به اساس یک گزارش اداره امور پناه گزینان ملل متحد، خشکسالی و قلت شدید مواد غذائی سبب گردیده که هزاران نفر قریه های شان را در شمال و غرب افغانستان برای پیدا کردن کار و کمک، ترک گویند.
انتظار میرود، اکثر مردم با فرا رسیدن زمستان در این راه تلاش مذبوحانه بعمل آورده اند.
به اساس گزارش ملل متحد، ولایاتی چون بادغیس، فاریاب، جوزجان،غور، سر پل، بلخ و سمنگان در اوایل امسال بدنبال یک خشکسالی شدید و کاهش در حاصلات زراعتی ناشی از زمستان بسیار سرد، شدیدا صدمه دیدند.
قرار گزارش، تولید گندم، که ماده مهم غذائی افغان ها است، با مقایسه سال گذشته ۳۶ فیصد کاهش یافته است. این در حالیست که وزارات زراعت افغانستان میگوید کشور تا شش ماه آینده با کمبود دو ملیون تن اقلام متنوعه مواد غذائی روبرو است.
در گزارش ملل متحد آمده است که بلند رفتن قیم جهانی مواد غذائی مشکل کمبود مواد غذائی را بیشتر ساخته است.
در یک در خواست ماه جولای ملل متحد گزارش داده شد که قیم گندم طی سال گذشته در سرتا سر افغانستان دو صد فیصد بلند رفته است.
آنهایکه بیشتر صدمه دیده اند، زارعین کوچک، مردمان بی زمین، کوچیان و کارگران موسومی اند.
در گزارش اداره امور پناه گزینان خاطر نشان شده است که تعداد کسانیکه که در اثر خشکسالی بیجا شده اند، فرق میکند.
مرکز مراقبت از بیجا شدگان داخلی تخمین میکند که در نتیجه خشکسالی امسال، بیش از ۶۵۰۰ افغان منازل شان را در شمال و غرب ترک گفته اند.
کمیته بین المللی صلیب سرخ عقیده دارد که ۲۸۰ هزار نفر از اثرات خشکسالی رنج میبرند و هزاران خانواده با فرا رسیدن زمستان، منازل شان را در جستجوی مواد غذائی و کار ترک خواهند گفت.
اداره پناه گزینان ملل ملل متحد در شش ماه گذشته، از بیجا شدن بیش از ۲۷۰۰ خانواده، که تقریبا نزده هزار نفر میشود، و اکثرا از ولایات بادغس، بلخ، سر پل و سمنگان میباشند، گزارش داده است.
بعضی از خانواده ها به مراکز ولایات مانند، مزار شریف، و ولایات مجاور مانند هرات و به کشور های همسایه مانند ایران و پاکستان رفته اند.
به اساس گزارش ملل متحد اکثر این خانواده ها به خاطر کمبود مواد غذائی، خشکسالی و یا فقر مجبور به ترک منازل شان شده اند.
در گزارش ملل متحد خاطر نشان شده که بعضی خانواده ها در ولسوالی کیشن ده، منازل شان را ویران کرده اند و این کار نشان میدهد که آنها قصد باز گشت ندارند.
آنهایکه باقیمانده اند گفتند که بدون کمک غذا و آب، هفتاد فیصد نفوس، یا ۵۰۰ خانواده، شاید ناحیه را ترک گویند.
در گزارش ملل متحد از کفیل نماینده اداره پناه گزینان ملل متحد در افغانستان نقل قول شده که گفته است بر آوردن نیازمندی های بشری در نواحی اصلی، بهترین طریقه جلو گیری از بیجا شدن ناشی از قلت مواد غذائی و خشکسالی خانواده ها است.
بدین معنی که قبل از آنکه باریدن برف و فصل سرما دسترسی به به این نواحی را نا ممکن بسازد، باید کمک های لازم در آنجا رساینده شود.
در گزارش ملل متحد خاطر نشان شده است که بزرگترین بیجا شدگی خانواده ها اخیرا در ولسوالی بلخ صورت گرفت، جائیکه ۱۴۰۰ خانواده در اوایل ماه می منازل شان در منطقه البرز ترک گفتند و در کنار یک دریا در ولسوالی شولگره، کمپ های موقتی بر پا کردند.
بعد از هفته ها مذاکرات بین ان جمعیت، حکومت و اداره ملل متحد، در اواسط ماه جولای خانواده ها دو باره به قریه های شان انتقال داده شدند، و در انجا کمک غذائی دریافت کردند.
در اخیر گزارش اداره پناه گزینان ملل متحد خاطر نشان شده، که با وخیم شدن اوضاع امنیتی در بعضی حصص کشور، ملل متحد خواستار دسترسی بشری شده تا به کارمندان امداد اجازه دهد که قبل از فرا رسیدن زمستان مواد غذائی به جوامع نیازمند توزیع کنند.
در یک گزارش یک موسسه خدمات سلطنتی برتانیه،هشدار داده شده است که خطر پدیدار شدن قحطی در افغانستان شاید تهدید بزرگتر را متوجه مساعی بین لمللی در اعمار مجدد انکشور سازد تا منازعه در آنجا.