براک اوباما رئیس جمهور امریکا و دیمتری مدویدیڤ رئیس جمهور روسیه به روز پنجشنبه در پراگ ، پایتخت کشور چک، یک پیمان عمدهً تقلیل سلاح ذروی را امضاً نموده اند.
این پیمان، سلاح ذروی هردو کشور را تا سی فیصد تقلیل می بخشد.
به این معنی که اکنون هر کدام این دو کشور در حدود ۱۵۰۰ اسلحهٌ ذروی استراتیژیک خواهند داشت.
این پیمان جانشین پیمان تقلیل سلاح ذروی سال ۱۹۹۱ است که معیاد آن به پایان رسیده است.
این پیمان پس از تقریباً یکسال گفت و شنود بین مذاکره کننده گان روسیه و امریکا به امضاً رسید.
آقای اوباما پیمان جدید را یک مرحلهٌ مهم برای حفظ سلاح ذروی ، عدم انتشار آن، و روابط بین روسیه و امریکا خواند.
آقای مدویدیڤ، از امضای این پیمان استقبال نموده آنرا یک رویداد تاریخی خواند و گفت آغاز یک فصل جدید همکاری بین دو کشور خواهد بود.
مجلس سنای امریکا و پارلمان روسیه هردو باید این پیمان را تصویب نمایند تا جنبهً عملی را بخود بگیرد.
سرگی لڤروف وزیر خارجهٌ روسیه گفته است که ماسکو حق اخراج از این پیمان را در صورتی محفوظ نگهمیدارد که دریابد که سیستم دفاع راکت امریکا که در اروپا ایجاد می گردد، موجب ایجاد خطر برای روسیه میباشد.
آقای اوباما تعهد نمود که در مورد سیستم دفاعی راکت امریکا در اروپا، با روسیه مذاکرات بیشتر خواهد داشت.
بیانیه رئیس جمهور اوباما در محفل عقد موافقتنامه عدم انتشار اسلحۀ ذروی یا ستارت جدید با فدراتیف روسیه که امروز پنجشنبه در پراگ پایتخت جمهوری چک صورت گرفت:
صبح بخیر.افتخار دارم که همراه با رئیس جمهور مدیدیف و مهمانداران چکی خود برای نهایی شدن تاریخی پیمان ستارت جدید در پراگ قرار دارم.
اجازه دهید با این حرف آغاز کنم که چقدر از بازگشتم به شهر زیبای پراگ مسرور استم. به یقین که جمهوری چک یک دوست و متحد نزدیک ایالات متحده است. و من ارادت و محبت زیادی به مردم چک دارم. روابط آنها با مردم امریکا عمیق و دوامدار است و مردم چک طی چند دهه سهم بزرگی را به ایالات متحده امریکا بشمول شهر خودم شیکاگو بجا آورده اند.
من میخواهم از دوست و شریک خود دمتری میدفیدیف ابراز سپاس کنم. بدون مساعی شخصی و رهبری قوی وی ما شاید اینجا گردهم آمده نمیتوانستیم. ما چندین بار در جریان مذاکرات روی این پیمان باهم ملاقات کردیم و از طریق تیلفون صحبت نمودیم و درنتیجه آن ما یک رابطه کاری موثر را ایجاد کردیم که روی حسن نیت، همکاری و احترام متقابل استوار است.
یکسال پیش در همین هفته من به پراگ آمدم و بیانیه ایرا ایراد کردیم که در آن تعهد گستردۀ ایالات متحده را برای توقف انتشار اسلحۀ ذروی ارائه نموده و در جستجوی هدف نهایی برای یک جهان عاری از اسلحۀ ذروی گردیدم. من در آنزمان گفتم و یکبار دیگر تکرار میکنم که این یک هدف دراز مدت است، هدفی که حتی در زمان حیات من به آن نخواهیم رسید. ولی من در آنزمان باور داشتم و و حالا باور دارم که دنبال نمودن این هدف ما را از جنگ سرد فراتر میبرد، رژیم منع گسترش اسلحۀ ذروی را تقویت میبخشد و ایالات متحده و جهان را مصئونتر و امن تر میسازد.
یکی از گامهایی که سال گذشته مطرح گردید تحقق این پیمان بود و من مسرور استم که یکبار دیگر امروز در پراگ استم.
همچنان من مسئولیت امرا منحیث رئیس جمهور با این تعهد آغاز کردم که روابط ایالات متحده و روسیه را مجدداً شکل دهم و من میدانم که رئیس جمهور میدڤیدیف نیز چنین تعهد دارد. طوریکه وی دراولین ملاقات ما در لندن گفت، روابط ما به از هم پاشیدن آغاز کرده بود، طوریکه همکاری روی مسایل مربوط به منافع مشترک دو کشور را مشکل میساخت. و وقتی ایالات متحده امریکا و روسیه نتوانند باهم روی مسایل بزرگ کار کنند، این امر نه برای کشور های ما خوب است و نه برای جهان.
ما باهم از پاشیده شدن این روابط را توقف دادیم و مزایای همکاری را نشان دادیم. امروز یک گام مهم برای امنیت ذروی و منع گسترش اسلحۀ ذروی و روابط بین ایالات متحده و روسیه است. این گام هدف مشترک ما را برای مذاکره روی یک پیمان جدید کاهش اسلحۀ ستراتیژیک بسر میرساند. این هدف شامل کاهش چشمگیر ذخایر اسلحۀ ذروی ایست که بعد ازین تعبیه خواهد شد. این پیمان وسایط انتقال ما را به تقریباً نصف کاهش میدهد. این پیمان شامل یک رژیم جامع تصدیق نمودن است که به ما اجازه میدهد فضای اعتماد بیشتر را ایجاد کنیم. این پیمان انعطاف پذیری را در هردو جانب بوجود میآورد تا امنیت خود را محافظت نماییم و همچنان تعهد خدشه ناپذیر امریکا را برای امنیت متحدین اروپایی اش افزایش میبخشد. و من منتظر آن استم که با مجلس سنای امریکا جهت تصویب این پیمان مهم طی امسال کار کنم.
