در حالیکه امیدواری ها برای براه افتادن مذاکرات صلح میان حکومت افغانستان و طالبان مسلح با برگزاری نشست چهارجانبه در پاکستان افزایش یافته است، عمر شریفی رییس مرکز مطالعات امریکایی در افغانستان می گوید که در مورد این نشست نباید بسیار امیدوار و یا نا امید بود.
او گفت:" این نشست اصلاً به خاطر راه اندازی مذاکرات صلح برگزار نگردیده؛ بلکه بیشتر تلاشی است تا دیدگاه مشترک از نظریات مختلفی که حکومت افغانستان و پاکستان در مورد طالبان، تروریزم و جنگ دارند،به دست آید."
اما آقای شریفی علاوه کرد که در حال حاضر هیچگونه نقطۀ نظر مشترکی دردیدگاه های دو طرف دیده نمی شود.
با این حال، احمد سعیدی دیپلومات پیشین که به صفت عضو جامعۀ مدنی افغانستان در این نشست اشتراک کرده بود با تایید این نظر گفت که هرچند پاکستان از سوی ایالات متحده و شماری دیگری از کشور های جهان برای آوردن تغییر در سیاست آن کشور در مورد سرنوشت صلح، تحت فشار قرار دارد؛ اما در عمق ستراتیژی آن کشور درقبال افغانستان، هیچگونه تغییری دیده نمی شود.
اینکه آیا حضور نمایندگان ایالات متحده و چین در این نشست بیشتر نمادین است و یا به یک طرح عملی جهت آغاز مذاکرات صلح منجر خواهد شد، داکتر فاروق بشر تحلیلگر مسایل سیاسی به این باور است که نقش آن دو کشور در این سلسله نشست ها خیلی ارزنده است.
او افزود: "لازم است تا آن دو کشور با حضور شان بتوانند از نگاه روانی بر پاکستان فشار وارد کرده و آن کشور را متقاعد سازند که آوردن صلح نه تنها برای افغانستان بلکه برای منطقه و خود پاکستان نیز مفید خواهد بود."
در صورت که تلاش ها برای یک راه حل سیاسی به نتیجه یی نرسد، گزینۀ دیگر أفغانستان چی خواهد بود؟ آقای شریفی می گوید که در آنصورت یگانه گزینه ادامۀ جنگ است و حکومت افغانستان باید موثریت کمک های غربی را افزایش داده و جغرافیای دهشت افگنی را به جانب پاکستان انتقال بدهد.
در اخیر نشست روز دوشنبه اعلامیه یی مشترکی منتشر گردید که در آن تصریح شده است تا نشست های منظمی غرض پیشبرد روند صلح و آشتی در افغانستان ادامه پیدا کند.
