لینک های دسترسی

Breaking News

خالد حسینی: ' مردم افغانستان باید از جنگ در افغانستان ثمری ببینند'


خالد حسینی: ' مردم افغانستان باید از جنگ در افغانستان ثمری ببینند'
خالد حسینی: ' مردم افغانستان باید از جنگ در افغانستان ثمری ببینند'

خالد حسینی به تازه گی پس از آنکه سه سال قبل به حیث سفیر حسن نیت اداره پناهندگان ملل متحد تعیین شد به افغانستان سفر کرد. در ذیل متن مصاحبه محمد احمدی از رادیو و تلویزیون آشنا صدای امریکا را می خوانید.

محمد احمدی: آقای حسینی شما بعد از انتخاب تان به حیث سفیر حسن نیت اداره پناهندگان ملل متحد چند وقت پیش به افغانستان سفری داشتید، چه تغییرات مثبتی را درعرصه پناهندگان و مردم افغان شاهد بودید؟

خالد حسینی: تا یک مرحله بعضا پیشرفت هایی را دیدم، بعضی مردمی که دو سه سال پیش دیده بودم حالا کمی جابجا شده اند خانه بهتری دارند، کم وبیش سرپناه دارند. اما متاسفانه هر بار که افغانستان می روم و با مهاجرین افغان ملاقات می کنم تاحدی متاثر می شوم چونکه هنوز تعداد زیادی ازمردم به آب آشامیدنی، سرپناه، کار، تحصیل وکلینک دسترسی ندارند. وهنوز هم آسیب پذیرهستند. وهنوزهم بسیار خدمات اجتماعی که لازم است برای شان مهیا نیست. ازاین خاطر من می خواهم همین کار را ادامه بدهم تا مرحله یی که امکان دارد برای مردم کمک کنم.

احمدی: چه نوع مساعدت هایی را شما به پناهندگان داخل افغانستان انجام داده اید؟

حسینی : فعلا توجه من به سرپناه برای مهاجرین است چونکه یکی از مشکلات بسیار بزرگ ما دربخش عودت مهاجرین به وطن این است که بدون سرپناه وخانه می باشند وآدم متاثر می شود وقتی می بیند که خانواده هایی هستندکه دردشت وکوه بدون سرپناه زندگی می کنند ودسترسی به چیزی ندارند و به همین خاطر ما بسیار کوشش می کنیم به مهاجرین عودت کننده به وطن وبدون سرپناه ازطریق اداره پناهدگان سازمان ملل متحد برای شان سرپناه تامین کنیم.

احمدی: شما درنوشتن کتاب هایی تان خصوصا درکتاب تازه یی که روی دست دارید از چه الهام گرفتید؟

حسینی: کتاب دوم من که درباره مشکلات زنان درافغانستان است از سفری که درسال 2003 به افغانستان داشتم، الهام گرفتم. در سفری که داشتم با مردمی که درسرک ها بودند، از پولیس گرفته تا موچی، یک قصاب، یک کاگر هوتل وکارمند سازمان غیردولتی صحبت کردم.و ازاین مردم سوال کردم وآنها به من تشریح دادند که چطور دردوران جنگ زندگی می کردند و چطور زنده ماندند ومن بسیار حیران ماندم و بسیار متاثر شدم و درعین حال، قوت وتحمل این مردم را من بسیار قابل تقدیر دیدم. به همین خاطر من کوشش کردم که همین داستان مردم را درکتاب خود بگویم ومخصوصا داستان زنان را چون به فکر من همه گروه ها صدمه دیدند اما امکان دارد که زنان ازهمه بشتر صدمه دیده اند.

احمدی: وکتاب تازه تان که روی دست دارید درموردش صحبت کنید، درمورد چه است؟

حسینی: درمورد کتاب تازه یی که روی دست دارم، نمی دانم چقدر ( درموردش) صحبت کنم کتابی است که تخیلی است یک داستان است وراجع به افغانستان است راجع به بعضی موضوعاتی که درمورد افغانستان است نوشته کنم هنوز تمام نشده است.

احمدی: شما فکر می کنید جوانان افغانستان درچه سطح گسترده یی و چگونه و چه قسم به مردم افغانستان درپیشرفت وانکشاف آن خدمت کنند.

حسینی: جوانان افغانستان یک منبع بزرگ برای افغانستان است و تا اندازه یی کشورهای کمک کننده به افغانستان با جوانان همکاری کنند وروی آنها درمورد کار و تحصیل شان سرمایه گذاری وهمکاری کنند. چون آینده افغانستان، جوانان هستند.

احمدی: شما بیشتر عمرتان را درغرب زندگی کرده اید، با کسانی درغرب هستند با تفکرات شان آشنا هستید. به فکر شما جامعه جهانی که درافغانستان حضور دارد چه کارهایی را می تواند انجام بدهد که طی هشت یا نه سال گذشته انجام نداده است؟

حسینی: فکر می کنم مهم این است که مردم افغانستان ثمری ازجنگ ببینند. بم های زیاد افتاده، مردم مردند کشته شدند ، شهید شدند ومردم باید قانع شوند که این جنگ آخر یک ثمر دارد. ومتاسفانه اگرمردم (هنوز) جنگ هست اما این جنگ باعث خدمات اجتماعی آب آشامیدنی ومثل آن نباشد، کارنباشد مردم مایوس می شوند وخطرآن است که مردم شاید به گروه های افراطی گوش بدهند وآنها هم شاید به خوشی ازمردم افغانستان استقبال می کنند.

XS
SM
MD
LG