پس از توافق در مورد برنامۀ هسته یی ایران در سویس، ایران و شش قدرت جهان حالا روی "رسیدن به توافق نهایی ختم جون" تمرکز می کنند.
درحالیکه مذاکرات رو به پیشرفت است، قدرتهای منطقه سایرنگرانی ها را در مورد ایران ابراز می کنند.
حمایت ایران از حوثی های یمن، معاونت از همسایه اش عراق در جنگ با تندروان دولت اسلامی و علایقش با حزب الله، گروه تند رو در لبنان، از جمله این نگرانی ها می باشد.
ایران چهارشنبه یک کشتی جنگی و یک کشتی دیگر را به ساحل آب های یمن فرستاد.
این اقدام ایران، اهمیت عملیات هوایی تحت رهبری عربستان سعودی علیه شورشیان حوثی را بیشتر ساخته است.
اسراییل یکی از منتقدان سرسخت یک ایران مقتدر می باشد. بنیامین نتنیاهو، صدراعظم اسرائیل گفته است که معامله با ایران اقتصاد آن کشور را تقویت می کند و این وسیله می گردد تا به تجاوز و دهشت افگنی اش در شرق میانه شدت بخشد.
اما ماری هرف، سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده می گوید "موافقت هسته یی درحقیقت خطر از جانب ایران را کاهش می بخشد."
خانم هرف می گوید"یکی از دلایلی که ما متعهد به این استیم تا ایران را از دست یابی به سلاح هسته یی بازداریم همین علت است. هرگاه تصور کنید که تا کدام اندازه آنها امروز قدرت نمایی می کنند و ضمیمه به آن، آنها از قدرت ذروی نیز برخوردار شوند، تصورکنید چه اتفاق خواهد افتاد."
اما برخی از منتقدان برنامۀ هسته یی ایران همین اکنون تغیرعقیده داده می گویند که رسیدن به توافق برای منطقه بی ثبات کننده بوده می تواند.
کلسی دیونپورت، یکی از کارشناسان عدم گسترش سلاح اتمی به این باور است که هرنوع معامله یی که ایران را دارای زیربنای هسته یی سازد در حقیقت یک معامله ناهنجار است.
امانول اوتولنگی تحلیل گر منطقه یی به این باور است که نگرانی ها در مورد ایران توانمندشده ناشی از رفع تعذیرات، قابل توجیه بوده می تواند.
آقای اوتولونگی می افزاید "این معامله ثروت ایران را افزایش خواهد بخشید و ابزاری است برای گسترش نفوذ آن کشور که از آن طریق جنبش های دهشت افگنی را تقویت می بخشد."
این تحلیلگر منطقه یی به این باور است که ایران با استفاده از این فرصت به اهدافش میرسد، و ایران را منحیث رهبر کشور های جنبش غیرمنسلک تبارزمی دهد. اتولونگی می گوید "توانمندی ایران انتها ندارد."
به باور این کارشناس "اسراییل کشوریست که از یک ایران توانمند بیشتر صدمه می بیند، به همین ترتیب عربستان سعودی نیز."
امانول می گوید : بین دو کشور و حاکمان نخبه رقابت شدیدی وجود دارد. به باور وی "هردو کشور الهام دهنده و مشعل راه برای جهان اسلام اند. این دو چیز باهم آشتی ناپذیر است".
برعکس کشورهایی که قبل از تعذیرات با ایران روابط تجارتی داشتند از تغیرات لازمه بهره خواهند برد.