روزنامه نیویارک تایمز مطلبی را در مورد به کارگیری برنامه جدید نظامیان امریکایی در مبارزه با شورشان به چاپ رسانیده است.
این مطلب که با چاپ عکس بزرگی از چند تن از بزرگان قبایل در شرق افغانستان را به چاپ رسانیده است, این عنوان را برای مطلب خود برگزیده است 'اردوی نظامی علم انسان شناسی را در ساحات جنگی برای کمک دعوت کرده است'.
دیوید راد نویسنده این مطلب روزنامه نیویارک تایمز کوشیده است تا دیدگاه های متخلف را در مورد تطبیق برنامه استفاده از دانشمندان علوم اجتماعی در مبارزه با شورشیان بررسی کند.
نویسنده نوشته است که عساکر چترباز امریکایی در سنگرهای جداگانه طالبان در شرق افغانستان باور دارند که با یک سلاح جدید مهم در عملیات های مبارزه با شورشیان وارد میدان شده اند این سلاح جدید مهم صحبت نرم دانشمند علوم اجتماعی ملکی به نام خانم تریسی است.
تریسی که خواسته تخلص او به دلایل امنیتی تذکر نشود یک عضو اولین تیم برنامه متخصصین دانشمندان علوم اجتماعی است که از سوی وزارت دفاع امریکا پنتاگون به کار گماشته شده است.
نویسنده به نقل از یک فرمانده نیروهای امریکایی نوشته است که ما به دشمنان توجه نمی کنیم بلکه توجه ما به این است تا ما اداره حکومت را در اختیار مردم قرار بدهیم.
نیویارک تایمز نوشته استکه رابرت گیتس وزیر دفاع امریکا یک مبلغ 40 ملیون دالری را برای توسعه برنامه یی تصویب کرد که تیم هایی از دانشمندان علوم اجتماعی را برای هر لواء جنگی 26 نفری امریکاییان در افغانستان وعراق استخدام می کند.
به نوشته این روزنامه از آغاز ماه سپتمبر تاکنون پنج تیم در بغداد مستقر شده است که شمار این تیم دانشمندان به شش تیم رسیده است.
نویسنده نیویارک تایمز ادامه داده نوشته است که درعین حال انتقادات درمیان اعضای مراکز تحصیلات عالی درحال ظهور است.
آنها می گویند در گذشته نیز سوءاستفاده از علوم اجتماعی برای مبارزات ضد شورشیان واقع شده است مثل آنچه که در ویتنام و امریکای لاتین صورت گرفته بود.
نیویورک تایمز نوشته است برخی این برنامه را تقبیح کرده آن را به عنوان دانشمندان اجیر که علوم اجتماعی را در استثمار مقاصد سیاسی قرار میدهند تعبیر کرده اند.
روزنامه ادامه داده نوشته است مخالفین این برنامه بیم دارند که قصد این برنامه هر چه است ، دانشمندان با فعالیت های نظامی کار می کنند و به طور غیر عمدی می توانند به عنوان گردآورندگان استخبارات برای نظامیان امریکایی باشند.
به نوشته نیویارک تایمز در حالی که عده یی دیگر با پیشنهاد کرده اند که این کار میتواند در ساخت یک جهان امن مفید باشد.
روزنامه ادامه داده نوشته است یک عملیات نظامی اخیر نیروهای امریکایی در منطقه شرق افغانستان دریچه یی را باز کرد با بیان اینکه این تلاش ها به چه نحوی در راستای مشی جدید مبارزه علیه شورشیان مفید واقع می گردد.
نیویارک تایمز نوشته است یک فرمانده امریکایی بسیار زیاد از مشوره های دانشمندان اجتماعی به قدردانی یاد کرده و این عمل آنها را درخشان توصیف کرده است.
او گفته که مساعی آنها باعث شده ما وضعیت را از دیدگاه افغانها ببینیم و عملیاتهای جنگی خود را تقلیل بدهیم.
به نوشته نیویورک تایمز مقامات ملکی افغان وغربی نیز مشی نظامی جدید امریکاییان و فعالیت دانشمندان علوم اجتماعی را تمجدید کرده اند اما از موفقیت دوامدار آنها با احتیاط سخن گفته اند.
به اعتقاد نویسنده نیویورک تایمز بسیاری از مشکلات اقتصادی و سیاسی که منجر به ناامنی می گردد می تواند فقط توسط شمار زیادی از افغانها و متخصصین ملکی امریکایی حل گردد.
نیویورک تایمز نوشته است پروسه همراه ساختن دانشمندان علوم اجتماعی در کنار نیروهای نظامی در اواخر سال 2003 شکل گرفت.
این روزنامه امریکایی در تبیین دیدگاه مخالفین این برنامه نوشته است رابرتو جی گونزالز یک استاد علوم انسان شناسی در پوهنتون ایالت سن جوز این اقدام دانشمندان علوم اجتماعی را عملی خام و غیراخلاقی دانسته گفته که نظامی گری وادارات مرکزی استخباراتی از علم انسان شناسی در مبارزه با ضد شورشیان و مبارزات تبلیغاتی، سوء استفاده می کنند.
در ادامه دیدگاه موافقین این برنامه را در این عبارات نوشته است. در طول عملیات های اخیر درحالی که عساکر مراقب حملات انتحاری بودند خانم تریسی و پزشکان اردو کلینیک های درمانی رایگان را ایجاد می کردند.
آنها امیدواردند با تامین مراکز درمانی به روستاییان نشان بدهند که حکومت افغانستان در تلاش برای بهبود زندگی آنان است و در اقدامی دیگر عساکر امور ملکی پس از آن کوشیدند تا میان دو قبیله قوم زدران با ساختن یک مکتب میانجیگری نمایند.
و نهایتا این روزنامه خوشبینی یک افسر امریکایی را بیان کرده و به نقل از او نوشته است بسیاری از آنهایی که در این برنامه در دو کشور افغانستان و عراق خدمت کرده اند برای افغانستان بیشتر امیدوار هستند.
به گفته یک افسر عراقی ها ابزار برای با ثبات ساختن کشورشان را دارند یعنی یک اقتصاد قوی بالقوه اما آنها اراده آن را ندارند در مقابل افغانستان اراده برای با ثبات ساختن کشورشان را دارند اما اقتصاد قوی ندارند.