نشریۀ هفینگتن پُست مطلبی را تحت عنوان "ناکامی دیلوماسی عمومی ایران درافغانستان" نشر نموده، که در آن احمد شجاع، نویسندۀ آن کوشیده عملکرد سیاسی ایران را در قبال افغانستان ارزیابی نماید.
نویسنده برای هفینگتن پُست نگاشته است ایران درحالی که خود را در دل بسیاری از مسلمانان سراسر جهان با استحکام عزیز داشته، اما در تلاش بدست آرودن قلوب و اذهان مردم در نزدیک ترین مکان کشور خویش ناکام بوده است.
نویسندۀ مطلب می نگارد اقدام ایران از بدرفتاری با پناهندگان افغان گرفته تا مسدود ساختن تأمین ضروری ترین مواد سوختی افغان در سرمای شدید زمستان، عصبانیت تمام اقشار افغان ها را برانگیخته است.
به نوشتۀ نویسندۀ هفینگتن پُست، ایران با حضور امریکاییان از شرق و غرب کشور به ترتیب عراق و افغانستان محاصره شده است. نویسنده معتقد است، ایران به طور فعال با نفوذ ایالات متحده و سایر قدرت های منطقوی و بین المللی در آن کشور ها رقابت می کند.
مطلب هفینگتن پُست ادامه یافته در افغانستان رقابت ها بعضی اوقات به طرق "غیر ماهرانه تری" بروز میکند.
به نوشتۀ نویسندۀ هفینگتن پُست، درحالی که ایالات متحده و متحدین آن مصروف جنگ و ملت سازی با مصرف کردن پول روی پروژه های هنگفت مالی زیربنایی اند، ایران تقرب مذهبی را اکثراً به گونۀ آشکار از طریق مدرسه های دینی و مسجد در مرکز شهر کابل انجام میدهد.
نویسنده ادامه میدهد که ایران همچنین محصولات ارزان مستهلکین را به افغانستان صادر میکند و هزاران افغان در مشاغل با قابلیت سطح پایین را جذب می کند. به نوشتۀ مقاله نویس، ایران دو تا سه ملیون پناهندۀ افغان را برای چندین دهه میزبانی میکند که از جمله میزبانی آنها در جنگ داخلی دهه 90 میلادی و زمان حاکمیت طالبان است.
نویسندۀ هفینگتن پست ادامه داده نوشته است هر کسی تصور خواهد کرد که ایران خود را در جایی خاص در قلوب افغان ها حک کرده است. تصمیم ایران برای منع انتقال تانکر های نفت به افغانستان، تازه ترین اقدام از سلسله اشتباهات دیلوماسی عمومی ایران بود. هفینگتن پُست نوشته است مسدودی دوماهه ارسال مواد غذایی و قیم مواد سوختی در بعضی نقاط کشور تا به میزان 70 درصد بلند رفت.
نویسنده برای نشریه نگاشته است که این افزایش قیم در کشوری که تورم آن در میان کشور های آسیایی بنابر سنجش سال گذشته بانک جهانی تقریبا دو درصد است، بی سابقه می باشد.