خالد عبدالله، هنرمند مصرییست که در فلم "کاغذ پران باز" نقش عمده، نقش امیر را بازی کرده است. وی در مصاحبه ای با لینا روزبه در مورد تجربه خود چنین ابراز نظر نمود.
سوال: نقاط مشترک شما با شخصیت اصلی فلم، نقشی که شما آنرا اجراء کرده اید چیست؟
جواب: من به این نقش علاقه فراوان دارم چرا که قسمتی از آن در مورد تجارب میان دو فرهنگ است.
درین نقش شخصیت امیر، او از کشوری که خانواده اش از آنجا آمده است، علاقه دارد و هم علاقه مند کشوری است فعلا در آن زندگی میکند.
من خودم مصری هستم ئ بناعا عین تجارب امیر را در زمان کودکی ندارم و میدانم که مصر و افغانستان از هم متفاوت، ولی در عین زمان شباهت زیادی هم دارند.
این شباهت من را در فهم نقش امیر و صحبت بزبان دری زیاد کمک کرد.
سوال: شما زبان دری را چگونه آموختید؟ جواب: من برای یکماه در کابل بودم. درین جریان بزبان دری با من معاوره میشد و من چهار تا پنج ساعت در روز دری صحبت میکردم.
من به محلات مختلفی رفتم، غذایی افغانی - از بولانی گرفته تا شیر یخ میخوردم. البته شیریخ و بولانی از غذا های مورد علاقه من است. همچنان به مزار شریف از طریق راه سالنگ سفرکردم؛ به بامیان رفتم و از مناظر زیبای این کشور حض بردم.
و این بهترین خاطره در زندگی من بوده است. من این را دیدیم که جنگ بر افغانستان چه کرده است و بازسازی چه اندازه در این کشور یک امر ضروری است.
ولی در عین زمان مردم افغان را نهایت مهربان یافته و مهمانواز یافتم که با یک روحیه شاد عاشق زندگی اند.
من مشاهده کردم که با وجود سی سال جنگ، مردم طی این مدت زندگی خود را ادامه داده اند - همراه با محافل خوشی و مهمانی ها.
سوال: بطور کل این فلم را چطور به بیننده ها معرفی مینماید.
جواب: چیزی که من از آن اطمینان دارم تاثیر این فلم است که برای مدت طولانی مثل کتاب آن بر همه باقی خواهد ماند و افغانستان بدان افتخار خواهد کرد.
و من هم منحیث یک مسلمان و یک مصری - و کسی که در برتانیه بزرگ شده است و همچنان منحیث یک انسان به آن افتخار میکنم.
خالد حسینی (نویسنده کتاب کاغذ پران باز) بتمام معنی یک افغان است و این کتاب را برای بیان تجارب اش از کشورش و عشقی که به آن کشور دارد، نوشته است.
من افتخار میکنم که درین فلم سهم دارم.