تیم ملی فوتبال آلمان پس از قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۴ برازیل، به کشورش برگشت و با شور و هلهلۀ جمعیت بزرگی از هواخواهان که - رقم آن را نیم میلیون تخمین کرده اند - بدرقه شد.
مردم از برنده های میدان هوایی فریاد می زدند "فوتبال بازان به خانه خوش آمدید".
طیارۀ حامل بازیکنان تیم ملی آلمان، پیش از چاشت روز سه شنبه پس از پرواز به ارتفاع پایین از بالای جمعیتی بزرگی از مردم که در برابر دروازۀ براندنبورگ شهر برلین جمع شده بودند، به روی خط میدان هوایی تیگل برلین نشست.
جام طلایی که ۳۰ سال از عمر آن می گذرد برای همیش در آلمان باقی خواهد ماند و فیفا برای ۲۰۱۸ جام دیگری با طرح جدیدی را به روسیه خواهد برد.
فیلیپ لاهم، کپتان تیم ملی فوتبال آلمان، پیش از همه بازیکنان در حالیکه جام طلایی را در دست داشت از داخل هواپیما بیرون شد.
پس از آن تیم ملی فوتبال با سرویس سرباز در داخل شهر برلین به گشت پرداخت که در آن سال های قهرمانی تیم ملی فوتبال آلمان نگاشته شده بود.
ماریو گوتز، بازیکن شماره ۱۹ آلمان، در دقیقۀ ۱۱۳ نیمۀ دوم وقت اضافی، دروازۀ ارژنتاین را فروریخت.
با چهارمین پیروزی آلمان، خواب ارژنتاين براى رسيدن به سومين لقب قهرمانى به كابوس مبدل شد. كابوسى كه كم از كم بايد تا ٢٠١٨ روسيه با آن عادت كند.
رهبری که نخندید
در میان آن همه هلهله و سرور که پس از پیروزی ۱-۰ آلمان در برابر ارژنتاین، فضای ستدیوم شهر ریو دی جینیروی برازیل را پر کرده بود، تنها کسی لبخند كوچكى بر چهره نیآورد، رئیس جمهور برازیل بود.
دیلما روزیف، که شايد قادر نشد تصميم به كم از كم تبسمی بگيرد، در حالیکه تاثر و اندوه از چهره اش مى باريد، جام طلايى را به دست لاهم كپتان تيمى داد كه دروازه تيم كشورش را هفت بار فروريخته بود.
اروپايى ها براى نخستين بار در تاريخ جام جهانى فوتبال، نه تنها جام را از امريكاى جنوبى ربودند كه دو تيم آلمان و هالند، دروازه ى تيم برازيل - غول فوتبال جهان را - ده بار باز كردند؛ شكست كه تاهنوز هم باور كردنش گران تمام مى شود.
سکولار، مربی تیم فوتبال برازیل از سمتش کنار رفت. کارشناسان به این باور اند که شکست ۷-۱ و ۳-۰ برازیل در برابر آلمان و هالند دلیل عمدۀ کناره گیری مربی برازیل بوده باشد.
رویداد های دلخراش
جام جهانی برازیل، پر از شگفت ها، ریکارد ها، گول های بیشمار، مجروحیت های دلخراش و شکست های بی سابقه بود.
بیرق زرد رنگ فیفا که در آن "بازی جوانمردانه" نگاشته شده است، الگوی یک رقابت سرسختانه اما در عین حال "عاری از خشونت" می باشد.
اما جام جهانی برازیل شاهد دلخراش ترین رویداد های "غیرورزشی" در میدان بود.
لویز سواریز، مهاجم تیم یوروگوای در رقابت با ایتالیا شانۀ مدافع ایتالیایی را "دندان گرفت" که باعث شد اجازۀ حضور در ۹ رقابت بین المللی را از دست دهد و برای چهار ماه اجازه ندارد در هیچ ستدیوم فوتبال داخل شود.
نیمار، ستارۀ کلیدی برازیل – که شکست ۷-۱ و ۳-۰ تمیش در برابر آلمان و هالند را به نبود وی در میدان نسبت می دهند – در رقابت یک بر هشت با کولمبیا مصدوم شد.
خوان کامیلو سونیگا، مدافع کولمبیایی چنان از عقب به کمر نیمار زد که مهرۀ کمرش کسر کرد و مجبور شد با رقابت های برازیل وداع کند. سکولار مربی برازیل، آن رویداد را عمدی و برنامه ریزی شده خواند.
