گزارش دپارتمنت مطالعات جنگ پوهنتون کینگ لندن معشر است گرچه فشار شدید نیروهای نظامی امریکایی و بریتانیایی بر طالبان در ولایت هلمند، روحیۀ جنگجویان آن گروه را تضعیف کرد اما اکنون به نظر می رسد با خروج نیروهای خارجی از افغانستان، طالبان تلاش خواهند کرد دوباره کنترول مناطق از دست رفته در آن ولایت را به دست گیرند.
تیو فاریل، رئیس این دیپارتمنت و از تهیه کننده گان این گزارش می گوید که حضور نیروهای بریتانیایی در ولایت هلمند، نه تنها در تامین امنیت آن ولایت ممد واقع نشد بلکه خشونت شورشیان را تشدید بخشید.
به نظر فاریل شیوۀ بازگشت طالبان به هلمند نشان می دهد که واضحاً قصد دارند بعد از خروج نیروهای خارجی، مناطق از دست رفته را دوباره تسخیر کنند.
درحالیکه سید ملوک قوماندان قول اردوی هلمند می گوید که با خروج نیروهای خارجی از ولسوالی های هلمند امنیت بهبود یافته و طالبان در یک سال گذشته نتوانسته اند مناطق از دست رفتۀ خود را به دست آورند.
آقای ملوک می گوید نیرو های بین المللی در آن مناطق تلفات جانی و خسارات مالی را متقبل شده اند اما بعد از خروج آنان از منطقه وضیعت امنیتی بهبود یافته است.
این مطالعه محصول 53 مصاحبه با قومندانان طالبان و جنگجویان در هلمند است.
روزنامه گاردین با نشر این گزارش نوشته است رقم بلند تلفات طالبان در هلمند باعث شد تا قوماندانان محلی به مذاکرات علاقه وسیع نشان دهند اما با انعطاف پذیری و مقاومت شورشگرایی و نفوذ رو به رشد بخش های نظامی طالبان در شهرهای کویته و پشاور پاکستان اکنون بعید به نظر می رسد آن گروه به همین سادگی تن به مذاکرات بدهد.
علل داخلی و خارجی
اما عتیق بریالی کارشناس مطالعات ستراتیژیک و نظامی می گوید، دیدگاه افزایش ناامنی در هلمند توسط نیروهای بریتانیایی زادۀ نگاه های سیاسی و عامۀ عوام بریتانیایی است چون آنان خلاف حضور و ادامۀ حضور نیروهای خود در افغانستان اند.
او می گوید که اگر نیروهای بین المللی منطقه می آمدند یا خیر، طالبان دوباره شکل می گرفتند.
به باور آقای بریالی اگر نیرو های بین المللی در افغانستان می آمدند یا نمی آمدند یا در حد خودشان موفق می بودند یا نمی بودند با در نظر گرفتن واقعیت های درونی افغانستان و ضعف و عدم کفایتی که در حکومت آن کشور وجود داشت، طالبان حتماً بر می گشتند.
محو کشتزارهای مواد مخدر در این گزارش یکی از دلایل عمدۀ شکل گیری نیروهای شورشیان در مناطق جنوب افغانستان عنوان شده است.
فاریل به این باور است که طالبان از پالیسی محو مواد مخدر توسط نیروهای خارجی در هلمند استفاده کرده و به زمین داران وعده داده اند که از کشتزارها و زمین های شان حراست خواهند کرد.
عتیق بریالی می گوید که اقتصاد مواد مخدر تا حدود زیادی با اقتصاد ملی افغانستان گره خورده و هر گونه عملکرد بی رویه با این پدیده، مخالفت های مردمی را ایجاد می کند.
آقای بریالی می افزاید حرکت طالبان در آغازین روزهای ظهور خود روی محور ایدیولوژیکی و دینی استوار بود و این مفکوره تا هنوز به قوت خود باقی بوده و آنها با خروج نیروهای خارجی از افغانستان، تحقق اهداف خود را نزدیک تر و بیشتر می بینند.
