در حالیکه از یک صد و بیست و پنجمین سالروز تاسیس اتحادیه بین الپارلمانی تجلیل بعمل میاید، این نهاد بر ادامه نقش بزرگتر دموکراسی، مساوات بین زن و مرد و حقوق بشر در تمام پارلمان ها در سراسر جهان، تاکید می کند.
زمانیکه در سال ١٩٩٨ اندرس جان سن به حیث رئیس این نهاد تعین شد، اتحادیه بین الپارلمانی هنوز هم تغییراتی را که در پایان جنگ سرد مطرح شده بود، می پذیرفت. در آن زمان، اتحادیه بین الپارلمانی به صورت کل به مثابه سازمان تلقی می شد که در سطح بین المللی فعالیت می کرد و سالانه دو اجلاس برگزار می کرد.
در قرن بیست و یکم تغیر آنی و قابل ملاحظه ای در این نهاد شکل گرفت. اتحادیه بین الپارلمانی بیشتر به صورت مستقیم با مشکلات پارلمان ها در کشور های مختلف وارد فعالیت شد. آقای جانسن می گوید که بسیاری از این کشور ها از منازعات بیرون شده بودند و به سوی دموکراسی در حرکت بودند.
آقای جانسن می افزاید "ما پارلمان را همراهی می کنیم. ما پارلمان ها را از طریق انکشاف پروسیجر های بهتر همکاری می کنیم تا اینکه چگونگی برخورد را در نشست های چندین حزبی و روند تصمیم گیری همه شمول بیاموزند، کار های شان را به شکل درست انجام دهند و اینکه پارلمان چگونه کار می کند، درست آنرا تشریح کنند."
مساوات میان زنان و مردان و بالا رفتن سطح مشارکت زنان در عرصه سیاسی از جمله کار هایی است که جانسن در مدت زمان کارش در اتحادیه بین الپارلمانی انجام داده است است و چنین به نظر می رسد که کار های وی نتایج مطلوب را در قبال داشته باشد.
زمانیکه او در سال ١٩٩٨ وظیفه اش را در اتحادیه بین الپارلمانی آغاز کرد، فقط ١٠ در صد اعضای پارلمان های جهان را زنان تشکیل می داد، ولی حالا تعداد آنان به ٢٣ در صد می رسد.
آقای جانسن به صدای امریکا گفت پارلمانی که در آن زنان حضور نداشته باشد، نمی توان آنرا دموکراسی نامید "در صورت که تنها مردان با مسایل پالیسی، قانونگذاری، بودجه وغیره مصروف باشند، معنی آن کمتر است: مثل آن است که شما تلاش کنید با یک پا قدم بزنید. بی نهایت مشکل و زمخت و غیر موثر است."
موضوع حقوق بشر نیز از مسایل عمده اتحادیه بین الپارلمانی به شمار می رود. به گفته جانسن، بسیاری از پارلمان ها در این بخش مجرب نیستند و نیاز به رهنمایی در این بخش دارند تا حقوق شهرواندان شان از طریق قانگذاری و سایر فعالیت ها، محافظت کنند.
اتحادیه بین الپارلمانی دارای کمیته حقوق بشر نیز است که بخاطر رهایی اعضای پارلمان که زندانی استند، تلاش می کند.
رئیس اتحادیه بین الپارلمانی می گوید که کار با دیکتاتور ها مملو از مشکلات است، ولی او معتقد است که اتحادیه بین الپارلمانی بالای چنین حکومت ها، تاثیر گذار است، زیرا به گفته جان سن اتحادیه بین الپارلمانی انستیتوت از پارلمان ها و قانونگذاران است که نقش قوی را در جوامع شان، بازی می کنند.
بعد از فرو ریختن دیوار برلین در سال ١٩٨٩ میلادی، خیزش سازمان ها در کشور های غربی به سمت اروپای شرقی و مرکزی بود. آنان امیدوار بودند تا با دموکراسی های تازه ظهور یافته، همکاری کنند.
آقای جانسن می گوید که اتحادیه بین الپارلمانی تصمیم گرفت تا در این رقابت، داخل نشود، در عوض، به کشور های در حال انکشاف، رجعت داده شود، "خوب، در همان روز های نخست، چون عین حرکت دموکراسی در افریقا به وقع می پیوست، کار ما بالای افریقا تمرکز کرد. به گونه مثال، ما همیشه حاضر بودیم و به پارلمانی که بعد از اپارتیات یا نفاق و جدايی بين سياه پوستان و سفيد پوستان افريقای جنوبی، به وجود آمده بود، کمک کنیم"
به همین شکل، اتحادیه بین الپارلمانی، به پارلمان های نامیبیا، زامبیا، موزمبیق، راوندای بعد از نسل کشی، بروندی و سایر پارلمان ها، کمک کرد. ولی آقای جان سن می گوید که ممکن اتحادیه بین الپارلمانی بار دیگر زیر فشار بیاید و تمرکزش را تغییر بدهد.
او می گوید که اغتشاش و آشوب در اوکراین، جنگ ویران کن در سوریه وشورش تندروان اسلامگرا در عراق دور نمای سیاسی جهان را تغییر می دهد. آقای جان سن می گوید این واقعات تلاش های حرکت و برنامه های کاری دموکراسی را با پیچید گی مواجه می کند.
