زمین از ۶ طبقه تشکیل شده است. طبقه سطح زمین را به نام کرست یا قشر یاد میکنند که به چندین پلیت یا صفحات متعدد تقسیم شده است.
این صفحات به شکل ثابت در حرکت اند، ولی حرکت آنها آنقدر بطی است که تغییر چشمگیر را صرف در هر چندین هزار سال میتوان مشاهده کرد.
ولی وقتا فوقتا حرکت یک صفحه روی صفحه دیگر، و یا حرکت دو صفحه به جهات مخالف، باعث تولید انرژی میگردد.
محل ملاقات صفحات مختلف در قشر زمین را به نام فالت لاین یا خطوط شکست زمین یاد میکنند.
ساحات تجمع انرژی را به نام فوکل پاینت یاد میکنند که در قسمت های تحت قشر زمین موقیعت دارند.
این انرژی از اپی سینتر یا مرکز زلزله در امتداد فالت لاین و خطوط شکست زمین آزاد شده و باعث ایجاد امواج در قشر زمین میگردد.
این امواج با سرعت های متفاوت حرکت کرده و هر قدریکه از فوکل پاینت یا مرکز تجمع انرژی دور میشوند، قدرت شان کمتر میشود. سر انجام انرژی که این امواج را ایجاد کرده اند ضعیف شده و امواج از بین میروند.
زلزله ای را که ما حس میکنیم حرکت این امواج در قشر زمین است – امواجی که با خود، انرژی تولید شده در فوکل پانیت را حمل مینماید. مقیاس و دوام زلزله وابسته به قدرت این امواج میباشد.
آتش فشان ها و انفجارات غیر طبیعی ساخته انسان نیز باعث زلزله میگردند، ولی زلزله های که علت آن حرکت صفحات تکتانیک زمین است عموما در نواحی نزدیک خطوط شکستگی های قشر زمین واقع میشوند.
این نوع زلزله ها که با صدا همراه اند، باعث تخریبات و تلفات وسیع میگردند - چنانچه در زلزله اخیر در کشور هایتی دیده شد.