والری پلیم، کارمند پیشین سازمان مرکزی استخبارات امریکا (سی آی ای) در سال ۲۰۰۳ پس از افشاء شدن شغلش در رسانه ها مجبور به استعفا شد. انتقاد های بعدی او از قصر سفید و چند مقام بلند پایه دولت جورج بوج، به او شهرت بخشید.
در سال ۲۰۱۰ فلمی با نام فیر گیم یا بازی عادلانه بر مبنای زندگی و تجربیات پلیم ساخته شد. خانم پلیم به تازگی رمانی نوشته که روز اول اکتوبر امسال منتشر شده است. این کتاب بلوبک نام دارد، و عنوان آن با تکیه بر وارونه شدن و به بیراهه رفتن فعالیت های جاسوسی انتخاب شده است. این رمان بر پایه خاطرات وی از زندگی و تجربیات حرفه ای اش نگاشته شده است. به بهانه انتشار این رمان، صدای امریکا با وی گفت و گویی در این خصوص و پیرامون کار و زندگی اش کرده است.
والری پلیم، که در دوران کارش به نام های گوناگونی شناخته شده بود، و از جمله آنها نام خانوادگی همسران پیشین وی بود، به صدای امریکا می گوید که در کتابش تلاش کرده چهره ای واقعی از زنانی که کار استخباراتی می کنند، ارائه دهد. پلیم بر آن است که در داستان هایی که شخصیت اصلی شان زنی است که کار امنیتی یا جاسوسی می کند، یا از زنان به شکلی مبالغه آمیز استفاده ابزاری می شود و آنها را به غایت زیبا جلوه می دهند، یا آنها را قربانی نشان می دهند.
خانم پلیم می گوید تلاش کرده در رمان خود، تجربه اش را از زندگی حقیقی و کوشش برای برقراری توازن میان خانواده و کار و مأموریت های خارج از کشورش نشان دهد. از جمله مأموریت های وی سفرهای متعدد و تحقیق برای حصول اطمینان از آن بوده که ایران سلاح هسته ای ندارد. و البته در تمام طول دوران کاری اش، مثل هر مأمور مخفی دیگری، حق فاش کردن کارش را، یا حتی اشاره به آنکه برای کدام سازمان خدمت می کرده، نداشته است.
والری پلیم طی گفت و گویش با صدای امریکا گفت "من هوادار سرسخت فعالیت های اطلاعاتی قهرمانانه زنانی هستم که برای سی آی ای کار می کنند، اما مثلا نقشی که جسیکا چستین در فیلم تحسین شده سی دقیقه بامداد ساخته کاترین بیگولو ایفا می کند، نمایش واقعیت نیست، بلکه ارائه تصویری اغراق آمیز از نقش زنی است که مأمور مخفی امنیتی امریکا بوده و تلاش های او در نهایت به به دام افتادن اسامه بن لادن انجامیده است."
پلیم پیرامون عملیات منجر به دستگیری بن لادن گفت "واقعیت امر آن است که تلاش پیگیر و شبانه روزی، و همکاری گروهی بزرگ متشکل از ده ها کارمند، به تحقق این مهم منجر شد، نه تنها یک زن، یا اصولا یک کارمند اطلاعاتی دولت امریکا. کاستی بزرگ این گونه فیلم های هالیوودی یا داستان هایی که برای مخاطب عام نقل می شود، آن است که اغراق آمیز و غیرواقعی اند و زنان را یا خادمانی قهرمان نشان می دهند، یا جاسوسانی اغواگر، یا زیبارویانی که در نهایت امر به کشورشان خیانت می کنند."
پلیم با انتقاد از استراق سمع مکالمات و مکاتبات شهروندان امریکایی توسط دولت این کشور و رخنه کردن آن به فرهنگ عام و آثار داستانی و نمایشی، گفت "دولت امریکا از دهه ۱۹۴۰ ارتباطی تنگاتنگ با صنعت ارتباطات داشته است. دولت، به همه چیز سر می کشد و در همه چیز نفوذ دارد. ماموران و سیستم های امنیتی دولت امریکا همه چیز را آلوده می کنند و از همه اطلاعات شخصی شهروندان آگاهند. حساب های بانکی، فایل های کامپیوتری، محتوای ایی میل ها و مکالمات تلفنی شهروندان، هیچ کدام، از این سیاست و عملکرد دولت امریکا مصون نیست."
