لینک های دسترسی

Breaking News

افغانستان در انستيتوت صلح


بعد از آغاز جنگ ایالات متحده در عراق در سال 2003 میلادی زمانیکه توجه نیرو ها و منابع ایالات متحده از افغانستان کمتر شده به عراق متمرکز شد، سبک پوشش رسانه ها از آنکشور نیز رنگ میباخت. این درست در حالی بود که Roy Gutman یک روزنامه نگار و نویسنده امریکای مشغول به تحریر کتابی بود که محتوی آن در برگیرنده حادثات و وقایع دهه های هشتاد و نود میلادی در افغانستان میباشد. این کتاب در یک نشست کارشناسان امور افغانستان در انستیتوت صلح ایالات متحده معرفی گردیده و محتوی آن همرا با وضیعت فعلی افغانستان مورد بحث و بررسی قرار گرفت. توجه نماید به جزیات بیشتر درین مورد در گزارش همکار ما سید ظفر هاشمی که درین نشست اشتراک کرده بود.

آقای Roy Gutman نویسنده کتاب How we missed the story یا چگونه داستان را از دست دادیم که سه دهه مشغول کار خبرنگاری در کشور های مختلف جهان بوده و همین اکنون در کمپنی McClatchy بحیث ویراشگر خارجی کار میکند حین معرفی کتاب جدید خود، سیاست خارجی ایالات متحده و نحو پوشش رسانه های غربی در افغانستان را بشدت نقد کرده و حملات یازدهم سپتمبر 2001 را نیز نتیجه تغافل دولتمردان در واشنگتن عنوان کرد. به عقیده وی بعد از وقوع حملات یازدهم سپتمبر، استراتیژی ایالات متحده که عمدتاً با قوای نظامی همراست، ناکام است.

"تطبیق پالیسی خارجی ایالات متحده باید تغیر نماید. اهدافی است که باید دوباره تعریف گردد."

در برگه های این کتاب که از چهار صد صفحه تجاروز میکند، چگونگی سیاست خارجی ایالات متحده در قبال افغانستان در جریان جنگ سرد و بعد از آن، موقیعت حساس جغرافیای افغانستان درین جنگ، نقش و طرز کاری پاکستان بحیث پل ارتباط میان گروه های ضد حکومت کمونستی آن زمان در کابل و ایالات متحده، تشکیل گروه های افراطی در پاکستان، بوجود آمدن طالبان و ارتباطات پاکستان با این گروه میباشد.

آقای Gutman با انتقاد از دولت امریکا میگوید اسامه بن لادن رهبر گروه القاعده، چهار ماه قبل از تصرف کابل توسط گروه طالبان به افغانستان جاگزین شد. وی میگوید در حالیکه بن لادن ازین کشور منحیث مصئون ترین محل فعالیت های خود استفاده میکرد، ایالات متحده بخاطر نابودی وی و گروه مربوط به او در نقاط مختلف جهان مصروف بوده بالای افغانستان اصلاً توجه نمیکرد. به عقیده وی طالبان یک پدیده بود که در نتیجه جنگهای فرقه ئی عرض اندام کردند.

با اشاره به برخورد طالبان بعد از تصرف دوباره مزار شریف وی میگوید، کوتاهی در پوشش رسانه های غربی بود زیرا حادثات دلخراشی در آنجا و بوقوع پیوسته، ولی اصلاً در رسانه ها بازتاب داده نمیشد.

یکی از کارشناسان دیگر درین نشست آقای Bruce Riedel کارمند اسبق اداره مرکزی استخبارات امریکا (CIA) و مشاور ارشد مرکز پالیسی شرق میانه میگوید، دولت امریکا امکانات لازمه، رهبریت موثر، منابع کافی را برای افغانستان تهیه نکرده که در نتیجه، نفوذ طالبان و القاعده بطور روز افزون گسترش یافته و امریکا یک بار دیگر افغانستان را از دست داده ناکام خواهد شد.

"اگر درین مورد اقدامی ننمایم، بزودی و بدون تاخیر به مصیبت دیگری مواجه خواهیم شد."

