روزنامه واشنگتن پُست یک روز بعد از کنفرانس کابل نوشته است باوجود افزایش خشونت ها و بی حوصلگی اروپایی ها و امریکایی ها از جنگ افغانستان، نمایندگان بیشتر از ۷۰ کشور جهان در این کنفرانس، برای بهبود حکومتداری موثر و انکشافات در افغانستان تعهد کردند. در قسمت مساعدت های اقتصادی، توافق شد که حداقل مناصفۀ کمک های بین المللی به طور مستقیم ظرف دو سال در اختیار دولت افغانستان قرار گیرد. تعهدی که به نوشته روزنامۀ واشنگتن پُست نشان دهندۀ اعتماد بیشتر به صداقت و قابلیت های حکومت افغانستان می باشد.
نویسندۀ روزنامه واشنگتن پُست به اظهارات کرزی در مورد مذاکره با طالبان اشاره نموده، نگاشته است در این رابطه هلری کلنتن، وزیر خارجۀ ایالات متحده تاکید نمود که معامله صلح با طالبان به قیمت جان زنان و اطفال تمام نخواهد شد.
در همین ارتباط روزنامۀ نیویارک تایمز نوشته است اگر هلری کلنتن و جنرال دیوید پترئیس از کوچه های شهر کابل دیدن می کردند، چه تفاوتی را با صالون زیبا و پرگل وزارت خارجۀ افغانستان می دیدند؟
روزنامه نیویارک تایمز میگوید آنان مرکز کشوری را مشاهده می کردند که در آنجا مشی شان موفق می شود و یا هم با شکست مواجه مگیردد. آنان صدای مردمی را می شنیدند که در مورد زندگی روزمره ملیون ها تن فقیر افغان صحبت میکردند و اینکه ملیارد ها دالر پول مساعدتی به آنان نمی رسد، و حرفی از ظرفیت سازی و غیره نمی شنیدند.
روزنامه نیویارک تایمز نگاشته است دایر شدن این کنفرانس در کابل، به مفهوم از دست دادن دست مزد روز مرۀ هزاران نفر بود، زیرا بازار های شهر و جاده ها و دکان ها همه برای حفظ امنیت اشتراک کنندگان در کنفرانس مسدود شده بود. اگر کلنتن و پترئیس از مقابل خانه های که با محافظین امنیتی و کلاشینکوف ها حفاظت میشوند، می گذشتند، متوجه یونیفورم های این محافظین میشدند که همه مربوط به شرکت های خصوصی بوده و چهرۀ جدیدی از ملیشا های مسلح افغان اند که اجازۀ کار را از وزارت داخلۀ افغانستان دریافت داشته اند، ولی به حکومت و یا مردم افغانستان وفادار نمی باشند، بلکه روسای آنان سرمایه داران و جنگ سالاران می باشند.
نویسندۀ روزنامه نیویارک تایمز می نویسد اگر کلنتن و پترئیس از مسجد شاه دو شمیشره دیدن مینمودند، اطفال کوچکی را میدیدند که به عوض اینکه در مکتب باشند، ساجق می فروشند و یا زنانی را میدیدند که چادری بر سر و طفل در بغل، گدایی میکردند.
روزنامه شپگل چاپ آلمان هم در شماره ۲۱ جولایی خود در مورد کنفرانس کابل نوشته است، وزرای خارجۀ ناتو آنچه را شنیدند که می خواستند بشنوند و جهان را مطئمن سازند که نیرو های امنیتی افغانستان در سال ۲۰۱۴ مسئولیت های امنیتی کشور شان را از نیرو های خارجی تسلیم خواهند شد.
روزنامه شپیگل نوشته است کرزی در بیانیه خود بازهم تعهدات تکراری خود را تکرار نمود، مبارزه با فساد اداری، عصری ساختن دوایر حکومتی و بلند بردن ظرفیت های کاری حکومت و تعهد بر اینکه باوجود امتناع طالبان از مذاکره، تا چند سال دیگر مصالحه صورت خواهد گرفت.
روزنامه شپیگل می نویسد اگر مسئلۀ افغانستان جدی نمی بود، شاید بر این بیانیه کرزی می خندیدیم، زیرا حکومت وی تا بحال کاری را برای امحای فساد انجام نداده. به نوشتۀ روزنامه، رئیس جمهور افغانستان از سرزمینی شکوفان با زمینه های اقتصادی و احترام به حقوق بشر یاد نمود، که با تقلب در انتخابات پیروز شد و هر زمانیکه بخواهد حقوق مدنی مردم را محدود میسازد.