ابوبکر شیکاو، رهبر گروه افراطگرای بوکوحرام توافق روی هر گونه آتش بس با حکومت نایجریا را رد کرد. این درحالیست که چندی پیش مقامات نایجریایی از عقد آتش بس با این گروه خبر داده بود.
او گفت "من به شما میگویم که هیچ گونه آتش بس را با هیچ کسی عقد نکرده ایم. فقط جنگ، ضرب و شتم، حمله و کشتار با سلاح آنچه است که ما آنرا ترجیح میدهیم. این آنچیزی است که ما به آن عقیده داریم. هدف ما این است که میخواهیم فقط از قرآن در جهان پیروی صورت گیرد. و همین هدف در محراق توجه ما قرار دارد."
در ویدیویی که شب جمعه به نشر رسید، ابوبکر شیکاو امیدواری های تبادلۀ زندانیان با دختران اختطاف شدۀ مکتب را نقش بر آب کرد.
او گفت که تمامی دختران به اسلام رو آورده اند "اگر زنانِ چیبوک، مقصدم از مادران و پدران دختران مکتب چیبوک است، اگر شما به وضعیت امروزی دختران تان پی ببرید، برخی شما مسلمان خواهید شد و بعضی دیگر تان از غصه خواهید مرد. آیا شما نمیدانید که بیش از ۲۰۰دختر مکتب چیبوک مسلمان شده اند؟ آنان اکنون دو سپارۀ از قرآن حفظ کرده اند. آنان خود را در کتاب های لوک و جان مشاهده کرده اند که مسیحیان آنرا در انجیل دست زده اند. دختران چیبوک اعتراف میکنند که اسلام دین واقعی است. ما با این دختران ازدواج کرده ایم و آنان اکنون در خانه های متأهلی شان زیست دارند."
مقامات دفاعی نایجریا به تاریخ ۱۷ اکتوبر اعلام کردند که بوکوحرام بر آتش فوری و پایان بخشیدن شورشگری پنج ساله توافق کرده است که جان هزاران نفر را گرفته و صد ها هزار نفر دیگر را در شمالشرق آن کشور مجبور به ترک منازل شان کرده است.
اما حملات و اختطاف ها در حالی ادامه دارد که در جریان هفتۀ جاری افراطگرایان، شهرک موبی با نفوس ۲۰۰ هزار نفری را تصرف کردند.
شیکاو در ماه اگست اعلام کرد که بوکوحرام میخواهد در همقطاری با گروه دولت اسلامی در سوریه و عراق، خلافت اسلامی را ایجاد کند.
باشندگانِ که از آنجا فرار کرده اند میگویند که صدها نفر در چندین شهرک و قریۀ تحت تصرف بوکوحرام، به دلیل مخالفت با افراطگرایی، زندانی شده اند.
بوکوحرام در حالی در ماه اپریل ۲۷۶دختر مکتب را اختطاف کرد که آنان در یک مکتب مصروف امتحان بودند. این اقدام این گروه دهشت افگن انتقادات بین المللی را در قبال داشته و جامعۀ جهانی خواستار رهایی این دختران شده و حکومت نایجریا را به خاطر واکنش کُند در این راستا مورد انتقاد قرار داد.
دها تن از این دختر ها در روز های اول پا به فرار نهادند اما ۲۹۱ تن از آنان اکنون هم ناپدید استند.
یکی از اسیران پیشین این گروه به دیدبان حقوق بشر گرفته است که دختران مکتب را در حالی دیده است که به جبر بر آنان آشپزی و پاک کاری صورت میگیرد و از برخی دیگری از زنان و دختران به خاطر زیبایی شان، به کار های ویژه گماشته بودند.