لینک های دسترسی

Breaking News

وضعیت رقت بار کارگران مقروض در پاکستان


در حال حاضر بیش از دو میلیون نفر، به شمول کودکان، منحیث کاگران مقروض در پاکستان کار میکنند.

این یک سیستمی است که ملل متحد آنرا برده داری عصر نوین عنوان کرده.

محمد علی و خانواده اش، مانند پدرش از کودکی در فابریکه خشت سازی کارمیکند تا پول های را پرداخت کنند که از مالک فابریکه قرض گرفته است.

آنها در مقابل هزار خشت، شش دالر دسمزد به دست میاورند.

محمد علی در مورد کارش معلومات داده میگوید "آنها سوم حصۀ عایدم را میگیرند. آنها مقداری به ما میدهند و مقداری به خود میگیرند. اما این قرض هیچ پایان ندارد زیرا برخی اوقات ما مریض میشویم و بعضی اوقات برای پرداخت صرفیۀ برق، قرض میگیریم."

محمد علی به مرض تبرکلوز مصاب است. اگر او بمیرد، کودکان او تمام زندگی شان را زیر قرض وی سپری خواهند کرد.

ملل متحد میگوید که این برده داری عصر نوین است. این افراد نا دانسته در گرداب قرض گیر میمانند.

فشار خارجی بر پاکستان

فرانسسکو دی اوفیدو، رئیس سازمان بین المللی کارِ ملل متحد در اسلام آباد میگوید که شرکت های بین المللی، پاکستان را تهدید میکنند که اگر این سیستم را محو نکند، آن کشور را ترک خواهند گفت.

آقای اوفیدو گفت "پس، افزون بر بُعد حقوق بشری، دلیل اقتصادی نیز وجود دارد که باید این معیار ها پذیرفته شود و باید بگویم که پاکستان به گونۀ ویژه این تهدید ها را شدیداً حس میکند و آنرا جدی میشُمُرد."

زرینه بی بی از هشت سالگی به این سو در یک داشت خشت مصروف کار است و فقر شدید به او میرساند که باید کودکانش نیز کار کنند.

زرینه بی بی به صدای امریکا گفت "کودکان من کم سن بودند، و برای این که بیشتر کار کنند، آنان را لت و کوب میکردم تا برای امرار معیشت پول بیشتر به دست بیاورند. و یک روز، پایم را زخمی ساختم و بسیار خونم ضایع شد ولی من کودکان زیادی داشتم و خدا را شکر میکنم که آنان کار میکنند تا گرسنه نمانیم."

کارگران به هویت و بی سند

تا همین اواخر، این کارگران و اعضای خانوادۀ شان، سند تولد، سند درگذشت و تذکره نداشتند که این کار موجودیت و یا عدم آنان را در ادارات دولتی و امور رسمی متأثر می ساخت.

چوهدری فیض رسول، یکی از اندک مستخدمینی است که برای کارگرانش کارت های به دست آورده است تا آنها بتوانند بر برنامه های امدادی حکومت دسترسی پیدا کنند.

آقای رسول به خبرنگار صدای امریکا گفت "حکومت از ما میخواهد تا قرضه های موجود آنها را معاف کنیم. این اقدام همه چیز را از بین خواهد برد. اگر امروز قرضه های آنان معاف شود، فردا یک بار دیگر به وام گرفتن آغاز خواهند کرد. آنان مرا ترک نموده و به یک داش دیگر خواهند پیوست، وام بیشتر خواهند گرفت و دوباره نزدم برخواهند گشت و باز وام خواهند گرفت. و این صنعت از بین خواهد رفت."

اقتصاد پاکستان بر کارگر کم هزینه، اتکا دارد. فقر بیش از حد، بیسوادی و عدم مهارت، تضمین میکند که کارگران و خانواده های آنان حتی اگر تمام عمر نیز گرو بمانند، به خواست خود چنین محیط به اصلاح برده داری عصر نوین را مهیا میکنند.
XS
SM
MD
LG