هلیری کلنتن از حزب دموکرات و دانلد ترمپ از حزب جمهوریخواه تنها نامزدان هستند که تقریباً همه رسانه ها چه در داخل امریکا و چه در خارج این کشور در مورد مبارزات انتخاباتی آنان گزارش می دهند.
بسیاری مردم حتی رای دهندگان امریکایی فکر می کنند که انتخابات ریاست جمهوری امریکا فقط همین دو نامزد را دارد و در مورد سایر نامزدان هیچ اطلاعی ندارند.
ممکن بسیاری از شما نیز در مورد سایر نامزدان انتخابات ریاست جمهوری امریکا آگاهی نداشته باشید.
در کنار هلیری کلنتن و دانلد ترمپ، سه نامزد دیگر نیز برای راه یافتن به قصر سفید با هم رقابت می کنند، یعنی برگه رای دهی انتخابات ریاست جمهوری پیشرو در امریکا در بسیاری ایالت های این کشور شامل نام پنج نامزد است.
ایون مک میلن - نامزد مستقل، گَری جانسن از حزب آزادیخواه و جیل اشتاین از حزب سبز امریکا، نامزدان دیگر این انتخابات اند که کمتر در مورد آنان صحبت می شود.
خلاف آنچه بسیاری افراد تصور می کنند، هلیری کلنتن یگانه نامزد زن در انتخابات ریاست جمهوری امسال امریکا نمی باشد چون جیل اشتاین، نامزد دیگر در این انتخابات نیز یک زن است.
اینکه چرا امریکاییان در مورد نامزدان مستقل و یا وابسته به حزب دیگر که در امریکا بنام نامزدان "حزب سوم" یاد می شوند، آگاهی بیشتر ندارند دلایل مختلف دارد.
اِریک لارنس، استاد علوم سیاسی دانشگاه جورج واشنگتن می گوید که دلیل اصلی نا آشنا بودن رای دهندگان امریکایی با نامزدان غیر وابسته به احزاب دموکرات و جمهوریخواه، ساختار نظام انتخاباتی امریکا است.
او گفت: "نظام انتخاباتی امریکا عمدتاً یک نظام دو حزبی می باشد که در آن مشوق های زیادی برای تسلط دو حزب بزرگ سیاسی (دموکرات و جمهوریخواه) ایجاد شده است. علاوه بر این، عدم پوشش رسانه ای نامزدان احزاب کوچک سبب می شود که بسیاری مردم در مورد آنان آگاه نشوند. همچنین، احزاب کوچک پول کمتر برای مصرف در مبارزات انتخاباتی دارند تا بتوانند حمایت مردم را جلب کنند."
در نظام انتخاباتی امریکا، رئیس جمهور با رای مسقیم نه بلکه توسط هئیت های انتخاب کننده که رای دهندگان به آنان رای می دهند، انتخاب می گردد.
اعضای کانگرس نیز بر اساس بدست آوردن «اکثریت نسبی» آرا انتخاب می شوند و هر نامزد که بیشترین آرا را نسبت به نامزد دیگر بدست آورد، به کانگرس راه می یابد. به این اساس، نامزد که مقام دوم را کسب می کند، هیچ امتیازی بدست نمی آورد.
از جانب دیگر، از بسیاری حوزه های انتخاباتی در امریکا فقط یک نماینده به کانگرس راه می یابد در حالیکه در برخی کشور ها از یک حوزه انتخاباتی چندین نماینده به پارلمان انتخاب می شود که این کار شانس راه یافتن احزاب کوچک به پارلمان را افزایش می دهد.
آقای لارنس می گوید که برای توانمند ساختن "احزاب سوم" در امریکا به تعدیل قانون اساسی در این کشور نیاز است و سیاستمداران کنونی در امریکا بیشتر طرفدار این تعدیل نمی باشند مگر اینکه حرکت های بزرگ اجتماعی و یا اعتراضات گسترده برای تعدیل قانون اساسی امریکا به راه انداخته شود.
اِریک لارنس افزود: "پس احتمال انتخاب نامزد یک حزب سوم به حیث رئیس جمهور در امریکا بسیار بعید به نظر می رسد."
پوشش رسانه ای نامزدان "حزب سوم"
از آنجاییکه رسانه ها در پیام رسانی و پوشش خبر های انتخاباتی نقش مهم را بازی می کند، برخی کارشناسان، رسانه ها را به جانبداری از نامزد های احزاب بزرگ و نادیده گرفتن نامزدان احزاب کوچک متهم می کنند.
اما آرتر لوپیا، پژوهشگر در مرکز مطالعات سیاسی در دانشگاه میشیگن می گوید که جانبداری رسانه های بزرگ امریکایی از مخاطبین شان و منابع پولی رسانه ها است، نه احزاب بزرگ سیاسی.
آقای لوپیا گفت: "رسانه ها آن نامزدی را پوشش می دهد که مخاطبان بیشتر را به آن رسانه ها جذب کند. دلیل اینکه دانلد ترمپ چرا در مراحل مقدماتی انتخاباتی به شهرت رسید، این نبود که او یک سیاستمدار سابقه دار بود، بلکه دلیل آن این بود که امریکاییان می خواستند بدانند که دانلد ترمپ چه برای گفتن دارد. بناً توجه همه رسانه ها به دانلد ترمپ بود."
این پژوهشگر امریکایی همچنین در مورد تاثیر گذاری نقش رسانه ها بر نتایج انتخابات اشاره کرد و گفت خلاف آنچه تصور می شود رسانه ها در سمت دهی افکار عامه در مورد نامزدان انتخابات ریاست جمهوری "نقش تعین کننده" ندارد.
به گفته آقای لوپیا پوشش رسانه های معاصر بیشتر بر گزارشدهی روی عقاید سیاسی از قبل ایجاد شدۀ مخاطبان استوار می باشد.
آرتر لوپیا اضافه کرد: "به گونه مثال، رای دهندگان محافظه کار بیشتر شبکه خبری فاکس را مشاهده می کنند چون آن شبکه خبر و گزارشی را نشر می کند که محافظه کاران می خواهند. شبکه خبری «ام اس ان بی سی» نیز مخاطبان خاص خود را دارد که بیشتر چپگرا اند. شبکه «سی ان ان» که تقریباً میانه رو است تا اندازه ای می تواند ذهنیت رای دهندگان را تغییر دهد، آنهم نه از طریق تغییر لحن خبر."
شماری از کارشناسان سیاسی بر این عقیده اند که نظام حاکمیت دو حزبی در امریکا گزینه های انتخاب مردم را محدود ساخته و بخش از جامعه این کشور همواره از حضور در قدرت سیاسی احساس محرومیت می کنند.
اما برخی دیگر می گویند که نظام دو حزبی در امریکا سبب ایجاد ثبات قوی سیاسی در این کشور شده است.
