لینک های دسترسی

Breaking News

ارتباط وهم گرایی با عوامل ارثی


اشتن یکتن از اطفال مبتلا به اوتیزم که از دوسالگی تحت تداوی قرار دارد.
اشتن یکتن از اطفال مبتلا به اوتیزم که از دوسالگی تحت تداوی قرار دارد.

دانشمندان علوم طبی، قدم دیگری را در راستای شناسایی عوامل ارثی برداشته اند که شاید باعث وهم گرایی و خیال پرستی یا اوتیزم شود.

تحقیق کنندگان فهمیده اند که نقض های اساسی ارثی یا جنیتیکی در وجود انسان باعث ایجاد اوتیزم یا وهم گرایی می شود.

یکی از رایج ترین حذف های جنیتیکی که شناخته شده زمانی است که یک طفل تنها یک جین و یا یک گروه از جین را به ارث می برد. در حالت عادی، یک طفل یک جوره جین را به ارث می برد که یکی آن از پدر و دیگری از مادر می باشد.

به طور خاص روی کروموزم 16، 27 جین به شکل خوشه یی موقعیت اختیار می نمایند. اطفال که به وهم گرایی یا اوتیزم مبتلا می باشند، شاید به جای دو جورۀ معمول، تنها یک کاپی از آن جین ها را داشته باشند.

دانشمندان در لابراتوار هاربور در کولد سپرنگ، موشی را تحت مطالعه قرار دادند که به استفاده از انجنیری طبی همین نقیصۀ طبی در نزد آنها ایجاد شده بود. عالیه میلز مولف این تحقیق می گوید "آنچه دریافتیم واقعاً، واقعاً شگفت آور بود.

در نزد آنها ویژه گی های متعددی وجود داشت که در تشخیص اوتیزم یا وهم گرایی در نزد اطفال مورد استفاده قرار می گرفت. آنها بیش از حد فعال بوده، از سلوک و رفتار تکراری برخوردار می باشند و در ضمن به کمبود خواب دچار می باشند."

میلز می گوید آنان در ضمن دماغ موش لابراتواری را نیز تحت مطالعه قرار دادند. مارک هنکلمن از "شفاخانۀ اطفال مریض" از شهر تورنتو آزمایش MRI مغز موش را انجام داده است "یافته های ما نشان داد که هشت منطقۀ مختلف دماغ به شدت آسیب دیده بود. موضوع دلچسپ این بود که یکی از مناطق آسیب دیدۀ دماغ ناحیۀ هایپوتلاموس می باشد."

مطالعۀ قبلی، هایپوتلاموس را با بعضی رفتار و سلوک های تکراری که مشخصۀ اوتیزم یا وهم گرایی است ارتباط داده اند.

لذا کمبود کاپی دوم خوشۀ جین 27، شاید دلیل اوتیزم یا وهم گرایی باشد. میلز می گوید "انواع مختلف تغییرات جینیتیکی دریافت شده است که با اوتیزم یا وهم گرایی مرتبط می باشد. آنچه ما مشاهده می کنیم، میتواند شبکۀ از عاملینی در ایجاد این تعامل باشد، اما فکر نمی کنم که یک ساحۀ خاص جین وجود داشته باشد که مسئوول تمامی قضایای اوتیزم در نزد انسان باشد."

تاهنوز هم می تواند یافته های را که در رابطه با اوتیزم بوده است در کنار هم گزاریم تا کمکی برای محققین باشد که این اختلال دماغی را به وجه بهتری بدانند و شاید آنان را در راستای تداوی جدید این مرض کمک و رهنمایی کند. انکشاف رفتار و سلکوک مشابه به اوتیزم موش شاید دانشمندان را در پیشبرد این پروسه کمک کند.

تحقیق عالیه میلز و همکارانش در مجموعۀ مقالات اکادمی ملی علوم به چاپ رسیده است.

XS
SM
MD
LG