امریکایی‌ها همه ساله در نخستین دوشنبه ماه سپتمبر از روز کارگر تجلیل می‌کنند.
این روز در ایالات متحده رخصتی عمومی است که برای احترام به کارگران امریکایی و سهم آنان در اقتصاد این کشور ایجاد شده است.
اکثر امریکایی‌ها، در این روز پایان تابستان را نیز تجلیل می‌کنند.
روزرگارکر چگونه آغاز شد؟
در جریان سال‌های ۱۸۰۰میلادی که انقلاب صنعتی اوج گرفته بود؛ امریکایی‌ها هفت روز هفته را روزانه ۱۲ ساعت در شرایط دشوار در مقابل دستمزد کم کار می‌کردند. در آن زمان، کارگران امتیازاتی مانند رخصتی مریضی، رخصتی‌های سالانه با معاش و بیمه صحی نداشتند.
پس از ایجاد اتحادیه‌های کارگری، کارگران در اعتراض به شرایط غیرمصوون کار دست به تظاهرات زده و برای کسب امتیازات تلاش‌ها را آغاز کردند.
برای بار نخست، تلاش برای شناسایی روز کارگر منحیث رخصتی عمومی در حکومات ایالتی آغاز شد و ایالت‌ها یکی پی دیگر با تصویب قوانین، احترام به کارگران عادی را پذیرفتند.
در نهایت، کانگرس ایالات متحده به تاریخ ۲۸ جون سال ۱۸۹۴، دوشنبه نخست سپتمبر را منحیث روز کارگر و رخصتی فدرال اعلام کرد.
امریکایی‌ها در این روز چه می‌کنند؟
چون رخصتی روز کارگر روز دوشنبه است، امریکایی‌ها سه روز پی در پی - روزهای شنبه، یک شنبه و دوشنبه- از روز کارگر و پایان تابستان تجلیل می‌کنند. در این روز اکثر امریکایی‌ها تلاش می‌کنند یک بار دیگر به سفر‌های تابستانی بروند، در پارک، سواحل و صحن حویلی‌های شان با اعضای خانواده و دوستان شان میله کنند و کباب بپزند.
در این روز اکثر فروشگاه‌ها قیمت آشیای منزل، لباس و قرطاسیه را کاهش می‌دهند تا خریداران بیشتر پول مصرف کنند.
با وجود رخصتی عمومی، رستوان‌ها، فروشگاه‌ها و کارمندان بخش ترانسپورت در این روز مصروف کار می‌باشند و اکثریت شان در مقایسه با روزهای دیگر بیشتر کار می‌کنند.
امروز کارگران امریکایی هفتهٔ پنج روز، هشت ساعت در روز کار می‌کنند و شمار زیادی از آنان رخصتی‌های با معاش و بیمه صحی دارند.