در بخش افغانستان در آیینۀ مطبوعات جهان توجه نمایید به فشردۀ مطلب نشریۀ دیلی بیست در مورد نظریات نامزدان انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در مورد جنگ امریکا در افغانستان.
پیتر بینارت مطلب را با موضوعات مورد تمرکز نامزدان برای کاندیدی انتخابات ریاست جمهوری آغاز کرده که حضور طویل تر نظامی در افغانستان، بمگذاری بر ایران و از چشم انداختن تهدید اقتصاد بزرگ آسیایی – یعنی چین – بحران جهانی مالی و محدودیت های اقتصادی بر سیاست خارجی ایالات متحده می باشد.
نویسندۀ مطلب با انتقاد از نامزدان و میزبان های مباحثۀ اخیر مطلب را ادامه داده است که آنها مشکلات مالی را در آخرین دقایق مورد بحث قرار دادند و محور صحبت ها فقط افغانستان، پاکستان و ایران بود.
پیتر بینارت اظهار عقیده می کند که مبالغه کردن در تهدید دهشت افگنی و کمک رنگ نشان دادن تهدید اقتصادی یکی از پالیسی های منحوس سیاست خارجی جورج بش است که جهان باید فراتر از آن دیده شود.
نویسنده ادامه می دهد که ریک پیری و هیرمن کین تقسیم اوقات خروج عساکر امریکایی را از افغانستان مورد انتقاد قرار دادند، میشل باکمن می گوید ایالات متحده عساکر کافی به افغانستان اعزام نکرده است، و مت رامنی و نیوت گنگرچ برگزاری مذاکره با طالبان را رد می کند، و از آن یگ گام فراتر رفته می گویند که آماده اند ایران را هدف بمباردمان قرار دهند.
پیتر بینارت با طرح سؤالاتی می نگارد که رد مذاکره با طالبان ادامۀ جنگ است و با در نظرداشت اقتصاد ضعیف ایالات متحده، واشنگتن چگونه می تواند جنگی را ادامه دهد که سالانه 100 میلیارد هزینه دارد.
علاوتاً، امکان جنگ با قوی ترین همسایۀ افغانستان، یعنی ایران، امکان کامیابی ایالات متحده را در آن کشور به پائین ترین سطح آن می آورد.