تقریبا یك دهه از گسترش فرهنگ دموكراسی نوین در افغانستان میگذرد.
یكی از مزایای دموكراسی به میان آوردن آزادی بیان در بین جوامع است.
اما آزادی بیان به مفهوم واقعی آن چیست.
سهیلا عرفانی سرپرست فاکولته ژورنالیزم هرات در مورد آزادی بیان می گوید که
آزادی بیان به معنی آزادی مطلق و بی حد و حسر نیست كه هر چی خواستیم بگوییم یا هر انتقادی خواستیم بكنیم بلكه به این معنا است تا بتوان حقایقی را كه به نفع جامعه باشد نشر نموده و در ان اصول و یا حرفه ژورنالیزم را رعایت نمود.
اما در افغانستان ، كشوری كه چند دهه را با جنگ و خونریزی سپری كرده ، آیا آزادی بیان گسترش یافته است؟
به باور جاوید زیارتجاهی یكی از خبرنگاران هرات ، در یك دهه اخیر تنها رسانه ها توانسته است آزادی بیان را در افغانستان گسترش دهد . او می گوید در ده سال گذشته میتوان گفت كه تنها رسانه ها توانست دموكراسی و آزادی بیان را در افغانستان نهادینه سازد و به كسانی كه تا دیروز به فرق مردم میخ میكوبیدند روشن نمود که دیگر نمیتوانند به این اعمال ادامه دهند و رسانه ها در مقایسه به سه قوه دیگر دولت توانسته است تا چنین افرادی را افشا نماید .
همایون نظری آگاه امور رسانه یی نیز ضمن تایید این موضوع میگوید رسانه ها توانسته است نقشی كلیدی در بنیان گذاری آزادی بیان داشته باشد. او می گوید بدون شك نقش رسانه ها در ازادی بیان نقشی كلیدی و اساسی طی چند سال اخیر در افغانستان بوده یعنی از طریق رسانه ها یك نوع انتقاد و همچنین اصلاح در جامعه ایجاد میشود و مردم میتوانند انتقاد كنند و گفته های خود را به دولت برسانند.
خانم عرفانی سرپرست فاکولته ژورنالیزم هرات اما كارهای انجام شده را در راستای تحقق و گسترش آزادی بیان در كشور ناكافی میخواند.
وی میگوید هنوز هم حد و مرزی دقیق برای آزادی بیان از جانب دولت تعیین نشده است.
به هر حال انچه واضح است اینست که در جامعه امروز افغانستان با وجود تمام كم و کاستی ها، بازهم رسانه ها توانسته است تاثیر فوق العاده یی از خود در قسمت آزادی بیان بجا گذاشته و جایگاه خود را پر رنگتر از گذشته در بین مردم نشان دهد.
