سفیر ایالات متحده در افغانستان به آمرین خود در واشنگتن اطلاع داده است که تلاش هایش جهت ترغیب رئیس جمهور افغانستان بخاطر امضای توافقنامه امنیتی ممکن به ناکامی بی انجامد.
این در حالیست که کاخ سفید در اوایل هفتۀ گذشته خبر داد که واشنگتن انتظار دارد توافقنامه امنیتی بین دو کشور در چند ماه آینده نه، بلکه ظرف چند هفته پیشرو به امضا برسد.
اظهارات اخیر جیمز کنینگم مبنی بر احتمال ناکام شدن تلاش هایش بخاطر ترغیب رئیس جمهور حامد کرزی به امضای توافقنامه امنیتی نشان می دهد که رئیس جمهور افغانستان هنوز هم روی موقف اش پافشاری دارد و محتمل نیست که به زودی و آسانی توافقنامه امنیتی بین کشورش و ایالات متحده را امضا کند.
روزنامۀ واشنگتن پُست بیانات سفیر امریکا را چاپ کرده می گوید که آنرا از یک پیام دپلوماتیک آقای کنینگم به واشنگتن دریافت کرده است.
از سوی دیگر جنرال جوزف دنفورد، فرمانده عمومی نیروهای بین المللی در افغانستان نیز بر امضای هر چه زودتر این سند تاکید کرده گفته است که در صورت عدم امضای هرچه زودتر توافقنامه دوجانبه امنیتی، ایالات متحده ممکن گزینه صفر یا خروج کامل نیروهای امریکایی و ناتو را از افغانستان بررسی نماید.
زمان بررسی همه گزینه ها
دانیل مارکی، پژوهشگر ارشد در نهاد به نام "شورای روابط خارجی" در واشنگتن می گوید که اظهارات سفیر ایالات متحده در افغانستان پیام روشن به امریکا است که زمان بررسی گزینه های دیگر در ارتباط به امضای توافقنامه امنیتی با کابل رسیده است.
آقای مارکی به رادیو آشنا گفت "سفیر ایالات متحده تلاش نموده تا به آمرین خود این پیام را بفرستد که با وجود کوشش های فراوان، به امضای توافقنامه نزدیک نشده است و اکنون زمان بررسی گزینه دوم رسیده است."
این پژوهشگر امریکایی در مورد "گزینه دوم" می گوید که این گزینه ممکن شامل خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان باشد و یا اینکه طرح باشد که به اساس آن شماری از نیروهای امریکایی بدون موجودیت توافقنامه امنیتی در افغانستان باقی بمانند.
دانیل مارکی همچنین اضافه کرد که یکی دیگر از پهلو های "گزینه دوم" احتمال دارد تاخیر در امضای توافقنامه امنیتی تا انتخاب رئیس جمهور جدید در افغانستان باشد.
ایالات متحده در ابتدا می خواست آقای کرزی این سند را پیش از پایان سال ۲۰۱۳ امضأ کند، اما باوجود پافشاری زیاد، چنین کاری صورت نگرفت.
سفیر ایالات متحده در افغانستان در پیام خود به واشنگتن افزوده که به نظر نمی رسد رئیس جمهور کرزی تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان توافقنامه امنیتی را امضا کند.
منافع ملی یا منفعت فردی؟
از سوی دیگر احمد ادریس رحمانی، تحلیل گر مسایل افغانستان می گوید که با استناد به شواهد، و به ویژه اظهارات تازه رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین ایالات متحده، طوری به نظر می رسد که آقای کرزی بخاطر مخالفت های شخصی با مقامات امریکایی از امضای توافقنامه امنیتی با واشنگتن خودداری می کند.
آقای رحمانی در صحبتی با رادیو آشنا گفت "طوری معلوم می شود که برخورد رئیس جمهور افغانستان در رابطه با توافقنامه امنیتی و روابط افغانستان با امریکا محدود و منحصر به روابط شخصی او با رئیس جمهور اوباما و جو بایدن است."
رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین امریکا در کتاب خاطرات اش نوشته است که مقامات بلند رتبه امریکایی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ درافغانستان در پی برکناری حامد کرزی از قدرت بودند.
اما ادریس رحمانی می گوید که برخورد شخصی رئیس جمهور کرزی با امضای توافقنامه امنیتی سرنوشت نیروهای امنیتی افغان و امنیت افغانستان را به آزمون می کشاند.
به گفتۀ آقای رحمانی، رئیس جمهور افغانستان باید استراتیژی و یا محاسبه خود را در صورت خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان به مردم بیان کند.
دانیل مارکی، پژوهشگر امریکایی به این باور است که ممکن ضرب الاجل برای امضای توافقنامه امنیتی با کابل از سوی مقامات امریکایی تمدید گردد. اما ادریس رحمانی می گوید که تمدید متواتر این ضرب الاجل، بازتاب دهندۀ ضعف پالیسی خارجی ایالات متحده در قبال افغانستان است - موضوع که رابرت گیتس، مقام پیشین امریکایی در کتاب خود به آن اشاره کرده بود.