بالاخره امروز بیانگر تصمیم ایالات متحده و روسیه است که ۹۰ فیصد همۀ ذخایر اسلحه ذروی جهان را در اختیار دارند است تا یک رهبری مسئولانه جهان را دنبال کنند. ما باهم تعهدات خود را در تحت پیمان عدم گسترش اسلحۀ ذروی حفظ میکنیم که باید اساسی برای منع گسترش اسلحه ذروی در جهان باشد.
در حالیکه پیمان جدید ستارت یک گام مهم به پیش است، این فقط یک گام در راه طولانی تر است. طوریکه من سال گذشته در پراگ گفتم این پیمان میدان را برای کاهش های بیشتر باز میکند. و با گام نهادن به پیش ما امیدواریم تا مباحثاتی را با روسیه روی کاهش هردو اسلحۀ ستراتیژیک و تاکتیکی بشمول اسلحۀ تعبیه ناشده دنبال کنیم.
رئیس جمهور مدڤیدیف و من همچنان توافق نمودیم تا مباحثات خود را در مورد دفاع راکتی توسعه دهیم. این مباحثات شامل تبادلات منظم معلومات در مورد بررسی های تهدید همچنان تکمیل یک بررسی مشترک در مورد راکت های بالستیک خواهد شد. و با تکمیل این بررسی ها من انتظار دارم یک گفت و شنود جدی در مورد همکاری روسیه و امریکا روی دفاع راکتی براه اندازیم.
اما اسلحۀ ذروی تنها یک مسئلۀ بین امریکا و روسیه نیست این اسلحه امنیت مشترک همۀ کشور ها را تهدید میکند. یک اسلحه ذروی که در اختیار یک دهشت افگن قرار گیرد خطری است برای همه مردم در هر جایی از ماسکو تا نیو یارک و از شهر های اروپایی تا شهر های آسیایی. و در هفته آینده ۴۷ کشور با هم در واشنگتن جمع میشوند تا روی گام های متینی بحث کنند که بتواند همه مواد ذروی آسیب پذیر را در سراسر جهان طی چهارسال آینده امن سازد.
و انتشار اسلحۀ ذروی به کشور های بیشتر نیز یک خطر غیر قابل قبول به امنیت جهانی است طوریکه طیف مسابقات تسلیحاتی را از شرق میانه تا آسیای شرقی بالا میبرد. در اوایل این هفته ایالات متحده رسماً با تغیر مشی خود تصریح نمود که کشور های عاری از اسلحۀ ذروی در مطابقت با پیمان منع گسترش اسلحه ذروی قرار دارند و با ذخایر ذوری امریکا مکلفیت های منع گسترش اسلحه ذروی شان مورد تهدید قرار نگیرد. این امر بیانگر تعهد ایالات متحده به پیمان منع گسترش اسلحه ذروی منحیث سنگ تهدابی ستراتیژی امنیتی ماست. آن کشور هاییکه با این اصول عمل میکنند از امنیت و فرصت بیشتر برخوردار خواهند شد. آن کشور ها که از برآورده شدن مکلفیت هایشان امتناع میورزند، منزوی شده و از فرصت هایی که از توأمیت بین المللی بدست میآید، محروم خواهند شد.
این رژیم شامل حسابدهی برای آنهایی است که از اصول تخطی میکنند، در غیر صورت پیمان منع گسترش صرف حرف های روی کاغذ خواهد بود. روی همین دلیل ایالات متحده و روسیه بخشی از یک ائتلاف کشور هاییست که اصرار میورزند ایران باید با عواقب لازم روبرو گردد زیراکه آنکشور بطور داوامدار از برآورده شدن مکلفیت هایش ناکام بدر آمده اند. ما با شورای امنیت ملل متحد کار میکنیم تا تعزیرات قوی را علیه ایران تصویب نماییم. و ما اقداماتی را تحمل نخواهیم کرد که در تخطی از پیمان منع گسترش اسلحۀ ذروی قرار داشته باشد، یک مسابقۀ تسلیحاتی منطقوی را بوجود آورد و اعتبار جامعه بین المللی و امنیت همگانی ما را تهدید نماید.
در حالیکه این مسایل یک اولویت بالای میباشد، اینها بخشی از از روابط بین روسیه و ایالات متحده است. امروز من یکبار دیگر عمیق ترین مراتب تسلیت خود را بخاطر تلفات جانی ناشی از حملات اخیر دهشت افگنی در روسیه ابراز داشته و ما در مبارزه با افراط گرایی خشونت آمیز مشارکت پایدار خواهیم داشت.
با بررسی آزمون های متعددی که ما در جهان روبرو استیم آسان است که سهل آنگاری کرد و از این نظر بگذریم که پیشرفت میتواند شریک ساخته شود. اما من میخواهم آنچه را سال گذشته در پراگ گفتم تکرار نمایم که وقتی کشور ها و مردمان به خود اجازه دهند که اختلافات شان تعریف گردد، فاصله بین شان وسیعتر میشود. وقتی ما نتوانیم صلح را دنبال کنیم این امر برای همیشه فراتر از دسترسی ما باقی میماند.
دنبال نمودن صلح و آرامی و همکاری در میان کشور ها کار رهبران و مردمان کشور در قرن بیست و یکم است. به همین دلیل ما باید در تلاش خود برای پیشرفت با استقامت و مشتاقانه گام نهیم.