در جریان چهار سال گذشته، به اصطلاح احیای دوبارۀ روابط میان ایالات متحده و روسیه با دستآورد های محکمی توأم بوده است که از آن جمله می توان از پیمان کنترول تسلیحات ستراتیژیک نامبرد که بر اساس آن میزان جنگ افزار های هستوی دوربرد کاهش می یابد.
رابرت لگولد از پوهنتون کولمبیا می گوید که نشانۀ دیگر نزدیکی روابط ایالات متحده- روسیه، تصمیم مسکو برای فراهم ساختن راه خروج سربازان امریکایی از افغانستان با استفاده از قلمرو روسیه می باشد.
به باور این تحلیلگر به منظور حفظ تلاش های چند سال گذشته در افغانستان و نیز روند برگشت سربازان خارجی و تجهیزات از افغانستان به بیرون این روابط حایز اهمیت زیاد است.
مسکو همچنان توافق کرده است تا ایالات متحده را به پایگاه نظامی اولیانوفسک در سه صد کیلومتری مرز روسیه با قزاقستان دسترسی بدهد. تحلیلگران می گویند که فراهم آوری این مرکز تدارکاتی در جریان دو سال آینده نقش عمده یی را در کاهش حضور قوای نظامی امریکا از افغانستان بازی می کند.
به باور کارشناسان یکی دیگر از مسایل، موضع گیری مسکو در قبال ایران است. ایالات متحده همواره خواستار وضع تعزیرات شدید سازمان ملل متحد بر ایران به خاطر برنامۀ مظنون هستوی آن کشور است. مسکو نیز انتقال سه صد راکت ضد طیاره یا راکت های زمین به هوا را به تهران فسخ کرد.
ستیفن جونس از کالج مونت هولیوک ایالت مسه چوستس می گوید که مسکو خواستار توافقی با ایران است و نمی خواهد شاهد وضعیت بی ثبات در روابط خود با تهران باشد. او اضافه می کند که روسیه از هر گونه مذاکرات میان ایالات متحده و ایران پشتیبانی می کند، حتای اگر این اقدام به بهای محرومیت روسیه از حضور در میز مذاکرات نیز باشد.
اختلافات
در حالیکه انکشاف های مثبتی در مورد مسایلی چون کنترول تسلیحات، افغانستان و ایران به میان آمده است، واشنگتن و مسکو در چندین موضوع کلیدی اختلاف نظر دارند. به باور کارشناسان در صدر فهرست مسایل مورد اختلاف، چونگی تعامل به بحران سوریه است.
حکومت اوباما از بشارالاسد، رئیس جمهور سوریه خواستار کناره گیری از قدرت شده است. مسکو مخالف این اقدام بوده و چندین بار به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد به شمول وضع تعزیرات اقتصادی بر سوریه رای مخالف داده است.
ستیفن جونس می گوید که مسکو می تواند بر رئیس جمهور اسد اعمال نفوذ داشته باشد. به باور این تحلیلگر، روسیه خواستار تغییر رژیم در سوریه نیست، زیرا رژیم جاگزین که از پشتیبانی مخالفین سوریه برخوردار است از در خصومت با روسیه پیش خواهد آمد.
او اضافه می کند که سوریه یکی از مشتریان خوب تسلیحات روسی است و برانداختن رژیم اسد برای روسیه فاجعه بار خواهد بود. جونس می گوید که روس ها به هر قیمتی که باشد در تلاش ابقای اسد در قدرت استند.
گره دیگر
یکی دیگر از مسایل مورد اختلاف، پلان حکومت اوباما برای استقرار سپر دفاع راکت های بالستیکی در اروپا است، پیشنهادی که از سوی سازمان پیمان اتلانتیک شمال یا ناتو پشتیبانی می شود.
واشنگتن و متحدین آن می گویند که سپر دفاعی برای محافظت اروپا بر ضد حملات احتمالی راکتی کشور هایی چون ایران طرح شده است. مسکو می گوید که استقرار سیستم ضد راکتی می تواند توانمندی ستراتیژیک راکتی مسکو را خنثا ساخته و روسیه را در برابر غرب آسیب پذیر بسازد.
رابرت لگولد از پوهنتون کولمبیا می گوید روس های فکر می کنند که این طرح بخشی از تلاش های ایالات متحده و ناتو برای تضعیف بازدارنده های هستوی روسیه است. او می افزاید که مرام ایالات متحده و ناتو چنین نیست، اما به باور وی قناعت دادن روسیه امریست دشوار.
تحلیلگران می گویند جالب است تا دیده شود که رئیس جمهور اوباما در دور دوم ریاست جمهوری خود مانند دور نخست حکومت اش در راستای بهبود روابط ایالات متحده- روسیه کوشا خواهد بود.