این در حالیست که کاخ سفید در اوایل هفتۀ گذشته خبر داد که واشنگتن انتظار دارد توافقنامه امنیتی بین دو کشور در چند ماه آینده نه، بلکه ظرف چند هفته پیشرو به امضا برسد.
اظهارات اخیر جیمز کنینگم مبنی بر احتمال ناکام شدن تلاش هایش بخاطر ترغیب رئیس جمهور حامد کرزی به امضای توافقنامه امنیتی نشان می دهد که رئیس جمهور افغانستان هنوز هم روی موقف اش پافشاری دارد و محتمل نیست که به زودی و آسانی توافقنامه امنیتی بین کشورش و ایالات متحده را امضا کند.
روزنامۀ واشنگتن پُست بیانات سفیر امریکا را چاپ کرده می گوید که آنرا از یک پیام دپلوماتیک آقای کنینگم به واشنگتن دریافت کرده است.
از سوی دیگر جنرال جوزف دنفورد، فرمانده عمومی نیروهای بین المللی در افغانستان نیز بر امضای هر چه زودتر این سند تاکید کرده گفته است که در صورت عدم امضای هرچه زودتر توافقنامه دوجانبه امنیتی، ایالات متحده ممکن گزینه صفر یا خروج کامل نیروهای امریکایی و ناتو را از افغانستان بررسی نماید.
زمان بررسی همه گزینه ها
دانیل مارکی، پژوهشگر ارشد در نهاد به نام "شورای روابط خارجی" در واشنگتن می گوید که اظهارات سفیر ایالات متحده در افغانستان پیام روشن به امریکا است که زمان بررسی گزینه های دیگر در ارتباط به امضای توافقنامه امنیتی با کابل رسیده است.
آقای مارکی به رادیو آشنا گفت "سفیر ایالات متحده تلاش نموده تا به آمرین خود این پیام را بفرستد که با وجود کوشش های فراوان، به امضای توافقنامه نزدیک نشده است و اکنون زمان بررسی گزینه دوم رسیده است."
این پژوهشگر امریکایی در مورد "گزینه دوم" می گوید که این گزینه ممکن شامل خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان باشد و یا اینکه طرح باشد که به اساس آن شماری از نیروهای امریکایی بدون موجودیت توافقنامه امنیتی در افغانستان باقی بمانند.
دانیل مارکی همچنین اضافه کرد که یکی دیگر از پهلو های "گزینه دوم" احتمال دارد تاخیر در امضای توافقنامه امنیتی تا انتخاب رئیس جمهور جدید در افغانستان باشد.
ایالات متحده در ابتدا می خواست آقای کرزی این سند را پیش از پایان سال ۲۰۱۳ امضأ کند، اما باوجود پافشاری زیاد، چنین کاری صورت نگرفت.
سفیر ایالات متحده در افغانستان در پیام خود به واشنگتن افزوده که به نظر نمی رسد رئیس جمهور کرزی تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان توافقنامه امنیتی را امضا کند.
منافع ملی یا منفعت فردی؟
از سوی دیگر احمد ادریس رحمانی، تحلیل گر مسایل افغانستان می گوید که با استناد به شواهد، و به ویژه اظهارات تازه رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین ایالات متحده، طوری به نظر می رسد که آقای کرزی بخاطر مخالفت های شخصی با مقامات امریکایی از امضای توافقنامه امنیتی با واشنگتن خودداری می کند.
آقای رحمانی در صحبتی با رادیو آشنا گفت "طوری معلوم می شود که برخورد رئیس جمهور افغانستان در رابطه با توافقنامه امنیتی و روابط افغانستان با امریکا محدود و منحصر به روابط شخصی او با رئیس جمهور اوباما و جو بایدن است."
رابرت گیتس، وزیر دفاع پیشین امریکا در کتاب خاطرات اش نوشته است که مقامات بلند رتبه امریکایی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ درافغانستان در پی برکناری حامد کرزی از قدرت بودند.
اما ادریس رحمانی می گوید که برخورد شخصی رئیس جمهور کرزی با امضای توافقنامه امنیتی سرنوشت نیروهای امنیتی افغان و امنیت افغانستان را به آزمون می کشاند.
به گفتۀ آقای رحمانی، رئیس جمهور افغانستان باید استراتیژی و یا محاسبه خود را در صورت خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان به مردم بیان کند.
دانیل مارکی، پژوهشگر امریکایی به این باور است که ممکن ضرب الاجل برای امضای توافقنامه امنیتی با کابل از سوی مقامات امریکایی تمدید گردد. اما ادریس رحمانی می گوید که تمدید متواتر این ضرب الاجل، بازتاب دهندۀ ضعف پالیسی خارجی ایالات متحده در قبال افغانستان است - موضوع که رابرت گیتس، مقام پیشین امریکایی در کتاب خود به آن اشاره کرده بود.
