نشریه فارن پالیسی درشماره اخیر خود مطلبی را تحت عنوان "یک دهه بعد باید درمورد افغانستان فکر تازه ای شود"، به قلم ریچارد فالک به نشر سپرده و نویسده درمورد خود می گوید، ده سال قبل ازامروز برداشت من ازافغانستان به گونه کاملا دیگری بود. او می گوید او قبلا دراکثرموارد همه چیز را به دیده شک می نگریست، ولی یگانه استثنای آن معضله افغانستان بود ودرمورد ایجاد امنیت ازطریق جنگ در این کشوربه گونه دیگری می اندیشید.
نویسنده مقاله فارن پالیسی می نویسد، یک دهه قبل القاعده به تازگی به امریکا حمله کرده بود و خطر این که این سازمان حملات دیگری را نیز پی در پی انجام دهد احساس می شد. از این سبب ستراتیژی که شکل گرفت این بود که این حملات باید درخاک امریکا وجهان توقف نماید.
فارن پالیسی می نویسد اینجا بود که تغیر رژیم درافغانستان گرچه ازلحاظ روابط بین المللی توجیه ضعیف داشت، مورد استقبال قرارگیرد و تبدیلی رژیم طالبان به یک رژیم دیگر مورد قبول واقع شد. ولی درمورد این که بالای افغانها چه خواهد آمد سنجش کافی به عمل نیامد. در آن زمان یگانه مسئله مهم درنزد جامعه بین المللی امنیت امریکا و جامعه بین الملل بود.
نویسنده مقاله می نویسد که ده سال قبل برداشت من ازجنگ متفاوت بود، و اکنون آنچه درافغانستان جریان دارد مایه نگرانی من و همگان است. در آن زمان انچه در افغانستان اتفاق افتاد ناشی از ستراتیژی رمزفیلد، وزیردفاع سابق امریکا بود که با مداخله نظامی اندک نتایج زیادی بدست آید.
به نوشته این نشریه سعی می شد از تکنالوژی پیشرفته برای سرکوبی مخالفین افغانستان استفاده شود ازین سبب درین گیر و دار القاعده و طالبان توانستند ازافغانستان فرارکنند. با فرار آنها ازافغانستان مخالفین ازهرقماشی که بودند به شمول طالبان خودرا دوباره تنظیم نمودند و حملات منظم شانرا بالای قوای خارجی شدت بخشیدند. درین زمان عدم کارایی حکومت افغانستان باعث گردید که این حکومت نتواند کنترول خودرا ازحومه کابل به بیرون از آن توسعه بدهد.
فارن پالیسی می نویسد وقتی دیود پترییس زمام امور جنگ را به عهده گرفت با وجودیکه می خواست وضعیت جنگ تبدیل شود بازهم تکیه او مانند خلفش به این بود تا جلو تلفات ملکی ها گرفته شده از تکنالوژی استفاده بیشتر صورت گیرد اما با آنهم درعدم حضور عساکر این تلفات بیشتر شده و سبب گردید تا نارضایتی در برابرعساکر خارجی بیشترگردیده و وضع پیچیده فعلی را به بار آورد.