آقای Riedel میگوید حتی قبل از وقوع حوادث یازدهم سپتمبر دولت ایالات متحده نمیدانست که تهدیت عمده - که وی آنرا اسامه بن لادن عنوان کرد - علیه این کشور در کجا بوده، CIA در جستجوی اسامه و گروه دهشت افگنی وی و با استراتیژی گنگ و غیر موثر مشغول بود. در رابطه به اینکه دولت امریکا دپلومات ها و کارمندان این کشور را از کشور های که امنیت کافی در آن نمیباشد اخراج مینماید میگوید، اینگونه اقدام از یک لحاظ درست بوده ولی در مجموع دولت را از وضیعت حقیقی یک کشور فاصله میدهد و تشخیص حالت دشوار میگردد. به عقیده وی در دوران رژیم طالبان، دولت ایالات متحده به چنین اشتباه مرتکب شد و بدون اینکه در صدد رهکار های دپلوماتیک باشد به اقدامات نظامی دست میزند.

آقای Richard Smyth از پوهنتون حربی ایالات متحده میگوید مانند سایر مردم، افغانها نیز از دولت امنیت میخواهند و حکمروای هیچ دولتی نیز مورد قبول شان نمیباشد و زمانیکه طالبان به قدرت رسید، هرج و مرج، بی امنیتی و عدم قانونمندی در افغانستان به اوج رسیده بود. به عقیده وی یک دلیل دیگر، پیروزی طالبان - در پهلوی عدم توجه و دلچسپی ایالات متحده در آنکشور - مشکلات قومی و نژادی بود. در رابطه به تقاضای ایالات متحده مبنی بر همکاری بیشتر اعضای ناتو در افغانستان وی میگوید، بعضی از کشور های شامل ناتو اینگونه فکر میکنند که ایالات متحده از مشکل افغانستان راه فرار جسته و بار را بر شانه های آنان میسپارد.

آقای Tom Gjelten یکی از خبرنگاران مجرب رادیو ملی امریکا (NPR) در واشنگتن میگوید، در پهلوی مشکلات در پالیسی و استخبارات امریکا در افغانستان، خلا عمده دیگر نبود توجه و پوشش کافی رسانه های غربی، بطور اخص رسانه های امریکای بود. وی میگوید بعد از ختم جنگ سرد در افغانستان، زمانیکه مشکلات داخلی در حال غلیان بود، تمرکز رسانه های غرب معطوف به مناطق بالکن بوده و نتوانستد نقش خود را در بازتاب وضیعت افغانستان ایفا نماید. وی با لحن انتقاد آمیز از رسانه ها و دولت امریکا خواست تا اشتباه که یک بار آنرا مرتکب شده اند، بار دیگر تکرار نگردد.

"بسیاری از آن دارای ها از افغانستان به عراق تعغیر استقامت کرد. و فکر نمیکنم ما در رسانه ها وظیفه خوبی جهت اشاره بر آن احتمالات را انجام داده باشیم."

در پاسخ به سوال رادیو آشنای صدای امریکا مبنی بر اینکه برای تحکیم ثبات و بهبود امنیت در افغانستان، جامعه جهانی خصوصاً ایالات متحده و دولت افغانستان چه باید کرد آقای Riedel گفت، نیاز است دولت ایالات متحده مارشان پلانی را برای احیای مجدد و بازسازی افغانستان ترتیب دهد و اعضای نانو نیز نقش و همکاری خود را فزونی دهند. نیرو های امنیتی افغانستان تربیه و تقویت شده و مشکلات در پاکستان که تاثیر مستقیم بالای وضیعت در افغانستان دارد نیز حل گردد. وی میگوید دولت آقای مشرف باید از بین رفته و یک حکومت مشروع و انتخابی مردم باید در پاکستان روی کار آید.

آقای Gjelten درین رابطه گفت نیاز است ایالات متحده پالیسی های خود را در قبال افغانستان تجدید کرده و توجه بیشتر بالای افغانستان بخرچ دهد. وی میگوید حضور گسترده نیرو های امریکای در عراق که دولت فعلی ایالات متحده بر آن تاکید میکند، توجه بیشتر و منابع وسیعتر امریکا را در عراق مشغول نگه میدارد، روند نوسازی افغانستان بطی شده و وضیعت در افغانستان بحرانی تر میشود.

XS
SM
MD
LG