لینک های دسترسی

Breaking News

مفقودی اجباری در بنگله دیش


خانمی که شوهرش مفقود شده است.
خانمی که شوهرش مفقود شده است.

بر اساس گزارش گروه های بشری، مفقودی اجباری در این اواخر در بنگله دیش افزایش یافته است. به این مفهوم که افرادی که گم شده و بعد توسط نیرو های امنیتی پیدا شده اند دیگر به خانه های شان برنگشته اند.

چهار سال است که روح الامین، فروشنده دوره گرد در جاده های شهر داکه به دنبال پسر گمشده اش میباشد.

محمد امام حسن، پسر امین، در سال ۲۰۱۲ توسط جنایت کاران ربوده شد، و یک روز بعد از آن واحد اقدام سریع بنگله دیش یا (RAB) او را نجات داد اما بعد از آن، محمد امام دیگر از نزد این قوای شبه نظامی رها نشده و ناپدید شد.امین به صدای امریکا گفت:

"زمانی که نزد افسران (RAB) رفته خواهان برگشت فرزندم شدم آن ها به عنوان رشوه، از من صد هزار تکه که پول رایج بنگله دیش است را طلب کردند. به آن ها گفتم که بسیار فقیر استم، با آن هم چهل هزار تکه برایشان دادم. اما باجود تعهدی که برای پس دادن پسرم ظرف چند روز داده بودند، تا حال او برنگشته است."

امین گفت برای اخذ کمک به تمام إدارات امنیتی و محکمه عالی مراجعه کرده است، حتی به گروه های بشری هم اطلاع داده است اما هیچ کسی به او مساعدت نکرده است. امین می گوید از اینکه پسرش زنده است و یا مرده و یا کجا میباشد، آگاهی ندارد.

صد ها نفر دیگر مانند حسن طی چند سال اخیر بعد از تسلیمی به نیرو های امنیتی بنگله دیش ماه ها و سال ها میشود که مفقود میباشند. تعدادی اندکی به خانه هایشان برگشته و اجساد شمار دیگری پیدا شده است.

روشی معمول

به گفته گروه بشری اودیکار که در بنگله دیش فعال است طی پنج سال اخیر حداقل ۲۹۸ نفر تحت روش مفقود شدن اجباری در آن کشور گم شده بودند. از این جمع ۱۳۸ تن به خانه های برگشته اند و جسد ۳۹ تن دیگر پیدا شده است. به گفته این گروه بشری ۱۲۱ تن از این گمشده گان دیگر به خانه های شان برنگشتند.

ارقام ارائه شده تنها تعداد کسانی است که به گروه اودیکار خبر داده شده و یا شاهدان عینی ادعا کرده اند که قربانیان توسط افرادی ربوده شده اند که به یکی از ادارات امنیتی بنگله دیش مرتبط میباشند.

مادری با عکس پسر گمشده اش در بنگله دیش
مادری با عکس پسر گمشده اش در بنگله دیش

به گفته گروه (ASK) که مدافع حقوق بشر در بنگله دیش است، حداقل ۷۰ نفر بین ماه های جنوری تا سپتمبر امسال قربانی مفقودی اجباری در آن کشور شده اند.

نور خان، رئیس این گروه به صدای امریکا گفت:

"مفقودی اجباری طی چند سال اخیر یک روش معمول در بنگله دیش شده است. ارقام ارئه شده نشان میدهد که شمار مفقود شده گان هر سال افزایش می یابد."

نور خان گفت که تحقیقات گروه او نشان میدهد که ادارات امنیتی بنگله دیش در مفقودی های اجباری دخیل میباشند.

هدف گیری مخالفین

گروه های بشری می گویند که بعد از به قدرت رسیدن شیخ حسینه، رهبر حزب عوامی لیگ در سال ۲۰۰۹ مفقودی های اجباری آغاز شد. به گزارش این گروه ها مناصفه افرادی که گم شده اند رهبران و یا اعضای حزب ملی بنگله دیش می باشند.

راول کبیر رضوی احمد، رهبر حزب ملی بنگله دیش تصدیق می کند که حکومت مسئول مفقودی های اجباری است.

"ما اطمینان داریم که این مفقودی ها از جانب نیرو های امنیتی صورت گرفته و حکومت از آن حمایت می کند. طی هفت سال اخیر، حداقل ۷۰ رهبر و یا عضو حزب ملی بنگله دیش که شامل دو نماینده پیشن پارلمان هم میشود، مفقود شده اند."

احمد به صدای امریکا گفت که ادارات امنیتی برای حفظ منافع حزب حاکم، به هر نوع عمل غیر انسانی متوسل میشوند.

حکومت بنگه دیش تمام این اتهامات را رد میکند.

اسدوزمان خان کمال، وزیر داخله بنگله دیش مگوید این ادعا ها که حکومت از پالیسی مفقودی اجباری کار میگیرد کاملاً بی اساس است. او گفت تحقیقات ادارات امنیتی در مورد مفقودی اجباری نشان میدهد که افراد گم شده خود را پنهان میکنند تا حکومت بنگله دیش را در سراسر جهان، بدنام سازند.

نگرانی ها بشری

فل رابرتسن، معاون ریاست بخش آسیا در دیده بان حقوق بشر می گوید که این گروه طی یک اعلامیه در این اواخر نگرانی خود را در مورد مفقودی های اجباری ماه اگست در بنگله دیش در ارتباط به گم شدن سه پسر رهبران حزب مخالف آن کشور بیان داشته بودند.

"کاملاً مشهود است که این سه نفر در قید حکومت میباشند اما حکومت بنگله دیش از محبوس آن ها انکار میکند."

رابرتسن گفت که قبل از انتخابات ماه جنوری سال۲۰۱۴ هزاران عضو حزب مخالف دستگیر شده و به خاطر اشتراک در مظاهرات اتهام دهشت افگنی بر آن ها وارد شده است.

گزارش: صدای امریکا

برگردان: ژیلا سمیعی

XS
SM
MD
LG