روزنامۀ ده کانادا پرس تحت عنوان طیارات کانادایی آمادۀ گزمه بر فضای افغانستان است، مینوسد که قوای نظامی کانادا حضور خود در فضای افغانستان را با استفاده از طیارات کانادایی، اما تحت سرپر ستی قوماندانی ناتو، گسترش میدهند.
بر خلاف قوای هالندی و برتانوی، عساکر جنگی کانادایی در سال ۲۰۰۶، بدون قوای هوایی به جنوب افغانستان انتقال داده شدند.عدم موجودیت قوای هوایی، عساکر کانادایی را مجبور ساخت عمدتاً بر قوای زمینی اتکا نمانید. ولی قوای زمبنی همواره با خطر بم های انتحاری و مواد انفجاری خانه ساخت، مواجه است.
روزنامۀ سندی مارنینگ سدنی مینویسد، آسترالیا سترایژی شمولیت کشورش در جنگ در افغانستان را باید تصریح نماید. ماه گذشته حملات خشونتبار در ممبی، وسعت تنش بین هند و پاکستان را بطور واضح بر ملا ساخت که شاید حملات مشابه را از جانب متحدین آنها در افغانستان نیز شعله ور سازد.روزنامه مینویسد افغانستان مرکز جنگیست که در سال ۲۰۱۱ ده ساله خواهد شد. ایالات متحده و فرانسه تعداد عساکر شانرا در جریان سال گذشته افزایش بخشیدند، ولی هسپانیه، با وجود چهار فیصد کاهش در بودجه، تعهد اش را در منطقه حفظ کرده است.
فشار ها بر سایر کشور ها چون جرمنی و آسترالیا بخاطر افزایش در سهمگیری شان در افغانستان رو به افزایش بوده است. خشونت در سرتاسر افغانستان بطور قابل ملاحظۀ افزایش یافته است. جنگ علیۀ کارمندان خیریه، عساکر ناتو ائتلاف، عساکر افغان و مقامات آن نیز براه افتاده است.
تنها تناوب حملات طالبان بطور خطرناک افزایش نیافته، بلکه تعداد پیچیدگی ها درین کشور آن نیز روبه افزایش بوده است. رقم تلفات عساکر برتانوی و امریکایی بلند تر از تلفات درعراق بوده است.
با وجود پیشرفتهایی که در عراق صورت گرفته است، در افغانستان
نشانه های مثبت چون ثبات سیاسی و پیشرفت در عملیه آشتی ملی و همکاری کمتر متبارز است.
حکومت حامد کزری با چالشهای مشکلی مواجه است. بهبودی ها در ساحات خدمات عامه، انرژی، اعمار جاده ها و استخدام، بطی است.
در حالیکه بسیاری افغانها آرزومندند ایالات متحده و ناتو در افغانستان باقی بمانند، سایرین از حضور آنها ناراض اند. حتی رهبری افغانستان اشارات متناقضی در بارۀ تحمل قوای خارجی از خود نشان میدهد.
روزنامۀ سندی مارنینگ هرالد در ادامه میگوید، جنرال نظامی دیڤید مکرنن که از این عملیات نظارت میکند اخیراً گفته که وضع در افغانستان قبل از بهتر شدن، از این هم بد تر خواهد شد.
روزنامه میافزاید یک تجدید نظر بزرگ ستراتیژیکی جامعۀ بین المللی، در بدست آوردن یک آیندۀ مصؤن برای افغانستان، ضرورت است.
در پهلوی تعبیۀ قوای بیشتر در افغانستان مذاکرات با طالبان میانه رو نیز یک موضوع تازه است که توسط کابل و اسلام آباد برای حل مشکل افغانستان، مطرح شده است.چند حکومت مربوط پیمان ناتو در افغانستان با طرفداران طالبان محلی در تماس شده اند که احتمالاً در مساعی آشتی ملی اشتراک خواهند کرد. براک اوباما رئیس جمهور منتخب ایالات متحده خاطر نشان ساخته است که این امر بدیلی است برای حل معضله افغانستان.
در حالیکه مذاکره با طالبان در بعضی حلقات باعث تعجب شده است، واضح است که بدون تشدید مساعی، افغانستان در خطر یک دولت ناکام صادر کنندۀ انواع و اقسام مشکلات ته تنها به کشور های همسایه اش خواهد بود بلکه غرب نیز تحت تاثیر قرار میگیرد.