تحلیلگر امریکايی: جنگ افغانستان راه حل نظامی ندارد

فیلیز بینس نویسنده، تحلیل گر

او در حالی خواستار خارج شدن عساکر نظامی ایالات متحده از افغانستان شد که تلفات عساکر ایالات متحده نسبت به سال گذشته در افغانستان افزایش یافته است.

طبق ارقامی که ملل متحد به نشر رسانیده ، تعداد تلفات ملکی در سال 2008 در افغانستان، 40 فیصد بیشتر از سال 2007 بوده و همچنان در جریان سال 2009 این تعداد 29 فیصد دیگر افزایش یافته بود.

فیلیز بینس میگوید، در ربع اول سال جاری تعداد تلفات عساکر امریکائی در افغانستان 81 تن بود ، که این رقم دوبرابر تلفات را نسبت به سال گذشته نشان میدهد واین مرگبارترین رقم تلفات عساکر امریکائی از آغاز جنگ بدینسو بوده است.

او میافزاید ، چیزی راکه در ایالات متحده میشنویم ، ستراتیژی منابع بشری و مالیست ، به این معنی که 80 فیصد منابع باید در راستای دیپلوماسی ، انکشاف و مساعدت های بشری و متباقی 20 فیصد باید به مصارفات نظامی تخصیص داده شود، در حالیکه چنین امر صورت نگرفته است.

آیا میدانید که حقیقت به مصرف رسانیدن منابع و مردم ماه چیست ، 96 فیصد منابع ما در عرصۀ نظامی به مصرف میرسد و صرف 4 فیصد دیگر برای دیپلوماسی ، انکشاف و مساعدت های بشری.

ایالات متحده با مشکلات کارکنان کمک های بشری مواجه بود و تلاش دارد تا کارکنان بشری بیشتریرا جذب نماید. فیلیز میگوید، او در طی جلسۀ در وزارت دفاع ایالات متحده گفت، سوال در این جاست که کارکنان مساعدت های بشری چه نیازی دارند تا تحت شرایط وزارت دفاع ایالات متحده کارکنند؟

وظایف قوای نظامی( ایالات متحده) و یا هر قوای نظامی دیگری در سراسر جهان ، ویران نمودن و به کشتار بوده و وظیفۀ کارکنان کمک رسانی جمع آوری خساراتی است که بعد از جنگ باقی میماند.

او علاوه میکند، زمانیکه جنگ در افغانستان آغاز گردید، تعدادی کمی از عساکر قوای خاص ایالات متحده در آنجا حضور داشتند، ولی بمباردمان بزرگی نیز در آنروز های سال 2001 صورت گرفت ، طیارات نظامی بمهای خوشۀ یا کلستر را پرتاب مینمودند، که تقریباً 10 فیصد آنها منفجر نمیشد، که آن خودبه ماین های ضد پرسونل مبدل میگردید. اکثریت اوقات باعث ازبین رفتن انسان ها و حیوانات گردیده است.

اکثراً اطفال قربانی آن بم ها میگردید، زیرا بم های خوشۀ در پلاستیک های رنگه که اکثراً زرد رنگ است ، پیچانیده شده، که شبیه بازیچه میباشد.

او علاوه میکند، اکثریت به این فکر بودند که جنگ افغانستان یک جنگ خوب و قانونی بوده بخاطر دفاع از مردم امریکا صورت گرفت، یک تعدادی به این نظر اند که آنها بالای ما حمله نمودند. اما سوال در اینجاست که چه کسانی مارا مورد حمله قرار داد؟

آن 19 رباینده کی ها بودند، حتی یکی از آنها نیز از افغانستان یا افغانی نبود. آنها اتباع عربستان سعودی و مصری بودند، کشور های که از متحدین نزدیک، ایالات متحده بوده است.

او میگوید، آنها در افغانستان زندگی نمیکردند، بلکه در هامبورگ میزیستند ، آنها در افغانستان تعلیم نیافته بودند ، بلکه در ایالت فلوردا تعلیم دیده بودند، آنها شاملمکاتب پرواز در افغانستان نه بلکه در ایالت منسودا شده بودند. پس ما برافغانستان بخاطری حمله نمودیم که افغانستان از آنها الهام گرفته بود؟ فردی را تعقیب میکردیم که شاید در افغانستان میزیست یا اینکه شاید زمانی هم او را دستگیر نموده بودیم ولی نمیدانستیم که با او چه کنیم، و رهایش کردیم ، وحال نمی دانیم که در کجا زندگی میکند.

فیلیز گفت، افغانستان کشوریست که ازچندین دهه درگیرجنگ است ، که مادر آن جنگ نیز نقش خوبی را بازی ننمودیم ، و بدون تسلیحات چیزی دیگری در آنجا از خود بجا نگذاشتیم. پس افغانستان کشوری نیست که بالای ما حمله نموده باشد.

مسودۀ فیصله نامۀ که از سوی ایالات متحده به شورای امنیت ملل متحد پیشنهاد شده بود، هیچ چیزی در رابطه به جنگ افغانستان را در برنداشت.

فیلیز اضافه کرد، فیصلۀ نامۀ ملل متحد منظوری جنگ افغانستان صارد ننموده بود.

اوموجودیت عساکر امریکائی را در افغانستان نیزغیر مؤثر خواهنده افزود که مشکل افغانستان هیچ ربطی به ایالات متحده ندارد.