کتاب والری پلیم نخستین کتاب از مجموعه ای است که با تمرکز بر فعالیت جاسوسان زن امریکایی تالیف شده است و بازار نشر امریکا شمار بیشتری از این دست کتاب ها را به خوانندگان ارائه خواهد کرد.
در سال ۲۰۱۰ فلمی با نام فیر گیم یا بازی عادلانه بر مبنای زندگی و تجربیات پلیم ساخته شد. خانم پلیم به تازگی رمانی نوشته که روز اول اکتوبر امسال منتشر شده است. این کتاب بلوبک نام دارد، و عنوان آن با تکیه بر وارونه شدن و به بیراهه رفتن فعالیت های جاسوسی انتخاب شده است. این رمان بر پایه خاطرات وی از زندگی و تجربیات حرفه ای اش نگاشته شده است. به بهانه انتشار این رمان، صدای امریکا با وی گفت و گویی در این خصوص و پیرامون کار و زندگی اش کرده است.
والری پلیم، که در دوران کارش به نام های گوناگونی شناخته شده بود، و از جمله آنها نام خانوادگی همسران پیشین وی بود، به صدای امریکا می گوید که در کتابش تلاش کرده چهره ای واقعی از زنانی که کار استخباراتی می کنند، ارائه دهد. پلیم بر آن است که در داستان هایی که شخصیت اصلی شان زنی است که کار امنیتی یا جاسوسی می کند، یا از زنان به شکلی مبالغه آمیز استفاده ابزاری می شود و آنها را به غایت زیبا جلوه می دهند، یا آنها را قربانی نشان می دهند.
خانم پلیم می گوید تلاش کرده در رمان خود، تجربه اش را از زندگی حقیقی و کوشش برای برقراری توازن میان خانواده و کار و مأموریت های خارج از کشورش نشان دهد. از جمله مأموریت های وی سفرهای متعدد و تحقیق برای حصول اطمینان از آن بوده که ایران سلاح هسته ای ندارد. و البته در تمام طول دوران کاری اش، مثل هر مأمور مخفی دیگری، حق فاش کردن کارش را، یا حتی اشاره به آنکه برای کدام سازمان خدمت می کرده، نداشته است.
والری پلیم طی گفت و گویش با صدای امریکا گفت "من هوادار سرسخت فعالیت های اطلاعاتی قهرمانانه زنانی هستم که برای سی آی ای کار می کنند، اما مثلا نقشی که جسیکا چستین در فیلم تحسین شده سی دقیقه بامداد ساخته کاترین بیگولو ایفا می کند، نمایش واقعیت نیست، بلکه ارائه تصویری اغراق آمیز از نقش زنی است که مأمور مخفی امنیتی امریکا بوده و تلاش های او در نهایت به به دام افتادن اسامه بن لادن انجامیده است."
پلیم پیرامون عملیات منجر به دستگیری بن لادن گفت "واقعیت امر آن است که تلاش پیگیر و شبانه روزی، و همکاری گروهی بزرگ متشکل از ده ها کارمند، به تحقق این مهم منجر شد، نه تنها یک زن، یا اصولا یک کارمند اطلاعاتی دولت امریکا. کاستی بزرگ این گونه فیلم های هالیوودی یا داستان هایی که برای مخاطب عام نقل می شود، آن است که اغراق آمیز و غیرواقعی اند و زنان را یا خادمانی قهرمان نشان می دهند، یا جاسوسانی اغواگر، یا زیبارویانی که در نهایت امر به کشورشان خیانت می کنند."
پلیم با انتقاد از استراق سمع مکالمات و مکاتبات شهروندان امریکایی توسط دولت این کشور و رخنه کردن آن به فرهنگ عام و آثار داستانی و نمایشی، گفت "دولت امریکا از دهه ۱۹۴۰ ارتباطی تنگاتنگ با صنعت ارتباطات داشته است. دولت، به همه چیز سر می کشد و در همه چیز نفوذ دارد. ماموران و سیستم های امنیتی دولت امریکا همه چیز را آلوده می کنند و از همه اطلاعات شخصی شهروندان آگاهند. حساب های بانکی، فایل های کامپیوتری، محتوای ایی میل ها و مکالمات تلفنی شهروندان، هیچ کدام، از این سیاست و عملکرد دولت امریکا مصون نیست."
کتاب والری پلیم نخستین کتاب از مجموعه ای است که با تمرکز بر فعالیت جاسوسان زن امریکایی تالیف شده است و بازار نشر امریکا شمار بیشتری از این دست کتاب ها را به خوانندگان ارائه خواهد کرد.