افغانستان پس از ۲۰۱۴ نباید تنها رها شود - مقام امریکایی

نمایندگان خاص ایالات متحده در امور افغانستان و شماری از دپلومات های برحال و پیشین افغانستان در واشنگتن در نشستی تحت موضوع "نگاهی به وضعیت افغانستان بعد از سال ۲۰۱۴" در انستیتوت صلح ایالات متحده در واشنگتن روز جمعه شرکت کردند.

در این نشست چندین صد تن از افغان ها و امریکاییان علاقمند به مسائل افغانستان نیز حضور داشت.

جیمز دوبنز، نماینده ویژه ایالات متحده امریکا برای افغانستان و پاکستان با اشاره به صحبت تلفونی اخیر رئیس جمهور باراک اوباما با رئیس جمهور افغانستان گفت هزینه تاخیر در امضای توافقنامه امنیتی گزاف خواهد بود.

آقای دوبنز گفت "تصمیم رئیس جمهور اوباما برای فرصت دادن به امضای احتمالی توافقنامه امنیتی دوجانبه با شریک مشتاق خود تا ختم سال روان میلادی، به امضای آن توافقنامه با وجود رد آن از سوی رئیس جمهور کرزی، کمک می کند. اما متاسفانه، این تاخیر گزاف خواهد بود."

یکی از پیش شرط های رئیس جمهور افغانستان به امضای توافقنامه امنیتی دوجانبه، برداشتن گام های واقعی و عملی حکومت ایالات متحده در مذاکره صلح با طالبان است. این امر پرسش هایی را درمورد نقش ایالات متحده در روند مذاکرات صلح حکومت افغانستان با طالبان مطرح ساخته است.
مارک گروسمن، نماینده ویژه پیشین امریکا برای افغانستان و پاکستان در این نشست گفت مذکرات صلح، روند بین افغان ها است.

آقای گروسمن گفت "مصالحه، روند مربوط به ایالات متحده امریکا نیست یا اینکه جامعه بین المللی آن را برای مردم افغانستان ترتیب کند. افغان ها خود این مذاکرات را برگزار می کند."

سخنرانان این نشست نگرانی های افغان ها را از دورنمای افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ را بازگو کرده اما با اطمینان گفتند این دستاورد ها درصورت تداوم حمایت بین المللی در معرض خطر نیست.

دهه نود تکرار نشود

الکزندر تییر، مامور ارشد اداره انکشاف بین المللی ایالات متحده گفت امریکا نباید اشتباه دهه نود میلادی را به ترک افغانستان تکرار کند.

آقای تییر گفت "فکر می کنم سرمایه گذاری که ما برای ادامه آن در بنای اقتصاد افغانستان و بلند بردن قابلیت های مردم آن و ادامۀ تعیین راهی برای خوداتکایی آن کشور در نظرداریم، فرصت بسیار مهمی است که اکنون بیش از هر زمان دیگر باید به آن دوباره تعهد کنیم."

نشست "نگاهی به افغانستان پس از سال ۲۰۱۴" به طور مشترک از سوی انستیتوت صلح ایالات متحده، صدای امریکا و ائتلاف حمایت از مردم افغانستان دایر شده بود.

درهمین حال، طبق نظر سنجی اخیر، محبوبیت از حضور ایالات متحده در افغانستان در نظرات عامه امریکاییان کاهش یافته است. اکنون یک بر سوم افکار عامه امریکا طرفدار حضور ایالات متحده در افغانستان است.
از سوی دیگر، تاخیر در امضای توافقنامه امنیتی بین ایالات متحده و افغانستان با موضع گیری سخت حامدکرزی، رئیس جمهور آن کشور، نگرانی ها را درمورد وخامت اوضاع امنیتی و احتمال خطر جنگ های شدید بعد از سال ۲۰۱۴ پس از خروج نیروهای بین المللی از افغانستان تشدید کرده است.

دیوید انسور، رئیس صدای امریکا گفت "در زمینه نظامی، سیاسی، کمک های مالی و سرمایه گذاری هرآنچه رخ بدهد، آنچه از نشست امروز پیامی به افغان ها فرستاده می شود این است که شما تنها نیستید."

آقای انسور گفت "شما دوستانی در اینجا دارید. هزاران تن از ما که در گذشته به شما کمک کرده اند. شما در قلب ما جای خاصی دارد." او افزود صدای امریکا برای افغانستان همچنان در کنار رسانه های همکار مثل رادیو آزادی به فعالیت خود ادامه می دهد.

رشد شگرف رسانه ها

بخش دوم نشست روز جمعه به بررسی فعالیت رسانه ها در افغانستان متمرکز بود.

ایجاد بیش از ۷۰ چینل تلویزیون، بیش از یک صد استیشن رادیو و چند صد رسانه چاپی از جمله دستاوردهای بیش از ده سال گذشته در افغانستان در عرصه فعالیت رسانه ها ذکر شد.

دانش کروخیل، رئیس خبرگزاری پژواک، نجیب شریفی، رئیس کمیته مصئونیت خبرنگاران افغان، جیمز دین، رئیس پالیسی و آموزشی بخش رسانه های بی بی سی و پیتر بیرگن، رئیس بخش برنامه امنیت ملی در بنیاد امریکا نو سخنرانان بحث رسانه های این نشست بودند.

نجیب شریفی در این نشست گفت: "دستاوردها در عرصه رسانه ها افغانستان را به پایگاه محکم آزادی بیان در منطقه با کشورهای دارای حکومت مستبد و سرکوبگر تبدیل کرده است. هیچ یک از این دستاوردها بدون کمک سخاوتمندانه جامعه بین المللی به ویژه ایالات متحده امریکا، ممکن نمی بود."

آقای شریفی تاکید کرد اما این دستاوردها به معنی آن است که ما نمی توانیم اجازه دهیم آنها را از دست بدهیم.

سخنرانان پیشرفت کمی و کیفی رسانه های افغانستان طی بیش از ۱۲ سال گذشته را تحسین کردند. اما احتمال توقف بعضی رسانه های وابسته به کمک های خارجی به عنوان نگرانی از وضعیت آینده رسانه های افغانستان مطرح شد.