ریچارد هالبروک نمایندۀ پیشین و خاص بارک اوباما رئیس جمهور ایالات متحدۀ امریکا برای افغانستان و پاکستان که چندی پیش از جهان در گذشت، گویی راهی را برای رسیدن به صلح در منطقه و افغانستان بینا بوده است.
هفنگنتن پُست نیز با اشاره به همین مساله مطلبی را با عنوانی یک طرح صلح برای افغانستان نوشته است.
در این مطلب آمده است که ریچارد هالبروک نمایندۀ فقید، پاکستان را رابط مسالۀ جنگ افغانستان دانسته و به همین منظور آنرا مسالۀ پاکستان-افغانستان نامیده بود .
در این مطلب آمده است که آقای ریچارد هالبروک در عین زمان این را نیز دریافته بود که ریشۀ مشکل از کشور هندوستان نیز آب میخورده است.
به قول نشریه، وی در آخرین زمان زندگی و ماموریت خود تلاش ورزیده بود تا گسترۀ ماموریت و نفوذ خود را به هند نیز بکشاند و روند دیپلوماسی را به افغانستان، پاکستان و هند افزایش دهد.
به قول هفنگتن پُست، در واقع همین تلاش، کلیدی است برای حل تنش و نبرد در منطقه و کمکی است برای هموار نمودن راه جهت خروج 100 هزار سرباز امریکایی از افغانستان.
اما این مطلب چرخشی دارد روی آخرین ملاقات جوبایدن معاون ریاست جمهوری ایالات متحده ازافغانستان و اشارۀ کرده است به تعبیر نا هماهنگ آقای بایدن که گفت:
" امریکاییان تا زمانی که افغانستان به آنان نیاز داشته باشد در آنکشور حضور خواهند داشت."
نویسنده مینویسد که این گفته های آقای بایدن با عث ایجاد گیچی در سیاست ایالات متحده و تاثر در میان خانواده های امریکایی گردید.
به قول این مطلب، پاکستان از شیوۀ برخورد برتر هندوستان در افغانستان نگران است و از آن سخت بیم میبرد.
نویسنده مینویسد که اگر این روند ادامه یابد و نگرانی اسلام آباد در این مورد رفع نگردد، پاکستان به میسر ساختن لانه های محفوظ برای گروهای دهشت افگنی القاعده و تندروان دیگر چون شبکۀ حقانی، گلبدین حکمتیار و ملا عمر که ایالات متحده را در افغانستان متضرر ساخته اند ادامه خواهد داد و از آن به حیث عاید ستراتیژیک استفاده خواهد کرد.
پیشرفتهای سیاسی هند در افغانستان مثل یک عشاریه سه ملیارد دالر کمک آن در نه سال گذشته و آن در پروژه های درازمدت بیم و نگرانی های پاکستان را در قبال خود با گذشت هر روز افزایش داده است.
به قول نویسنده کلید راه حل نبردها در افغانستان رسیدگی و تحرک در سه کشور افغانستان، پاکستان و هندوستان است و آن هم بدون دخالت در حاکمیت آنان.
در این مطلب آمده است که در واقع افغانستان است که باید حساسیت موضوع را درک کرده به هرگونۀ ممکن نگرانی پاکستان را در قبال حضور هند در آنکشور کاهش بخشد.
هند و پاکستان تا اکنون بر سر مسالۀ کشمیر سه بار به مصاف هم رفته اند، و افغانستان باید با حفظ تعادل دیپلوماسی میان دو کشور جلو رود و دهشت و وحشت از پاکستان را در داخل خود متوقف سازد.
در همین حال نیویارک تایمز از مرگ جاسوس پیشین پاکستان و مددگار طالبان خبر داده است.
نیویارک تایمز مینگارد که سلطان امیر طرار که یکی ازهمتایان ایالات متحده در زمان یورش قشون سرخ شوروی پیشن برافغانستان به شمار میرفت در بند ربایندگان خود جان داده است.
سلطان امیر طرار که بیشتر به نام "کلنل امام" مشهور است، نقش کلیدی را در کار تاسیس و پرورش طالبان داشت.
وی ده ماه قبل در شمالغرب پاکستان ربوده شد و به قول طارق حیات نمایندۀ بلند رتبۀ حکومت پاکستان در مناطق قبایلی در اثر حملۀ قلبی در بند ربایندگان دنیا را ترک گفته است.
نویسنده در این مطلب به یک نقطۀ مهم اشاره میکند، و آن هم این که مرگ "کلنل امام" و آن هم در بند تندروان تا حدی این را روشن میسازد که شعبۀ از تندروان، اکنون دل خوشی از "آی اس آی" یا سازمان استخباراتی پاکستان ندارند و دیگر اعتباری میان آنان وجود ندارد.
خبر مرگ "کلنل امام" که پدر معنوی طالبان خوانده شده است به گونۀ تشوشات و نگرانی ها را برافراشته است.