متخصصین می گویند که اکنون رئیس جمهور اوباما بیش از حد سرگرم بحرانات شرق میانه و موضوعات اقتصاد داخلی ایالات متحده است و روابط با مسکو در صدر اولویت های کاری اش قرار ندارد.
رابرت لگولد از پوهنتون کولمبیا می گوید که نشانۀ دیگر نزدیکی روابط ایالات متحده- روسیه، تصمیم مسکو برای فراهم ساختن راه خروج سربازان امریکایی از افغانستان با استفاده از قلمرو روسیه می باشد.
به باور این تحلیلگر به منظور حفظ تلاش های چند سال گذشته در افغانستان و نیز روند برگشت سربازان خارجی و تجهیزات از افغانستان به بیرون این روابط حایز اهمیت زیاد است.
مسکو همچنان توافق کرده است تا ایالات متحده را به پایگاه نظامی اولیانوفسک در سه صد کیلومتری مرز روسیه با قزاقستان دسترسی بدهد. تحلیلگران می گویند که فراهم آوری این مرکز تدارکاتی در جریان دو سال آینده نقش عمده یی را در کاهش حضور قوای نظامی امریکا از افغانستان بازی می کند.
به باور کارشناسان یکی دیگر از مسایل، موضع گیری مسکو در قبال ایران است. ایالات متحده همواره خواستار وضع تعزیرات شدید سازمان ملل متحد بر ایران به خاطر برنامۀ مظنون هستوی آن کشور است. مسکو نیز انتقال سه صد راکت ضد طیاره یا راکت های زمین به هوا را به تهران فسخ کرد.
ستیفن جونس از کالج مونت هولیوک ایالت مسه چوستس می گوید که مسکو خواستار توافقی با ایران است و نمی خواهد شاهد وضعیت بی ثبات در روابط خود با تهران باشد. او اضافه می کند که روسیه از هر گونه مذاکرات میان ایالات متحده و ایران پشتیبانی می کند، حتای اگر این اقدام به بهای محرومیت روسیه از حضور در میز مذاکرات نیز باشد.
اختلافات
در حالیکه انکشاف های مثبتی در مورد مسایلی چون کنترول تسلیحات، افغانستان و ایران به میان آمده است، واشنگتن و مسکو در چندین موضوع کلیدی اختلاف نظر دارند. به باور کارشناسان در صدر فهرست مسایل مورد اختلاف، چونگی تعامل به بحران سوریه است.
حکومت اوباما از بشارالاسد، رئیس جمهور سوریه خواستار کناره گیری از قدرت شده است. مسکو مخالف این اقدام بوده و چندین بار به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد به شمول وضع تعزیرات اقتصادی بر سوریه رای مخالف داده است.
ستیفن جونس می گوید که مسکو می تواند بر رئیس جمهور اسد اعمال نفوذ داشته باشد. به باور این تحلیلگر، روسیه خواستار تغییر رژیم در سوریه نیست، زیرا رژیم جاگزین که از پشتیبانی مخالفین سوریه برخوردار است از در خصومت با روسیه پیش خواهد آمد.
او اضافه می کند که سوریه یکی از مشتریان خوب تسلیحات روسی است و برانداختن رژیم اسد برای روسیه فاجعه بار خواهد بود. جونس می گوید که روس ها به هر قیمتی که باشد در تلاش ابقای اسد در قدرت استند.
گره دیگر
یکی دیگر از مسایل مورد اختلاف، پلان حکومت اوباما برای استقرار سپر دفاع راکت های بالستیکی در اروپا است، پیشنهادی که از سوی سازمان پیمان اتلانتیک شمال یا ناتو پشتیبانی می شود.
واشنگتن و متحدین آن می گویند که سپر دفاعی برای محافظت اروپا بر ضد حملات احتمالی راکتی کشور هایی چون ایران طرح شده است. مسکو می گوید که استقرار سیستم ضد راکتی می تواند توانمندی ستراتیژیک راکتی مسکو را خنثا ساخته و روسیه را در برابر غرب آسیب پذیر بسازد.
رابرت لگولد از پوهنتون کولمبیا می گوید روس های فکر می کنند که این طرح بخشی از تلاش های ایالات متحده و ناتو برای تضعیف بازدارنده های هستوی روسیه است. او می افزاید که مرام ایالات متحده و ناتو چنین نیست، اما به باور وی قناعت دادن روسیه امریست دشوار.
تحلیلگران می گویند جالب است تا دیده شود که رئیس جمهور اوباما در دور دوم ریاست جمهوری خود مانند دور نخست حکومت اش در راستای بهبود روابط ایالات متحده- روسیه کوشا خواهد بود.
متخصصین می گویند که اکنون رئیس جمهور اوباما بیش از حد سرگرم بحرانات شرق میانه و موضوعات اقتصاد داخلی ایالات متحده است و روابط با مسکو در صدر اولویت های کاری اش قرار ندارد.