فقط چند تن محدود در مورد آنچه که در چندين استراحت گاه افراد مسن و يا آپارتمان های مسکونى در ناحيۀ گرگان، در حومۀ شهر دهلى ميگذشت، آگاهى داشتند، تا اينکه پوليس، شبکۀ تجارت غير قانونى را در آن جا کشف و آنرا مسدود نمود.
پوليس ميگويد طی يک دهه قبل، گروهی از داکترانى که در گرگان فعاليت داشته اند، گردۀ حداقل ۵۰۰ مهاجر فقير را عمليات نموده و آنرا به مشتريان پولدار هندى و يا خارجى ها فروخته اند.
تحقيقات اوليه حاکى است که اين کارگران فقير در بدل گرده های خود، ۱۲۵۰ دالر امريکايى دريافت داشته اند.
و اما گرده ها هر کدام به بيشتر از ۵۰ هزار دالر بفروش رسيده است. در اين شبکه داکتران، پرستاران، کلينک هاى پتالوجى و شفاخانه ها سهيم اند.
اين شبکه از گسترده ترين شبکه در نوع خود در هند بوده، ولى يگانه شبکه ازین نوع نيست.
هند تجارت اعضاى بدن را در سال ۱۹۹۴ منع قرار داد. پيوند گرده فقط زمانى جواز قانونى دارد که گرده توسط يک عضو خانواده و يا همسر در اختيار شخص مريض بصورت اختيارى قرار گيرد.
ولي در سالهاى اخير چندين قضيه برملا شده است که نشان ميدهد داکتران گرده های مردم فقير را بفروش رسانيده اند.
داکتر جورج تامس ناشر نشريۀ اصول اخلاقى طب در هند، ميگويد تجارت غير قانونى گرده از شيوع فقر و تعداد کثير منتظرين براى پيوند گرده، سرچشمه ميگيرد.
او میوید: "قوانين اندکى در مورد مسايل صحى و طرز کار آن در کشور هند وجود دارد. و زمانيکه مريض و اعانه دهندۀ عضو بدن، حس ميکنند که چيزى بدست میاورند، آنها فورا بدون جواز قانونى، به عمل بيرون آوردن گرده، اقدام ميکنند.
مشکل در اينجاست که در يک جانب، فقر شديد مشاهده ميشود، و جانب مقابل، شديداً به اين عضو بدن محتاج است."
در مورد قضيۀ گرگان، بسيارى از کسانيکه گرده های خود را فروخته اند ميگويند بر آنان فشار آورده شده است تا به اين کار اقدام نمايند.
بعضى از آنان ادعا دارند که از شهر های کوچک، به بهانۀ کار، به اين شهر کشانيده شده به مراکز عمل جراحى برده میشوند.
ولى، کارشناسان ميگويند احتمال زياد دارد که اشخاص فقير، گرده هاى خود را فروخته باشند. آنها از ترس به این کار اعتراف نمي کنند.
شکل تجارت اعضاى بدن بسيار ساده است. دلالان در شهرک و يا محلات فقير نشين شهر ها به جستجوی شخص مطلوب رفته و بعد آنانى را که به پول ضرورت دارند، جذب مينمايند.
بنظر ميرسد يافتن اشخاص فقيريکه اعضاى بدن خود را ميفروشند، زياد مشکل نيست.
شهر جنوبى (چينى) که بيشترين خسارات را از طوفان بحرى سال ۲۰۰۴ متحمل شده است، بنام گدام تجارت گرده، شهرت ياقته است.
مطالعۀ که توسط يک موسسۀ ضد فقر بنام (اکشن ايد) صورت گرفته، نشان ميدهد که تا چه حدى اين تجارت وسيع است.
(اني تامس) عضو موسسۀ (اکشن ايدز) ميگويد آنان دريافته اند که در سال ۲۰۰۰ حد اقل ۳۶ نفر از بين خانواده هايکه در يک محله مهاجر نشين مستقر بودند، گرده هاى خود را فروخته اند.
وى ميگويد آنان همه قربانيان طوفان بحرى بودند و شديداً بپول احتياج داشتند.
او میگوید: "آنان مواشى خود را از دست داده و هرآنچه را که کمايى نموده بودند از مال و اندوخته همه از دست داده بودند. و قرض دار هم شده بودند و يا اينکه مشکلات صحى داشتند."
(سونيل شروف) که جراح پيوند گرده ميباشد، موسس شبکۀ کمک به برداشتن اعضاى چندگانه بدن است که گروهى غير انتفاعى بوده و پيوند اعضاى بدن را تبليغ مينمايد.
داکتر (شروف) ميگويد در حال حاضر از ۲ مليون نفر يک نفر حاضر به اعانه دادن اعضاى بدن خود ميباشد که بمراتب نسبت به کشور هاي ديگر کمتر است.
او میگوید: "ميزان اعانات اعضاى بدن در کشور ما بسيار پائين است زيرا آگاهى درست در مورد اين پروگرام وجود ندارد، و اين به معني آنست که ما مريضان زيادى داريم که مغز شان از کار افتاده و ميتوانند اعانه دهنده گان مناسبى باشند. ما بايد اين ميزان را ارتقا دهيم."
تا زمانيکه اين مسله حقيقت پذيرد، ترکيبى از داکتران بي مرام و بي پروا و فراوان بودن فقرا همچنان بکار تجارت غيرقانونى فراهم آورى گرده ادامه خواهند داد.