موانعی مثل نبود برق، مطبعه و عدم توجه حکومات محلی درشماری ازولایات دور دست افغانستان سبب متوقف شدن شماری زیادی ازرسانه های چاپی شده است اگرچه رشد رسانه ها در کشور یکی ازدستاوردهای قابل ملاحظه یازده سال گذشته خوانده می شود.
تعدادی از مسوولین رسانه های چاپی درولایت بامیان می گویند که عدم توجه حکومت محلی، نبود بودجه، استقبال نکردن مردم ازنشریات چاپی سبب متوقف شدن کار آنان شده است.
خیرالله حمیدی، سردبیر هفته نامه سرنوشت دراین مورد به رادیوآشنا صدای امریکا گفت:" نشریه سرنوشت حدود یک سال می شود که متوقف شده است ودلیل عمده آن این بود که بودجه کافی نداشتیم، حکومت محلی همکاری نکرد."
آقای حمیدی می گوید اکنون هیچ رسانه چاپی درولایت بامیان فعالیت ندارد.
درسالهای گذشته بیش از12 هفته نامه، دو هفته نامه، ماهنامه وگاهنامه فعالیت داشتند اما اکنون اکثریت آنان به دلایل مختلف ازچاپ بازمانده اند.
عباس نادری، خبرنگار رادیوآزادی درولایت بامیان، می گوید که یکی ازمشکلات دیگر خبرنگاران و رسانه ها درولایت بامیان ودایکندی این است که مقامات دولتی نمی خواهند مشکلات موجوده دراین ولایات منعکس شود.
نبود امکانات یا عدم حمایت حکومت
آقای نادری یکی دیگر ازمشکلاتی را که فرا روی خبرنگاران ورسانه های محلی ولایت بامیان است، نبود برق وانترنت عنوان می کند.
کبیر دادرس، رئیس اطلاعات و فرهنگ بامیان، نبود مطبعه، برق و انترنت را نیز یکی ازدلایل متوقف شدن رسانه های چاپی در بامیان میداند.
اما عبدالرحمن احمدی، سخنگوی والی بامیان، عدم همکاری حکومت محلی با خبرنگاران ورسانه های این ولایت را رد کرده می گوید که اگرنشریه ای متوقف شده است یا بودجه کافی نداشته ویا اینکه قوای بشری کمبود داشته و یا مطلب کافی در دسترس نداشته است اما حکومت محلی هیچ گاه مانع کار رسانه ها وحرکت های مدنی دربامیان نشده است.
اکنون درولایت بامیان دو رادیوی خصوصی محلی، یک رادیو و تلویزیون دولتی و دو ماهنامه چاپی دولتی فعالیت دارد، اما بیش از10 رسانه چاپی، از فعالیت بازمانده است.
تعدادی از مسوولین رسانه های چاپی درولایت بامیان می گویند که عدم توجه حکومت محلی، نبود بودجه، استقبال نکردن مردم ازنشریات چاپی سبب متوقف شدن کار آنان شده است.
خیرالله حمیدی، سردبیر هفته نامه سرنوشت دراین مورد به رادیوآشنا صدای امریکا گفت:" نشریه سرنوشت حدود یک سال می شود که متوقف شده است ودلیل عمده آن این بود که بودجه کافی نداشتیم، حکومت محلی همکاری نکرد."
آقای حمیدی می گوید اکنون هیچ رسانه چاپی درولایت بامیان فعالیت ندارد.
درسالهای گذشته بیش از12 هفته نامه، دو هفته نامه، ماهنامه وگاهنامه فعالیت داشتند اما اکنون اکثریت آنان به دلایل مختلف ازچاپ بازمانده اند.
عباس نادری، خبرنگار رادیوآزادی درولایت بامیان، می گوید که یکی ازمشکلات دیگر خبرنگاران و رسانه ها درولایت بامیان ودایکندی این است که مقامات دولتی نمی خواهند مشکلات موجوده دراین ولایات منعکس شود.
نبود امکانات یا عدم حمایت حکومت
آقای نادری یکی دیگر ازمشکلاتی را که فرا روی خبرنگاران ورسانه های محلی ولایت بامیان است، نبود برق وانترنت عنوان می کند.
کبیر دادرس، رئیس اطلاعات و فرهنگ بامیان، نبود مطبعه، برق و انترنت را نیز یکی ازدلایل متوقف شدن رسانه های چاپی در بامیان میداند.
اما عبدالرحمن احمدی، سخنگوی والی بامیان، عدم همکاری حکومت محلی با خبرنگاران ورسانه های این ولایت را رد کرده می گوید که اگرنشریه ای متوقف شده است یا بودجه کافی نداشته ویا اینکه قوای بشری کمبود داشته و یا مطلب کافی در دسترس نداشته است اما حکومت محلی هیچ گاه مانع کار رسانه ها وحرکت های مدنی دربامیان نشده است.
اکنون درولایت بامیان دو رادیوی خصوصی محلی، یک رادیو و تلویزیون دولتی و دو ماهنامه چاپی دولتی فعالیت دارد، اما بیش از10 رسانه چاپی، از فعالیت بازمانده است.
