لینک های دسترسی

Breaking News

ادعای حامد کرزی، هند و نقش پاکستان در بم گزاری کابل (مصاحبه)


حامد کرزى، رئيس جمهور افغانستان ميگويد قواى نظامى و عمال استخباراتى پاکستان مستقيماً در حمله انتحارى به سفارت هند در کابل نقش داشته اند، و پاکستان اين اتهامات را رد نموده است. نظر شما در اين مورد چيست؟

سینت جونز- تحلیل سیاسی در موسسه رند - به اشاره به سخنان وزير دفاع امريکا که گفته بود ايالات متحده در مورد اينکه پاکستان و يا کدام يک از ادارات آنکشور در بم گذارى سفارت هند در کابل دخيل بوده باشد، هيچ مدرکى در اختيار ندارد.

او میگوید: از نقطه نظر ستراتيژى، آنچه نمايان است تشنج جدى بين هند و پاکستان روى افغانستان وجود دارد. از سال ۲۰۰۱ تا به حال، که هند تصميم گرفت همکارى هاى نزديک با حکومت کرزى برقرار نموده و در اعمار شاهراه ها و ديگر پروژه هاى بازسازى و انکشافى در افغانستان سهيم باشد، پاکستان را جداً ناراحت نموده و آنرا بحيث يک نگرانى ستراتيژيک ميشمرد. در نهايت، بم گذارى اخير، اين تشنج را بين هند و پاکستان عميقتر نموده است.

به افزايش انتقادات در مورد اينکه پاکستان به اندازه کافى براى سرکوبى و از بين بردن پناه گاه هاى امن طالبان در مناطق قبايلى آنکشور، فعاليت نميکند، اشاره نموده و از اينکه پاکستان هم در مقابل، افغانستان را به عدم همکارى هاي نزديکتر متهم ميسازد، جوياى نظر و ديدگاه آقاى جونز ميشود که مقالات متعددى در زمينه نوشته و سفر هاى به منطقه داشته است.

سيت جونز علاوه میکند: "بنظر من، هر دو جانب تا اندازۀ درست ميگويند. افغانها عموماً خارجى ها را و اکثراً پاکستان را متهم مينمايند و پاکستان هم در مقابل افغانها را ملامت ميکنند که قادر به حل مشکلات داخلى شان نيستند. که به عقيده من حقيقت را ميتوان در اين وسط جستجو نمود. به اين معنى که اکثر شورشيانى که در افغانستان ميجنگند، مردم محلى هستند."

يعنى مردم قرا و قصبات اند که ميگويند حکومت، خدمات لازمه و يا امنيتي را برايشان مهيا نساخته است. ولى البته پناهگاه ها در پاکستان هم افزايش يافته است و تمام گروه هاى شورشى از اين پناه گاه هاى امن استفاده مينمايند. به عبارت ديگر ازدياد خشونت ها در افغانستان در حقيقت هم به چالش ها و مشکلات در افغانستان و هم به موجوديت پناهگاه ها در پاکستان، ارتباط مستقيم دارد. که به گفتۀ آقاى جونز، هر دو موضوع بسيار مهم ميباشد.

از جانبى امريکا ميگويد به تماميت ارضى پاکستان احترام داشته و براى حل مشکل منطقه بيشتر روى مذاکره تاکيد مينمايد، و پاکستان هم ميگويد که به هيچ نيروى خارجي اجازه نخواهد داد تا قدم در خاک آنکشور گذارد. در اين رابطه و نقش ايالات متحده در اين ميان، وراه حل موضوع، سيت

جونز ميگويد: "بنظر من يگانه راهى که ميتواند بصورت موثر اين مشکل را حل نمايد آنست که در قدم اول، ايالات متحده بايد جنوب آسيا را که شامل افغانستان، پاکستان، هند و ديگر ساحات است، از نظر سترتيژيک در اولويت قرار دهد. چرا در چند سال اخير توجه ايالات متحده بيشتر روى عراق متمرکز بوده است.

در قدم بعدى، در رابطه به پاکستان، ستراتيژى ايالات متحده بايد ساحۀ وسيعى را در بر گيرد که شامل مراحل سياسى، اقتصادى و نقش قانون و امنيت باشد. يعني ايالات متحده در مورد نقش و موقعيت ساحه صوبه سرحد در يک پاکستان فدرالى عميقاً تفکر نموده و پاکستان را هم در اين زمينه کمک نمايد تا زمينه انکشافات اقتصادى در آن ساحه و پاکسازى و حضور حکومت در منطقه صوبه سرحد، بلوچستان و ديگر مناطق قبايلى را مورد بررسى قرار دهند."

سيت جونز، در مورد نقش هند در اين موضوع: "به عقيده من نقش هند در اين زمينه ميتواند، بسيار مهم باشد. فکر ميکنم بخشى از مشکل در منطقه از نگاه ستراتيژيک، همان چيزى است که ما به آن بازى بزرگ ميگويم، يعنى تشنج بين هند و پاکستان. که افغانستان را مبدل به ميدان جنگ اين دو کشور نموده است.

پس اين مسله، براي هند چى مفهومى ميتواند داشته باشد؟

جونز ميگويد به نظر وى مساعى براي حل موضوع کشمير، تاثير مثبتى بر افغانستان خواهد گذاشت، زيرا حضور هند در افغانستان، موجب نگرانى و تهديد استراتيژيک براى پاکستان نخواهد بود.

با وجوديکه مسله کشمير بنيادى ميباشد ولى جونز ميگويد باوجود آنهم هند بايد در مورد کمک هاي امنيتى به افغانستان بسيار محتاط باشد، و کمک به پوليس و يا ديگر نيرو هاي امنيتى افغانستان، ديدگاه پاکستان را مشتعل و بر آشفته خواهد نمود.

جونز ميگويد به همين دليل من شديداً توصيه مينمايم تا هند ، توجه خود را به کمک هاى انکشافى و بازسازى معطوف داشته و در مسايل امنيتى دخالتى نداشته باشد.

XS
SM
MD
LG