تام شیویکس، سابق نمایندۀ خاص ایالات متحده برای افغانستان در بخش مبارزه با مواد مخدر، در واشنگتن پوست نوشته است که طی دو سال گذشته دموکرات ها و جمهوری خواهان روی بُعد های اساسی در ماموریت افغانستان اختلاف نظر داشته اند - اختلافاتی در مواردی چون استفاده از دوا های کیمیاوی بخاطر محو کشت زار های کوکنار و اینکه رئیس جمهور و دوستان او با فساد اداری آلوده اند.
ولی طوریکه درین مدت زمان وضع در افغانستان به شکل قابل ملاحظۀ بدتر گردید، امریکایی ها از هردو حزب درک نمودند که بعضی از نظرات شان با هم مشترک و یکسان است.
در حالیکه حکومت جدید امریکا در حال تکمیل نمودن استراتیژی افغانستان است، نمایندۀ سابق از دموکرات ها، جمهوری خواهان، متحدین امریکا و همچنان حکومت کرزی خواسته است تا قبل از آن که وقت از دست رفته باشد، روی نکات مشترک غور نمایند.
پیشنهادات نمایندۀ سابق امریکا در مقالۀ او در روزنامه واشنگتن پوست چنین است:
· افزایش در نیرو ها، ولی با ماموریت مشخص و درست. رئیس جمهور اوباما امر اعزام ۱۸ هزار نیروی اضافی را نموده است. در حالیکه نیرو های (ملکی) بیشتر نیاز است تا اردوی ملی افغانستان را تربیه نماید، افزایش در قوا ممکن تعداد شورشی ها را بخاطر کشته شدن افراد مکلی بیشتر سازد. کشته شدن غیر نظامیان یگانه دلیلی است که امریکا حمایه مردم و دولت افغانستان را از دست میدهد. اگر امنیت مردم تامین باشد، میتوانند در محو دهشت افگنی کمک نمایند.
· آگاهی اذهان عامه در اروپا. بعضی از متحدین امریکا کوشش های شانرا در افغانستان بشکل همکاری با ایالات متحده باوجود مخالفت در جنگ عراق ادامه داده اند. اوباما باید به اروپائی ها بفهماند که قوی ترین تهدید به صلح جهانی، انکشاف دهشت افگنی در افغانستان و پاکستان است.
· تغیر شکل ارسال مساعدت ها. تیم های بازسازی ولایتی اولویت های ملی افغانستان را منحرف میسازد. با کار کردن با شورا های محلی برای اجرای برنامه های ملی تحت نظارت عمومی دولت کابل، جامعه جهانی میتواند دریابد که یک اجتماع به چه نیاز دارد، تا اینکه یک کشور چه کرده میتواند.
· دخالت محدود ایران. حکومت اوباما در تصمیم گیری اینکه با ایران نیز در مورد افغانستان در تماس میباشد، درست اقدام نموده است. ولی این اقدام باید محدود باشد. بنای اعتماد بر ایران باید با استفاده از مسلۀ مواد مخدر در افغانستان آغاز شود. در حالیکه بیش از ۵۰ در صد تریاک افغانستان از طریق ایران صادر میشود، حدود سه میلیون ایرانی – که اکثریت آن طبقه جوان است – از هیروئین، موروفین و تریاک استفاده میکنند. این مسله میتواند آغاز یک رابطه موثرتر باشد.
· کار و ارتباط موثرتر با پاکستان.به حکومت ملکی پاکستان باید مساعدت ملی بیشتر صورت گیرد. در آن صورت امریکا میتواند خدمات دیرینۀ نظامیان و استخبارات پاکستان را با تندروان و دهشت افگنان ختم نماید.
· موافقه روی نورم های مشترک صلح و مذاکره با شورشیان. اکثریت جنگ های فعلی در افغانستان از لحاظ استراتیژی برای ایالات متحده تهدیدی را متوجه نمیسازد. طالبان حملات یازدهم سپتمبر را انجام ندادند، القاعده انجام داده است. طالبان علاقمندی خود را برای جداشدن از القاعده و یافتن یک نقش سیاسی در افغانستان ادامه میدهند. اول باید روی مفکوره غور و سنجش شود و بعداً زمانیکه شورشی ها از القاعده جدا شدند، دولت افغانستان باید تصمیم گیرنده مذاکره باشد.
· فساد اداری: فساد اداری گسترده اعتبار حکومت افغانستان و حضور نیرو های بین المللی را بیرنگ ساخت. از بین بردن فساد اداری مسولیت دولت افغانستان میباشد. حضور جامعه جهانی ناخواسته کار فساد اداری را بیشتر میسازد زیراکه نظامیان خارجی برای تامین امنیت خود برای جنگجویان پول میپردازند، و برای اقارب آنها قرار داد ها را اعطا میکنند که بعضی آنها در قاچاق مواد مخدر و سایر جرایم دست دارند. ایالات متحده و متحدین باید یک پالیسی شفافتری را اتخاذ کنند تا تمام اسباب فساد اداری را از بین ببرد.