زنان سینماگر در هرات ادعا میکنند هیچ معیاری برای حضور افراد در سینمای افغانستان وجود ندارد. این زنان همچنان میگویند هنگام حضور در اجتماع با مشکلات زیادی مواجه هستند.
هنر تمثیل یا بازیگری هرات از سال ١٣۰١شمسی عرض اندام نمود.
اما بحران های موجود در افغانستان باعث تغییر و تحولات زیاد، خصوصا نقش زنان، در این عرصه شد.
حالا و با گذشت سالیان دراز این هنر در هرات دوباره جان تازه ای بخود گرفته است.
با آنهم زنان حاضر در سینمای هرات از مشکلات خود سخن میزنند.
فاطمه حسینی زن سینماگر می گوید "مشکلات ما در عرصه تیاتر و سینما را میتوان در نبود وسایل و امکانات برشمرد که ما همیشه بر روی زمین خاکی به تمرین میپردازیم، دیگر مشکل خانواده، مشکل اقتصاد یعنی نبود عایدات و همچنان مشکل نبود روحیه است که هییچ وقت از جانب کسی تشویق نمیشویم."
شکوفه مرتضوی دیگر زن سینماگر که به گفته خودش اولین بانوی بازیگر در هرات است از مشکلاتش در اجتماع چنین میگوید.
او می گوید "من داخل شهر و بازار با مشکلات زیاد روبرو هستم و هنگام خرید مجبور هستم همیشه از چادری استفاده نمایم اما در جاهایی که سطح فرهنگ بلند است آزادانه میتوانم رفت و آمد داشته باشم."
بهزاد عسکر زاده رییس اتحادیه سینماگران هرات اما باوری متفاوت دارد.
عسکر زاده می گوید "برعکس من احساس میکنم در تمام عرصه ها خصوصا عرصه سینما و تمثیل زمینه کار و فعالیت برای خانم ها فراهم است اما اینکه خود خانم ها جرات نمیکنند و نمیخواهند بنا بر دلایلی خاص کار کنند مبحثی جداست و در حال حاضر اوضاع امنیتی بسیار خوب است."
خانم حسینی در ادامه برخورد نامناسب افراد خانواده و مردم را یکی دیگر از مشکلات موجود بر سر راه زنان سینماگر خصوصا در ولایت هرات عنوان میکند.
حسینی می گوید "من اول که به هنر سینما وارد شدم شوهرم موافق بود اما حالا که مردم و فامیل ها در گوش او میخوانند و به او میگویند چرا گذاشتی زن تو به عرصه سینما برود فکر میکند پشیمانی در قبال دارد و گاهی اوقات به من میگوید این کار را رها کن اما گاهی اوقات هم میگوید نه کارت را ادامه بده."
اما همه این مشکلات یک جانب قضیه است.
به باور شکوفه مرتضوی یکی از دلایل نابسمانی در سینمای افغانستان، نبود معیار و قانون برای انتخاب بازیگر است.
او می گوید مسئله ای که بیشتر من را رنج میدهد نبود قانون در سینمای افغانستان هست اگر قانون و شرایطی برای سینما و تیاتر باشد خیلی خوب هست اما حالا هر کسی میاید به او میگویند بیا کار کن و او را به روی تصویر میبرند اما به این فکر نیستند که چه مشکلات بعدی را به دنبال دارد."
این گفته ی شکوفه اما، با اظهارات آقای عسکر زاده رییس اتحادیه سینماگران هرات باز در تقابل است.
او می گوید "معیار داریم: آنهم اینکه ابتدا باید تابعیت افغانستان را داشته باشد و همچنان یکی از اعضای فامیل (پدر یا مادر) بیایند و او را تصدیق نمایند و بعد یک دوره کوتاه مدت درس های مربوط به سینما و تیاتر را آموزش ببیند."
خانم فاطمه حسینی، شخصی که تمام وقت خود را صرف خدمت به جامعه از طریق هنر تمثیلش نموده، از دولت نیز خواسته هایی دارد.
او می گوید "فقط من میخواهم که دولت همیشه مواظب ما باشد از کار ما سر در بیارند و امنیت ما را بگیرند و بعد هم از منزل و خانه ما با خبر باشند و بدانند که یک هنرمند کجا میرود و با کی میرود."
عروسی پرماجرا، معصومه، جام محبت، و عکس یادگاری از جمله فیلم های تولید شده درهرات است که توانسته رنگی مجدد به سینما در این ولایت ببخشد.