يک دختر پانزده ساله در حاليکه شديداً سوخته و به مشکل نفس مي کشد، در يک شفاخانهٌ کهنه و بي هم چيز روي بستر افتيده است.
داکتر سرواني صاحب ميگويد شمار خود سوزی ها در بين دختران جوان اکنون بسيار رايج شده است.
او میگوید: "در افغانستان خود سوزی دختران جوان بين هژده و سی و پنج، بزرگترین مشکل میباشد"
يک گروه حقوق بشر زنان افغان ميگويد حدود پنجصد زن به علت افسردگی و مايوسيت در زندگي، به عمل خود سوزی دست زده اند. و آنها عموما از ازدواج هاي اجباري، کنيز یا برده بودن و سؤ استفاده هاي جنسی و غیره استفاده های ديگر، گريز نموده و خود کشی میکنند.
آناني که از اين خود سوزی ها نجات مي يابند، بخاطر اينکه باعث شرم فاميل های خود گرديده اند، به خانه های خود نمی توانند برگردند. بعضی ها بقيه عمر خود را در روی سرک ها سپری مينمايند، و يا اگر شانس ياری کند، به کدام محلی مصؤن میروند.
ولی زناني هم هستند که با ظلم، خشم و غضب جامعه مقابله مينمايند و ميکوشند زنان رنج کشيده دیگر را کمک نمايند. اکثر این زنان با اين کار، زندگي خود را به خطر مواجه ميسازند.
ملالي جويا فعال سياسي، يکي از اين زنان است، که با خبرنگار صداي امريکا مصاحبهٌ انجام داد. وي در سال ۲۰۰۵ بحيث عضو پارلمان انتخاب شد، ولي بعداً از پارلمان اخراج گرديد.
وي مي گويد بخاطر عقايدش بود که وي را خارج نمودند. جويا تحت امنيت شديد قرار دارد و او چهار بار از حادثهٌ سؤ قصد جان به سلامت برده است....بخاطر مبارزه اش در دقاع از حقوق زن.
او میگوید: براي او تاثر آور است ازینکه کلماتي را که بتواند احساسش را بيان کند، نمي يابد. ولي کار وي مؤثر واقع شده است.
راضيه، قرباني ديگر خود سوزي است. وي مي گويد اقدام ناکام خود کشي وي از طريق سوزاندن، منجر به آزادي اش گرديد.
ولي راضيه نجات يافت. و گروه زنان وي را در شفاخانه يافتند و براي وي و اطفالش جاي مصؤني تهيه نمودند.
مقامات رسمي افغان به اين موضوع اشاره مينمايد که زنان بعد از سقوط رژيم طالبان آزادي بيشتر دارند و شرايط برايشان مهيا است. در حدود دومليون زن و دختر مصروف درس و تعليم هستند که در زمان طالبان اين ميسر نبود.
ولي پلوشه حسن، پشتيبان حقوق زنان، مي گويد براي کمک به زنان افغان به اندازهٌ کافي کاری صورت نگرفته است.
او میگوید: "فکر ميکنم ما نبايد امکانات را از دست دهيم و بگوئيم در افغانستان هيچ چيزي تغير نمي کند. بايد کار را از هر نکتهٌ که مي توانيم آغاز نمائيم، و امکانات را از دست ندهيم."
سؤ استفاده از زنان، و دست به خودکشي زدن ها، مشکلات همه روزه در اجتماعات متعصب و سنتي کشور هاي جنوب آسيا و شرق ميانه ميباشد.
ولي، در افغانستان، سرنگوني طالبان بايد اوضاع را بهتر ميساخت. اکثريت زنان افغان هنوز هم انتظار اين روز را ميکشند.