آقای رشیدی که خود در جریان جنگ‌های داخلی افغانستان یک پایش را از دست داده است، مسوول یک نهاد اجتماعی خارجی است که برای جوانان و افراد دارای معلولیت کار می‌کند. او با وصف معلولیت روزانه ده کیلومتر دوش می‌کند، به عنوان مربی در یک کلپ زیبایی اندام نیز کار می‌کند.