اگر انفلونزاي پرندگان پانديميک جانگير و جهان گير گردد ، عامل عمدۀ تلفات قربانيان اين آفت ، عکس العمل از حد بيش سيستم معافيتي وجود خواهد بود.
اين واقعيت نتيجۀ تلاش محققيني است که به اميد و در جهت دريافت طرق مجادله با انفلونزاي معاصر ، ويروس انفلونزاي را که سابقۀ آن به ۹۰ سال ميرسد ، تحت مطالعه قرار داده اند.
محققين ، به منظور کشف عللي که ويروس هولناک (اچ ۵ ان ۱ ) چرا شديدا مهلک خواهد بود ، انفلونزاي سال ۱۹۱۸ را که در هسپانيه باعث هلاکت ۵۰ ميليون عموما جوان صحتمند گرديد، مورد مطالعه قرار دادند.
در يک تجربه ، محققين ، ويروس قديمئ اوايل قرن ۲۰ را در يک لابراتوار ، در شهر ويني پگ کانادا تغير شکل دادند ، تا آنرا از نظر جنيتيک و يا وراثت ، مشابه به ويروس (اچ۵ ان۱) سازند.
بعداً ساينس دانان هفت ميمون نوع مکاکا را با ويروس تغيير شکل يافته ، منتن ساختند. قرار بود اين تجربه سه هفته دوام کند ، ولي بعد از هشت روز ، ميمون ها شديدا مريض شده و نتوانستند به زندگي خود ادامه دهند.
يوشيهيرو کاواکو ، ويروس شناس در پوهنتون وسکانسن که رهبرئ اين تحقيق را به عهده داشت ، ميگويد ميمون هاي منتن شده با ويروس تغيير خورده آنقدر متأثر گرديدند که محققين مجبور شدند آنها ها را از رنج نجات داده و خود وسيلۀ مرگ "آسان" شان گردند.
در اين مطالعه که در نشريۀ نيچر يا طبيعت به نشر رسيد ، کاواکو وهمکارانش در يافتند که بر خلاف ساير ويروس هاي انفلونزاي پرندگان که سر انجام زريعۀ سيستم معافيت وجود مهار ميشوند ، نمونۀ انفلونزاي سال ۱۹۱۸ ، باعث يک عکس العمل مهار ناشدني سيستم معافيتي ميگردد.
به اساس اين تجربه ، کاواکو ميگويد علت بيماري شديد در مريضان همه گير سال ۱۹۱۸ ، و ميمون هاي که با ويروس سال ۱۹۱۸ منتن شدند ، تکثير دوامدار ويروسي بود که باعث شد سيستم معافيت ، يک پاسخ غير معمول از خود ظاهر سازد.
محققين ميگويند اين واقعيت ، علت تلفات مزيد جوانان در سال ۱۹۱۸ از اثر انفلوينزا را واضح ميسازد. آنها ميگويند سيستم معافيتي سالم آن جوانان احتمالا باعث تحريک ويروس شده است.
ولي مايکل کتز ، کارمند ديگر اين گروه از پوهنتون ويسکانسن ميگويد که با وجود اين تحقيق هيچ کسي نميتواند پيش بيني کند که در واقعات پاندمئ همه گير آينده چه واقع خواهد شد.
کتز ميگويد لزوماً نمونه هاي حيواني را با اين ويروس هاي که شديداً پتوجينيک (داراي قدرت بيمار کننده) هستند ، بايد انکشاف داد.
در آنصورت ، با وقوع يک اپيديمي يا پانديمي ديگر ، ما نمونه ها ، دوا ها و واکسين هاي آزمايش شدۀ در اختيار خواهيم داشته و بدين ترتيب بصورت بهتر آمادۀ مبارزه با اين ويروس خواهيم بود.