روزنامۀ واشنگتن پست به تاریخ دهم ماه اپریل تحت عنوان "جنگ خانواده های افغان را ازهم می پاشد" مطلبی را به نشر رسانیده است.
روزنامه سرگذشت که 'گل' و 'رازق' دو برادر افغان را حکایت می کند که در خانۀ گلی شان دریکی دورافتاده ترین نقاط کشور زندگی کرده، دریک مسجد سر به سجده می گذاشتند ودریک مزرعه باهم عرق می ریختند.
روزنامه به دوام این حکایت می نویسد، گل که برادرکلان است، باید تصمیم خویش را می گرفت. او بدون سلاح و با دست خالی به صفوف طالبان پیوست. به تعقیب او رازق نیز خانه را ترک کرد اما مشی دیگری را برایش انتخاب نمود. او به صفوف پولیس ملی افغانستان پیوست که ازجانب ایالات متحده امریکا حمایت می شود. تقدیر این دو برادر را به دشمنان سرسخت یک دیگر مبدل ساخت، روزیکه هیچ یک آنها، تصوری از آن در سر نداشتند.
واشنگتن پست می نویسد، گل می گوید چه وقت خواهد بود که او با برادرش در میدان مصاف روبرو شود، ولی دیر یا زود این کارخواهد شد. رزاق می گوید هرگاه چنین روزی فرا رسد، او چارۀ جز مقابله با برادرش ندارد.
روزنامه می افزاید، درافغانستان انتخاب شخصی اغلباً یک شخص را به طرفداری از امریکا ویا دشمن امریکا می کشاند. جناح های جنگی پیرو یک دین اند، زبان مشترک دارند حتی ازیک "نیکه ونبیره" اند. از ین سبب حامد کرزی آنها را برادران آزرده خاطر می نامد.
واشنگتن پست می نویسد جنگ درافغانستان اکنون فرسایشی ومتکی به وفاداری پنداشته می شود. امریکا با استفاده از نیروهای نظامی و صرف میلیاردها دالر می خواهد از موضع خود دفاع کند، اما طالبان به سادگی از شیوه تخویف و خویشاوندی استفاده می کنند. کسانی که در بین این دو گروه قراردارند بی طرف تلقی می شوند، اما جنگ دوامدار این گروه را نیز به خود می کشاند. جنگ افغان ها را به فرقه ها مبدل کرده است ازین سبب بعید به نظر می رسد که هرنوع کوشش برای ختم جنگ به آسانی امکان پذیرشود.
به نوشته واشنگتن پست گل و رزاق درولایت زابل زندگی می کنند وهردو برای مدت مدیدی است که باهم حرف نزده اند. ایشان به قومی تعلق دارند که ملا عمر نیز به آن متعلق است. گل که ازسابق به مسایل دینی علاقه داشت با کشته شدن یکی از پسران کاکایش طی حملۀ قوای امریکایی تصمیم گرفت به مقابل آنها بجنگد. او می گوید زمانی من به این نتیجه رسیدم که امریکایی ها برای ساختن کشورم نیامده اند.
واشنگتن پست از قول رزاق برادر کوچکتر می نویسد که او در اوایل برادرش را از مخالفت با حکومت برحذر داشته به او گفت که امریکا تحت نظر سازمان ملل متحد به افغانستان آمده و امریکا برای مردم افغانستان مکاتب و شفاخانه ها ساخته و عساکر و پولیس را تربیه می کند. طالبان پل ها، سرک ها، مکاتب و کلینک ها را تخریب نموده، افراد غیر نظامی را هلاک ساخته و به زنان اجازۀ تحصیل نمی دهند.
برعکس، گل می گوید که حکومت دزد است و پول هایی که به حکومت داده میشود به درد مردم نمی خورد وبه همین دلیل نمی خواهد دولت را یاری رساند.
اکنون رزاق به حیث پولیس ایفای وظیفه می کند وهرماه ٢٥٠ دالر عاید دارد که بخشی از آن را به خانواده اش می فرستد اما برادرطالب او این کار را نمی پسندد و همواره از وی می خواهد تا دوباره به قریه برگردد، کاری که برادرش حاضر به انجام آن نیست.