در جریان یک ماه رقابت های برازیل، ۴۰۰ میلیون پیام تویتر رد و بدل شد حالانکه ۳.۴ میلیون هواخوای تیم ها به برازیل رفته بودند و پس از به ثمر رسیدن ۱۷۱ گول، ریکارد بیشترین گول های جام نیز ثبت شد.
بهترین بازیکنان جام
کلوزه، بازیکن شمارۀ ۱۱ آلمان، با ۱۶ گول زده و حضور در چهار جام جهانی، ریکارد بیشترین گول زده را در تاریخ جام جهانی فوتبال رقم زد. پیش از آن رونالدو برازیلی با ۱۵ گول زده در صدر قرار داشت
جایزۀ دستکش طلایی را مانویل نیوور، دروازه بان آلمان به دست آورد. در میان دروازه‌بان‌های موفق می‌توان از دروازه‌بان‌های کوستاریکا، مکسیکو، چیلی و امریکا نیز نام برد.
توپ طلایی را به لیونل مسی ارژنتاینی دادند. کارشناسان به این باور اند که بازیکنان دیگری نیز در جام بودند که می باید به عنوان بهترین بازیکن جام شناخته شوند.
اما کارکردگی محوری و انفرادی مسی در رسانیدن ارژنتاین به دور نهایی، باعث شد فیفا توپ طلایی را به مهاجم بارسلونا بدهد.
اما بوت طلایی به رودریگز کولمبیایی که شش گول را در جام به ثمر رسانیده بود تعلق گرفت.
کمترین کارت های اخطاریه
عملکرد قاطعانۀ داوران فیفا در جام جهانی کمتر به چشم خورد و برخورد آنان نیز به سطح جام جهانی نبود.
در رقابت های ۲۰۱۴ برازیل، از سال ۱۹۸۶ به اینسو کمترین کارت زرد به بازیکنان نشان داده شد.
تا هنوز روشن نیست که فیفا به داوران خود به انجام چنین کاری گوشزد کرده بود یا اینکه خود داوران "خطا های عمدی را تفکیک کرده نتوانستند."
کارشناسان به این باور اند که ایجاب می کند فدراسیون بین المللی فوتبال در رقابت های ۲۰۱۸ روسیه، در عرصۀ بلند بردن سطح داوری حکم های آن نهاد، تلاش های بیشتری به خرج دهد.
کارشناسان به این باور اند که اگر حکم های فیفا با نشان دادن کارت های زرد از جدیت بیشتری کار می گرفتند، فضای رقابت خشونت بار نمی شد و شاید نیمار هرگز از رقابت های جام جهانی برازیل خداحافظی نمی کرد.
کارکردگی های دور از انتظار
آسیایی ها بدترین کارکردگی را در جام برازیل به نمایش گذاشتند. هیچ یک از سه تیم – ایران، کوریای جنوبی و جاپان – با وجود فرصت که داشتند نتوانستند به دور حذفی راه یابند.
تیم های قارۀ افریقا نیز آنچنانیکه انتظار می رفت درخشش ویژۀ نداشتند. گانا تنها تیمی بود که اگر از "گروه مرگ" حذف نمی شد، شاید یکی از تیم های خطرساز دور های بعدی می بود.
نایجریا و الجزایر به دور حذفی راه یافتند اما پس از نخستین گام، راهی کشور هایشان شدند.
شکست تیم های همانند انگلستان، اسپانیا، ایتالیا و پرتگال مایوسی هواخواهان فوتبال اروپا را در پی داشت.
اما پس از شکست ۷-۱ برازیل در برابر آلمان، خاطرۀ نبود چهار تیم برتر اروپایی در جام، از اذهان همگان دور شد.
کولمبیا، کوستاریکا و مکسیکو نتوانستند به دور نیمه نهایی پیش بروند اما نمایش فوتبال آنان، نمایانگر این حقیقت بود که فوتبال در امریکای جنوبی تنها به کشور های مانند برازیل و ارژنتاین محسور نیست و آن کشور ها نیز باید نادیده گرفته نشوند.
فیفا، در برازیل از تخنیک تثبیت گول توسط کمره و سپری برای تعین خط دفاعی استفاده کرد که در جریان داوری موثر تمام شد و فرانسه به گول خود رسید.
قرار است جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ در روسیه برگزار شود و انتظار می رود فیفا تغییرات را در گزینش تیم ها در جام نیز روی دست گیرد.