این در حالی است که مقام های طالبان می گویند در اعتراض به کنارزدن لوحه یی که هویت جنبش شان را مشخص می کند، دفتر خود را در قطر به شکل موقت مسدود می کنند.
تیو فاریل، رئیس این دیپارتمنت و از تهیه کننده گان این گزارش می گوید که حضور نیروهای بریتانیایی در ولایت هلمند، نه تنها در تامین امنیت آن ولایت ممد واقع نشد بلکه خشونت شورشیان را تشدید بخشید.
به نظر فاریل شیوۀ بازگشت طالبان به هلمند نشان می دهد که واضحاً قصد دارند بعد از خروج نیروهای خارجی، مناطق از دست رفته را دوباره تسخیر کنند.
درحالیکه سید ملوک قوماندان قول اردوی هلمند می گوید که با خروج نیروهای خارجی از ولسوالی های هلمند امنیت بهبود یافته و طالبان در یک سال گذشته نتوانسته اند مناطق از دست رفتۀ خود را به دست آورند.
آقای ملوک می گوید نیرو های بین المللی در آن مناطق تلفات جانی و خسارات مالی را متقبل شده اند اما بعد از خروج آنان از منطقه وضیعت امنیتی بهبود یافته است.
این مطالعه محصول 53 مصاحبه با قومندانان طالبان و جنگجویان در هلمند است.
روزنامه گاردین با نشر این گزارش نوشته است رقم بلند تلفات طالبان در هلمند باعث شد تا قوماندانان محلی به مذاکرات علاقه وسیع نشان دهند اما با انعطاف پذیری و مقاومت شورشگرایی و نفوذ رو به رشد بخش های نظامی طالبان در شهرهای کویته و پشاور پاکستان اکنون بعید به نظر می رسد آن گروه به همین سادگی تن به مذاکرات بدهد.
علل داخلی و خارجی
اما عتیق بریالی کارشناس مطالعات ستراتیژیک و نظامی می گوید، دیدگاه افزایش ناامنی در هلمند توسط نیروهای بریتانیایی زادۀ نگاه های سیاسی و عامۀ عوام بریتانیایی است چون آنان خلاف حضور و ادامۀ حضور نیروهای خود در افغانستان اند.
او می گوید که اگر نیروهای بین المللی منطقه می آمدند یا خیر، طالبان دوباره شکل می گرفتند.
به باور آقای بریالی اگر نیرو های بین المللی در افغانستان می آمدند یا نمی آمدند یا در حد خودشان موفق می بودند یا نمی بودند با در نظر گرفتن واقعیت های درونی افغانستان و ضعف و عدم کفایتی که در حکومت آن کشور وجود داشت، طالبان حتماً بر می گشتند.
محو کشتزارهای مواد مخدر در این گزارش یکی از دلایل عمدۀ شکل گیری نیروهای شورشیان در مناطق جنوب افغانستان عنوان شده است.
فاریل به این باور است که طالبان از پالیسی محو مواد مخدر توسط نیروهای خارجی در هلمند استفاده کرده و به زمین داران وعده داده اند که از کشتزارها و زمین های شان حراست خواهند کرد.
عتیق بریالی می گوید که اقتصاد مواد مخدر تا حدود زیادی با اقتصاد ملی افغانستان گره خورده و هر گونه عملکرد بی رویه با این پدیده، مخالفت های مردمی را ایجاد می کند.
آقای بریالی می افزاید حرکت طالبان در آغازین روزهای ظهور خود روی محور ایدیولوژیکی و دینی استوار بود و این مفکوره تا هنوز به قوت خود باقی بوده و آنها با خروج نیروهای خارجی از افغانستان، تحقق اهداف خود را نزدیک تر و بیشتر می بینند.
این در حالی است که مقام های طالبان می گویند در اعتراض به کنارزدن لوحه یی که هویت جنبش شان را مشخص می کند، دفتر خود را در قطر به شکل موقت مسدود می کنند.
