بسیاری مفسرین، حالا جنگ در افغانستان را «جنگ رئیس جمهور اوباما»میخوانند. در این گزارش آندری دی نیسنیرا خبر نگار ارشد صدای امریکا با سه تن از مقامات ارشد سابق حکومت امریکا در بارۀ این منازعه،صحبت کرده است.
براک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده طی یک خطابۀ عمده در اوایل دسمبر ستراتیژی اش را در مورد جنگ افغانستان شرح داد. او همچنان گفت که وی خروج عساکر امریکایی را از آنکشور در ماه جولای سال ۲۰۱۱ که شروع انتقال مسئولیتهای امنیتی به قوای افغانستان است،آغاز خواهد کرد.
لارنس ایگلبرگر وزیر خارجۀ سابق در سال ۱۹۹۲ درمورد تعبیه عساکر امریکایی در افغانستان موافق است .
"تعداد سی هزار عسکر یک نظر خوبست. اما اعلام اینکه آنها چه وقتی به خروج از افغانستان آغاز خواهند کرد یک نظر خوب نیست. این، به مخالفین می گوید که ما واقعاً نیت برنده شدن را نداریم. واگر ما در این جنگ تا یک تاریخ مشخص برنده نشویم، آن کشور را ترک خواهیم کرد ، هرچند در عین زمان ما میگوئیم که ما این تاریخ را در صورت ضرورت تغیر خواهیم داد. بنظر من نکتۀ اساسی اینست که این اقدام نشانۀ ضعف است و بنا برین یک نظر هشیارانه نیست".
جیمز شلسینگررئیس ادارۀ استخبارات مرکزی امریکا یا سی آی آ و وزیر دفاع دربین سالهای ۱۹۷۳ و ۱۹۷۵ نیز تاریخ جولای ۲۰۱۱ خروج قوای امریکا را مورد سوال قرار میدهد.
"من امیدوارم که این محض حرکتی در برابر عنصر ضد جنگ در حزب دیموکرات باشد. این شاید آنها را خرسند سازد ، اما در عین زمان احتمالاً طالبان را خوشحال ساخته و یک آشفتگی وبُهُت وحیرات رادر افغانستان ، پاکستان و دربین متحدین ما ایجاد کند.
یکی از عناصر کلیدی سترایژی افغانستان اوباما،مبارزۀ رئیس جمهور حامدکرزی با فساد اداری در داخل حکومتش میباشد".
جنرال متقاعد قوای هوایی برنت سکوکرافت سابق مشاور امنیت ملی امریکا بین سالهای ۱۹۷۴ و ۱۹۷۷ می گوید، برای رئیس جمهور کرزی بسیار مشکل خواهد بود تا با فساد اداری مبارزه کند.
"ما نمی توانیم کسی را مجبور سازیم. اما چنین معلوم میشود که او تعدادی بدیل های واضح دارد. اگر او نجات یافت و خود را بر سر قدرت نگهداشت، اوباید بخواهد که سترایژی ما موفق گردد. پس به من چنین بنظر میرسد که مشوقهایی دارد که شاید قبلاً آنرا درک نکرده بود".
لارنس ایگلربرگر از این هم واضحتر است .
"موضوع اینست که هیچ راهی در پایان نیست که ما او را وادار سازیم که کمتر از آنچه هست باشد و آنچه او هست یک سیاستمدار فاسد است".
هرسه مفسر ارشد سابق امریکایی میگویند که نقش پاکستان در معادلۀ افغانستان حیاتیست .
جیمز شلیسنگر سابق وزیر دفاع میگوید امریکا میگوید،
نقس پاکستان در قضیۀ افغانستان قاطعیست. تا زمانیکه شورشیان بتوانند از ورای سرحد عبور ومرور کنند، کار مشکلی خواهد بود که طالبان را در افغانستان توبیخ کرد. متقاعد ساختن حکومت پاکستان که تا اندازۀ متزلزل باقیمانده ،تا وضع در سرحد و مناطق قبایلی در بلوچستان را پاک سازد، کار آسانی نخواهد بوداما ضروریست .
همۀ سه مقام سابقه حکومت امریکا معتقدند که مشکل خواهد بود که سهمگیری عساکر بیشتر اروپایی را برای مساعی در افغانستان بدست آورد باوجود این اصل که آنها هفت هزار عسکر دیگر را تعهد کرده اند.
لارنس ایگل برگر وزیر خارجۀ سابق میگوید.
"برای ما طرفداری آنها درنهایت حسابکارانه خواهد بود. فکر نمی کنم کهراه دیگری برای وادار ساختن آنها در انجامِ ِکارِ بیشتر موجود باشد. برتانیه هر آنچه میتواند انجام دهد، انجام خواهد داد. بدست آوردن سهمگیری اروپایی ها یک بازی بسیار دشوار خواهد بودکه در حال حاضر یک کار تقریباً ناممکن است. ما شاید مقداری کمکوطرفداری از اروپایی ها و از اتحادیۀ اروپایی بدست آوریم اما آنقدر زیاد نخواهد بود و یقیناً آنقدر کافی نخواهد بود که بتواند شکستی را متوجۀ دهشت افگنان نماید".
بسیار کارشناسان بشمول جنرال سکوکرافت معتقدند که اروپایی ها میتوانند در زمینۀ عملیات غیر حربی حمایت بیشتر نمایند. که آن ،کار با مقامات محلی در بهبود بخشیدن زندگی روزانۀ افغانها خواهد بود. بسیاری مفسرین میگویند که این بخش اگر بیشتر از عملیات جنگی علیۀ طالبان نباشد، شاید بهمان اندازه مهم باشد .