کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در سه ماه نخست سال جاری خورشیدی ۹۵۲ مورد خشونت علیه زنان را به ثبت رسانیده است.
بلال صدیقی، سخنگوی این کمیسیون در صحبت با رادیو آشنا - صدای امریکا گفت تطبیق قانون، برخورد با عاملان خشونت علیه زنان مطابق به قانون، تأمین امنیت، افزایش برنامه‌های آگاهی دهی از سوی دولت، مبارزه با فقر و کاهش و محو بی سوادی می‌تواند در کاهش خشونت علیه زنان تأثیر گذار باشد.
آقای صدیقی گفت"متاسفانه در این روزها قضایای خشونت علیه زنان افزایش یافته است. در آمار خشونت علیه زنان نسبت به سال گذشته ۸.۳ درصد افزایش آمده است".
پیش از این وزارت امور زنان افغانستان گفته بود که بیش از ۸۷ درصد زنان افغانستان خشونت‌های جنسیتی را متحمل می‌شوند.
زنانی که با خشونت‌های شدید جنسیتی مواجه شده اند، خواستار تطبیق عدالت و توجۀ دولت اند.
سوسن، سال‌ها از سوی شوهرش مورد خشونت قرار گرفته است. او در صحبت با رادیو آشنا – صدای امریکا بخشی از خشونت‌های را که متحمل شده است، تعریف کرده گفت " سه روز در یک خانۀ تاریک قید بودم، در یک زندان بودم، حتی من را اجازه نمی‌دادند که بیرون بروم، یک گیلاس آب بخورم".
در همین حال برخی از فعالان حقوق زن تأکید می‌کنند تا زمان که تطبیق قانون حاکم نشود و در ادارات دولتی افغانستان به ویژه در نهادهای عدلی و قضایی با زنان برخورد جنسیتی و ناموسی صورت گیرد، خشونت علیه زنان کاهش نمی‌یابد.
حمیرا ثاقب، رئیس خبرگزاری زنان افغانستان و فعال حقوق زن گفت "حکومت وحدت ملی باید برنامه‌های بسیار جدی را برای گرفتن امنیت روانی وفزیکی زنان افغانستان روی دست گیرد".
منیژه رامزی، فعال مدنی و سخنگوی سازمان خط نو به صدای امریکا گفت که وزارت امور زنان در همآهنگی با حج و اوقاف باید در آگاهی دهی مرد ها برنامه ریزی کند.
به باور این فعال مدنی، "تا زمانی که عامل خشونت ها از حقوق خود و سایرین آگاه نگردند نمی توان با بلندبردن سطح آگاهی افرادی که همواره قربانی خشونت ها می باشند، سطح خشونت را کاهش داد."
به گفته فعالان حقوق زن، خشونت علیه زنان در افغانستان از چهار دیواری منزل آغاز و تا جامعه و ادارات و نهادهای رسمی ادامه می‌یابد و زنان افغان هم با تصور اینکه با بلند کردن صدا، عزت خود و خانوادۀ شان را خدشه‌دار می‌سازند، خاموش می‌مانند.