لینک های دسترسی

Breaking News

افغانستان در آینۀ مطبوعات جهان


روزنامه واشنگتن پست مقالۀ را به آغاز کار قطار آهن در افغانستان اختصاص داده ، میگوید بیشتر از یک قرن قبل، عبدالرحمن خان، شاه افغانستان که از بازی بزرگ بین بریتانیای کبیر و اتحادشوروی سابق، در هراس بود که مبادا کشورش را تسخیر کنند، ایجاد خط آهن را در کشورش ممنوع قرار داد.

روز نامه نگاشته است که اینکار برای دور نگهداشتن عساکر خارجی از افغانستان برای مدتها موثر واقع گردید، ولی اقتصاد افغانستان را در تنگنا قرار داد، زیرا داشتن خط آهنی که از راه ابریشم عبور میکند، معبری پر منفعت برای افغانستان بود ولی با عدم داشتن خط آهن، آن کشور از تمام انکشافات به دورماند. و حال برای اولین بار اولین خط آهن در افغانستان گشایش یافته و حکومت برای انکشاف راه جدید ابریشم که تجارت بین کشور های منطقه را رونق خواهد داد، از دیگر کشورها دعوت کرده است تا خطوط بیشتر راه آهن رادرافغانستان اعمار کنند.

روزنامه واشنگتن پست ادامه میدهد ازبکستان اولین خط آهن را در افغانستان اعمار نمود که شهر بندری حیرتان را به مزار شریف ارتباط میدهد. چین، ایران، پاکستان و هند هم پلان های جداگانه برای اعمار خط آهن در آن کشور دارند زیرا همه آرزومند استخراج معادن افغانستان و انتقال آن میباشند، معادنی که بر اساس ارزیابی ها قریب به یک ترلیون دالر ارزش دارد، اما سوال عمده حفظ امنیت افغانستان است که سرمایه گذاران را نگران ساخته است.

روزنامه نیشن چاپ امریکا، مقاله طویلی را تحت عنوان کابوس واشنگتن در افغانستان به چاپ رسانیده و میگوید که در چند هفته اخیر شاهد واژگون شدن آرزومندی های ایالات متحده در افغانستان بوده ایم که چگونه اردوی ملی آن کشور که توسط نیرو های امریکایی و متحدین آن تعلیم داده میشوند و حکومت اوباما امیدواری زیاد به آن داشت، عساکر امریکایی را به شمول دو افسرعالی رتبه به قتل رسانیدند. اردوی که بعد از سال ۲۰۱۴ جانشین قوای خارجی در افغانستان خواهد شد این پلان اول ایالات متحده بود و با انجام همچو اقداماتی توسط اردوی افغانستان، امریکا پلان دومی ندارد.

روزنامه نیشن ادامه میدهد کسانیکه افغانستان را به خوبی می شناسند، از همان آغاز در مورد تعلیم دهی نیرو های مسلح آن کشور هشدار داده بودند. قرار آخرین تخمینات، ۲۴۰ هزار عسکراردو و ۱۶۰ هزارمنسوب پولیس باید تعلیم داده شوند، که مخارج آنان سالانه بیشتر از ۱۲ ملیارد دالر برای ایالات متحده تمام میشود وحکومت افغانستان میگوید قادر به پرداخت ۱۲ در صد مخارج میباشد. پس سوال مطرح میشود که اگر افغانستان قادر به پرداخت مخارج قوای امنیتی خود نمی باشد چرا تعداد این قوا به این حد زیاد باشد؟ در ضمن نویسنده میگوید آن کشور به این همه نیرو نیازی ندارد. و اگر ناتو و ایالات متحده مصارف اردو و پولیس افغان را متقبل شده نتواند، در هر صورت این قوا از هم خواهد پاشید.

روزنامه نیشن در ختم مقاله میگوید هدف از داشتن اردو در یک کشور، وفاداری به نظام سیاسی آن کشور میباشد، و معلوم شود که اردوی افغانستان بعد از خروج قوای ناتو در سال ۲۰۱۴ تا چی حدی به حامد کرزی رئیس جمهور آن کشور و نظام افغانستان وفادار خواهد ماند؟ بر علاوه سال ۲۰۱۴ انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان برگذار خواهد شد آیا این وفاداری به حکومت، و رهبر آن هر کسی که باشد ادامه خواهد یافت؟ سوالاتی است که باید در مورد آن فکر نمود.

XS
SM
MD
LG