داکتران در شفاخانه پنجاه بستر تداوی معتادین مواد مخدر اناث و اطفال، در بلخ میگویند که روزانه از طریق مشوره دهی با معتادین کار میکنند، که به دلیل فشارها ودرد ناشی از ترک اعتیاد، دست به خشونت میزنند.
داکتر زهره سخیزاده که یکی کارمندهای این شفاخانه است باور دارد که مشورهدهی انگیزه اصلی ترک اعتیاد به مواد مخدر میباشد.
داکتر زهره میگوید با آنکه تداوی معتادین مواد مخدر زمانگیر است، اما او علاقه دارد تا برای تشویق معتادین زن به زندگی سالم، تلاش کند.
"ما میتوانیم که یک مریض را قناعت بدهیم، مریضان که اینجا میآیند خود شان را نمیشناسند که کی استیم ما برایشان مشوره میدهیم از مشوره های ما چیزی میگیرند و ما درکار خود راضی استیم،"
او می افزاید که از بهر سلامتی زنان واطفال معتاد، روزانه به آنها مشوره می دهد.
شناسایی و تشویق معتادین در جادهها و مکان های تجمع معتادین در شهر، از فعالیت بعدی کارمندان شفاخانه پنجاه بستر تداوی معتادین مواد مخدر در ولایت بلخ است.
به باور مدافعان حقوق زن، کار و فعالیت زنان در جامعه افغانستان، با آنکه با چالشهای همراه است، اما استقامت و پایداری آنان عامل اصلی سنت شکنی میتواند باشد.
این کارمند اجتماعی شفاخانه میگوید که همکاری با معتادین برای ترک اعتیاد کار ساده نیست و دربسا موارد معتادین زن به سبب درد و فشار ناشی از ترک، دست به خشونتهای فزیکی و پرخاشگری نیز میزنند.
داکتر زهره میگوید درمقابل خشونتها و واکنشهای مریضان معتاد به مواد مخدر، مشورهدهی میتواند کارساز باشد.
" گاهگاهی هم با مشکلات مریضان سرخوردیم،مریضان میزند لت میکند اما ما درمقابل او هیچ چیزی کرده نمیتوانیم بجز اینکه مشوره بدهیم ، مریضان با لحن خراب همرای ما صحبت میکند ما به مشوره میفهمانیم. مریضان ما را لت و کوب میکنند و ما همرای پایواز او گپ میزنیم و همرایش گپ میزنیم و هیچ گاه ما دست به زدن یا لت و کوب مریض نمیبریم"
هم اکنون پنجاه تن از زنان با اطفال شان در شفاخانه پنجاه بستر تداوی معتادین مواد مخدر در بلخ، زیر درمان قرار دارند.