لینک های دسترسی

Breaking News

اسلام در آسیایی مرکزی


دیوید ابرمسین، تحلیل گر امور خارجی در بخش استخبارات و تحقیقات وزارت خارجه ایالات متحده میگوید از سال ۱۹۹۱ - زمانیکه کشور های آسیایی مرکزی به استقلال دست یافتند، هزاران تن مردم این کشور ها بنابر فقدان تعلیمات اسلامی در کشور های شان، به کشور های خارجی رفته اند.

ولی با برگشت شان به کشور، تجارت و آگاهی تازه آنان در مورد اسلام برای حکومات کشور های شان در تنظیم و کنترول دین چالشی را به ببار آورده است.

دیود ابرمسین این موضوع را در سه کشور – قرغزستان، تاجکستان و ازبکستان مورد تحقیق قرار داده است.

نتیجه این تحقیق در مرکز ودد رو ویلسن در واشنگتن ارائه گردید.

شوروی سابق در کشور های آسیای میانه آیدیالوژی ضد دین را ترویج نموده و اسلام را به شکل تعصب آمیز و غیر عملی توضیح نمود. شوری اساسات مشروع تعلیمات اقتصادی را که اسلام و تطبیق آن را در جامعه ترویج و حمایت میکرد از بین برد و همچنان آگاهی در مورد اسلام را در داخل در خارج محو ساخت. ولی با وجود آن، شوری نتوانست اکثریت مردم را درین کشور ها از دین دور سازد.

دیوید میگوید اسلام حالا در آسیایی مرکزی احیاء شده است. این حقیقت را میتوان از اعمار مساجد و تعداد نماز گزاران و تاسیس مکاتب و موسسات دینی مشاهده نماییم.

ولی تعداد مراکز، استادان و موسسات دینی درین کشور نهایت کم بوده و نیازمندی روحانی مردم را رفع ساخته نمی تواند.

سرحدات کشور های آسیایی مرکزی که در دوران شوری مسدود بودند، اکنو آزاد بوده و مردم میتوانند به ملل دیگر اسلامی رفته و به تعلیمات اسلامی بپردازند.

ولی محو تقریبا کلی اساسات اسلام در آسیای مرکزی و ایجاد شک در برابر دین توسط شوری یگانه علت نیست که جوانان برای کسب تعلیمات دینی به خارج میروند.

دیود میگوید، جنگ های خشونت بار، وضع رقت بار اقتصادی نیز عناصری اند که متعلیمن را به موسسات چون پوهنتون اللاظهر به قاهره میفرستد.

رهبران حکومات این کشور ها که بی اعتمادی در برابر دین را از دوران شوری به ارث برده اند، و همچنان افزایش خشونت های ناشی از افراط گرایی اسلامی در پاکستان و افغانستان باعث شده است رهبران کشور های آسیایی میانه بر متعلمین که برای کسب تعلیمات اسلامی به خارج میروند، شک داشته باشند.

دیود میگوید، رهبران حکومات کشور های آسیایی فرض کرده اند که ارتباط مردم با ملل دیگر اسلامی باعث میشود سر انجام آنان با شبکه های دهشت افگنی اسلامیست و جنبش های افراط گراه بین المللی بپیوندند.

دوم اینکه این حکومات باور دارند که کسب تعلیمات دینی در موسسات خارجی و تطبیق آن در جامعه تهدیدی است به طرز تنظیم و نظارت حکومت در برابر اسلام.

و بلاخره رهبران عقیده دارند که ارتباطات بین المللی متعلمین و تماس شان با موسسات و کشور های دیگر اسلامی، سیستم اجتماعی در جامعه را که اساس آن میلیت و وطن پرستی تشکیل میدهد، از بین خواهد برد.

دیوید ابرمسین همچنان میگوید، موضوع متنوع سازی اسلام درین کشور ها نیز برای حکومات این کشور ها چالشی میباشد.

حکومات کشور های آسیای میانه نمی دانند در برابر علامات تازه اسلامی در جامعه چه نوع عکس العملی نشان دهند و بناعا در مقابل این نوع تغییرات شک و بی اعتمادی نشان میدهند.

طور مثال این حکومات پوشیدن شکل معین حجاب را منع قرار میدهند و یا هم جوانان را از سفر به کشور های چون پاکستان برای کسب تعلیات اسلامی، جلوگیری مینمایند.

XS
SM
MD
LG