لینک های دسترسی

Breaking News

تعداد رو به افزایش و موانع موجوده در مقابل شبکه های تلویزیونی در افغانستان


شش سال قبل، تلویزیون در افغانستان منع شده بود، و یگانه دستگاه فعال مطبوعاتی، دستگاه رادیو بود که توسط طالبان اداره میشد. درآن وقت، تقریباً هفتاد فیصد مردم افغانستان، برای گرفتن اخبار جهان به رادیو های خارجی مثل بی بی سی گوش میدادند.

پس از سرنگونی طالبان در سال ۲۰۰۲ که آزادی مطبوعات اعلان گردید، تا کنون سی و پنج دستگاه رادیو در سراسر افغانستان تاسیس گردیده است.

ولی با وجود آغاز خوب نشرات آزاد رادیو و تلویزیون، اکنون این شبکه ها به مشکلات و موانع مواجه هستند: موانعی، چون ایجاد شبکه های مطبوعاتی به طرفداری از جنگ سالاران، افزایش عدم امنیت برای خبرنگاران، و بی میلی حکومت از پشتیبانی مطبوعات آزاد.

با دست داشتن چندین جناح مثل قوای نظامی بین المللی، حکومات خارجی، رهبران سیاسی حکومت، و جنگ سالاران، مطبوعات به سرعت انکشاف نموده و ارزش آن بیشتر از بیست و دو ملیون پول است.

با دایر شدن انتخابات در سال ۲۰۰۹ در افغانستان تعداد استیشن های تلویزیونی تقریباً دو چند گردیده، یعنی از دوازده چینل به بیست چینل بلند خواهد رفت.

نگرانی روز افزون در این است که اکثریت شبکه های نشراتی در افغانستان، چنانکه در عراق صورت گرفت، با تمام شدن پول، مسدود گردند.

و در حالیکه در مدت شش سال گذشته، یکتعداد از ادارت کوشیده اند رهنمائی ها و تعلیمات درست را برای خبر نگاران عرضه دارند، کشور هنوز داری یک شبکهٌ خبرنگاری درستی نیست.

منتقدین میگویند، دست داشتن جوامع بین المللی در مطبوعات افغانستان بیشتر روی مسایلی توجه دارد که بدرد مردم افغانستان نمی خورد.

دانش کروخیل، یکی از ژورنالیست های مربوط روزنامهٌ پژواک می گوید: "افغانستان قوانین خوب مطبوعاتی دارد، ولی تطبیق نمی گردد. مشکلات فعلی اینست که خبرنگاران نمی توانند نظریات خود را در مورد کسی به سادگی ابراز دارند. زیرا جنگ سالاران به قدرت هستند و همواره مشکل خلق مینمایند."

XS
SM
MD
LG