هر فرد به طور متوسط در روز ۲۵ هزار تا ۳۰ هزار بار پلک می زند. بر اساس نتایج پژوهش های جدید، این حرکت غیرارادی، که همیشه به نظر می آمد بیشتر برای نرم و تر نگه داشتن تخم چشم است، نقش مهم دیگری دارد.
یک تیم پژوهشی بین المللی به سرپرستی پوهنتون برکلی در کالیفورنیا، در مقاله ای در نشریه علمی "کارنت بیولوژی" نوشته است که پلک زدن "باعث تغییر مکان تخم چشم ما می شود تا بتوانیم تمرکز چشم خود را روی آنچه نگاه می کنیم حفظ کنیم".
به گفته پژوهشگران، وقتی ما پلک می زنیم، چشمان ما در حفره های خود به عقب حرکت می کنند، ولی بعد از پلک زدن همیشه به جای قبلی باز نمی گردند. این (عمل) باعث می شود که مغز ما عضلات چشم ها را تحریک کند تا "باعث تنظیم دوباره" آنها شود.
گریت مایوس استاد روانشناسی در دانشگاه فنی "نَنیانگ" در سنگاپور و نویسنده اصلی نتایج پژوهش فوق می گوید "عضلات چشم های ما بسیار تنبل و نادقیق هستند، به همین دلیل مغز نیاز دارد مرتب کنترول حرکتی چشم ها را تنظیم کند تا مطمین شود چشمان ما روی چیزی که باید نگاه کنند، متمرکز بمانند".
پژوهش های جدید نشان می دهد که پلک زدن دقیقاً همین کار، یعنی تنظیم فاصله کانونی عدسیۀ چشم را انجام می دهد. به گفته پژوهشگران، بدون این تنظیم و تصحیح "اطراف مان به نظر سایه دار، نامنظم، و دلهره آور می آمد".
در این مطالعه شرکت کنندگان در یک اتاق تاریک نشستند، در حالی که به یک نطقه روی صفحه نمایش خیره شده بودند. با استفاده از دوربین های تحت قرمز، حرکت چشم و پلک زدن آنها را بررسی کردند.
بعد از هر بار پلک زدن، نقطه یک سانتیمتر به راست حرکت می کرد، چیزی که شرکت کنندگان متوجه آن نمی شدند. ولی، مغز آنها حرکت نقطه را ضبط می کرد و به عضلات چشم علامت می داد تا روی نقطه دوباره تمرکز کنند.
بعد از ۳۰ بار انجام این کار، هر بار چشمان شرکت کنندگان به طور اتوماتیک تغییر مکان داده و با تنظیم با فاصله کانونی جدید، به جایی که نقطه در آن قرار داشت، نگاه می کرد. در واقع برای تمرکز خودکار انجام می شود.
مایوس می گوید "با وجود این که شرکت کنندگان آگاهانه متوجه تغییر مکان نقطه نبودند، ولی مغزشان بود و هر بار تمرکز چشم هایشان را برای دیدن نقطه تنظیم و تصحیح می کرد".