بيل راجرز (خبر نگار صدای امریکا) مينويسد: در عين زمانيکه اردوي امريکا ميگويد شواهدي دال بر رخنۀ جنگجويان خارجي در افغانستان موجود نيست، ولي کارشناسان عقيدۀ ديگري دارند.
"راجرز ميگويد در جمع طالبان، خارجيان، همواره موجود بوده اند، ولي به عقيدۀ بعضي از کارشناسان جنگجويان تازۀ خارجي به شورشيان قوت بيشتري بخشيده اند. چنانکه در سابق هم بود، اکثريت آنان پاکستاني اند يا طالبان پاکستاني و يا جنگجويان قبايلي که با طالبان افغان پيوسته اند."
ولي، بنظر (سيت جونز) متخصص امور افغانستان در موسسۀ راند، از مليت هاي ديگر هم براي جنگ در افغانستان آمده اند، البته تعداد آنان قليل است.
آقاي جونز در مورد ميگويد: "يک فيصدي اندک خارجيان از خارج از افغانستان و پاکستان اند، يعني يکتعداد شان عرب و خاصتاً از سعودي، لبنان، و مصر ميباشند. و يکتعداد هم ازيک و چيچن و ديگر کشور هاي آسياي مرکزي اند. ولي قسمت اعظم اين جنگجويان پاکستاني اند که شامل پشتونهاي پاکستان است."
بعضي ها هم از جا هاي دور تر هستند.
در اين اواخر، روزنامۀ نيويارک تايمز، گزارشي درمورد يک تندرو متهم از سيربيا داشت، که در محل بازرسي يک جاده در افغانستان، به لباس زنانه گرفتار شده بود.
اين مرد ۲۲ سالۀ روسي در لاري سوار بود که ۴۵۰ کيلوگرام مواد منفجره را حمل مينمود.
اين مرد روسي از اينکه يک جنگجويي خارجي است انکار نموده و به نيويارک تايمز ميگويد که وي به دين اسلام گرائيده وبه تعليم دروس اسلامي در يک مسجد در شمال وزيرستان، آموخته است که وزيرستان شمالي محلي شناخته شدۀ طالبان و القاعده ميباشد.
علم پايند، کارشناس امور افغانستان در يونيورستي اوهايو ميگويد که بيشتر اين جنگجويان خارجي توسط القاعده استخدام ميگردند.
آقاي پايند گفت: "اين مستخدمين اکثراً القاعده هستند. من تصور نميکنم که طالبان پاکستاني و يا طالبان افغان قادر به استخدام اين اشخاص از جا هاي ديگر باشند. القاعده در سابق اينکار را ميکرد و هنوز هم عاملين القاعده در عقب اين کار اند."
موجوديت جنگجويان خارجي در افغانستان يک پديدۀ جديد نيست. در دهۀ ۱۹۸۰ ميلادي، مسلمانان کشور هاي شرق ميانه براي مبارزه با قواي شوروي که در آنزمان افغانستان را اشغال نموده بودند، به جنگ با آنان پيوسته بودند.
(سيت جونز) از موسسۀ راند ميگويد که همانند سابق، انگيزه و محرک اين نسل جديد از تندروان خارجي، همانا جهاد ميباشد.
جونز ميگويد: گ "اين يک جنگ است، به تمام معني بمانند جنگ عراق. اين جنگي است که به عقيدۀ اين افراد، يک جهاد بزرگ عليۀ موجوديت نيرو هاي خارجي ناخوانده در افغانستان ميباشد. به عقيدۀ آنان اين نيرو جنگ جويان مذهب مسيحي اند که سعي دارند اسلام را نابود نمايند. پس اين جنگ در مورد جهاد عليۀ خارجيان ناخواسته است."
معلوم نيست که به چي تعداد از خارجيان به طالبان پيوسته اند. مقامات غربي که بصورت ناشناس با نيويارک تايمز صحبت نموده اند، تخمين ميزنند که طالبان شايد ده ها هزار نفر باشند ولي فقط سه هزار از آنان از شورشيان فعال اند.
و از اين جمع شايد ۵ تا ۱۰ در صد شان يا در حدود ۵۰۰ نفر شان گفته ميشود که مبارزين خارجي اند.
موجوديت اين خارجيان در جمع طالبان توسط نيرو هاي ناتو که در افغانستان با آنان مي جنگند، تشخيص شده است. ولي مامورين نظامي امريکا ميگويند که آنان تصور نميکنند که يک افزايش آني در ميزان جنگجويان خارجي پيدا شده است.
(رادني اندرسن) بريد جنرال امريکايي در کنفرانس مطبوعاتي اخير خود در وزارت دفاع امريکا گفت: "ما از طريق ديده باني هاي ارتباطاتي گفت و گو هاي را شنيده ايم که نشان ميدهد از خارج از منطقه بوده است. ما نتوانسته ايم اطلاعات دقيقي را که منجر به اين عقيده گردد که تعداد افزايش يافته است را دريافت نداشته ايم و يا اينکه تعداد جنگوجيان خارجي افزايش يافته است."
ولي افزايش در تعداد حملات انتحاري يکي از شواهدي است که افراد بيشتر خارجي به طالبان پيوسته اند، زيرا بيشتر مواقع همين افراد خارجي اند که دست به حملات انتحاري ميزنند.
علم پايند و ديگر کارشناسان به اين اشاره ميکنند که حملات انتحاري، سربريدن ها و جاسازي بم هاي کنار جاده يا (آي حي دي ها) از تاکتيک هاي قديمي طالبان نبود.
در اين رابطه (سيت جونز) ميگويد: "عرب ها، روس ها، چيچين ها، و آنانيکه از کشور هاي آسياي مرکزي در اين جنگ ها دخيل اند، با خود، آنچه را من يک نيروي تکثير شونده مينمامم براي شورشيان به ارمغان مي آورند.
و اين تا جائيکه ما در چند دهه قبل مشاهده نموده ايم آنست که مجاهدين، افغانهاي محلي و جنگجويان پاکستاني بيشتر عمليات جنگي را در خط مقدم انجام ميدهند. آنچه را امروزه با جنگجويان خارجي مي بينيم آنست که آنان توانايي کشتن افغانها و نيرو هاي ناتو را از طريق استفاده از حملات انتحاري، ازياد ميدهند.
حال وسايل پيچيدۀ انفجاري تعبيه شده موجود ميباشد، و از انترنت و ديگر فعاليت هاي اطلاعاتي هم استفاده ميشود. اين خارجيان قابليت هاي طالبان محلي را براي جنگ و کمپاين اطلاعاتي ارتقا داده اند."
نظاميان امريکايي ميگويند که توانايي طالبان شورشي اندک است و آنان فقط ميتوانند با حملات اذيت کنندۀ بزن و برو صنحه هاي را اجرا نمايند و قادر به نگهداشت مناطق نيستند.
و اما، تاثيرات حملات انتحاري بر مردم ملکي، بنظر کارشناسان، تضعيف روحيۀ مردم شده و همچنان بر حمايت از دولت افغانستان هم اثر گذار ميباشد.