صدها جوان اروپایی و سایر کشور ها با جهادی های پیوسته اند که در شرق میانه می جنگند. آگاهان امور تخمین زده اند که تا ۱۰ در صد این جوانان را زنان تشکیل می دهد.
با توسعۀ مبارزه علیه گروه دولت اسلامی، کشور های زیادی در مورد تلفات ناشی از آن در نزدیکی مرز هایشان به شکل روز افزون نگران اند
عاصیه سعیدی دو هفته پیش از منزلش در جنوب فرانسه ناپدید شد. او در صفحۀ فیس بوک خود نوشته است که با جهاد در سوریه پیوسته است.
تحقیق کنندگان و خانوادۀ سراسیمه او برای یافتش تجسس بزرگی را آغاز کردند و در نهایت این دختر پانزده ساله را یافتند که مصروف کار در یک میکدۀ شهر مغسی بود.
عاصیه به رادیو فرانسه گفت که از طریق صفحۀ انترنتی جهاد به این کار ترغیب شده بود اما در این شهر مردم به او گفتند که استخدام کنندگان جهادی، دهشت افگنان اند.
اکثریت این حکایات، پایان خوشایندی ندارد. صدها دختر و زن جوان برای پیوستن به گروه دولت اسلامی و سایر گروه های افراطگرا کشور های غربی را ترک می کنند.
شمار دقیق این افراد واضح نیست اما به نظر میرسد که فرانسه در صدر صدور همچو افراد قرار دارد. از جملۀ تقریباً یک هزار جهادی از اینجا بیش از ۶۰ تن آن زنان اند.
زنان در جنبش های جهادی
کاترین بروان، استاد دپارتمنت مطالعات دفاعی در کنگ کالج لندن، نقش زنان در جنبش های جهادی به تحلیل گرفته است.
براون می گوید: "ایدۀ افراطگرایی در این جبش بسیار محبوب است اما درک ما از آن بسیار اندک است. زیرا آنچه که بسیار زیاد آشکار شده است این است که انگیزۀ های انفرادی در آن به اشکال مختلف وجود دارد."
براون، صفحات اجتماعی را به تحلیل گرفته است تا دریابد که دلیل پیوستن زنان غربی با این گروه ها چه است.
کاترین بروان می گوید: "زنان براساس ایده های سیاسی و خصوصی با گروهای افراطی پیوسته و به کشور های اسلامی سفر میکنند. من این را نمی پذیرم که این تصمیم آنان ناشی از احساسات و یافتن شوهر است. این همه انگیزۀ واقعی نداشته و غیر منطقی است."
بروان می گوید که برخی ها برای مبدل شدن به عروس های جهادی به این کار مبادرت می ورزند. اما بعضی دیگر با تصویر خیالی کشور مسلمان که گروه دولت اسلامی تلاش دارد با وجود همه روش های ظالمانه تحمیل کند، به این کاروان کشانیده می شوند.
دنیا بوذر، انسان شناس فرانسوی، رئیس مرکز جلوگیری از افراطگرایی می گوید که مردان در اسارت استدلالی قرار گرفته اند که گویا با بدی مبارزه می کنند. استخدام کنندگان برای جذب زنان از دلایل قابل پذیرش بشری استفاده می کنند.
بوذر میگوید:
یکی از روش های تلقین استخدام کنندگان این است که زنان را تشویق میکنند که آنان باید در سر زمین مقدس بمیرند تا آنانی را که دوست دارند، نجات دهند. روش دوم، نیاز به کار های بشری در آنجاست، یک تعداد زیادی زنانی که میخواهند در بخش ادویه، پرستاری، کار های اجتماعی و بشر دوستی سهیم باشند، توسط مستخدمین تشویق میشوند.
لویس کپریولی، مقام پیشین ضد دهشت افگنی میگوید که گروه دولت اسلامی پیام های را میفرستد که بیشتر جنبۀ فعالانه دارد.
کپریولیمی گوید که گروه دولت اسلامی میگوید که از باور های زنانی حمایت میکند که نه تنها برای انجام کار های اجتماعی مبادرت میورزند بلکه نقش واقعی نیز دارند. او می افزاید که نوار های ویدیویی زنانی را نشان میدهند که با لحن شدید در حالی که کلاشنکوف را در دست دارند میگویند که مردم را خواهند کُشت.
براون میگوید که با وجود آنکه زنانی اندکی با این گروه میپوندد، اما این تصاویر تاثیر بزرگی دارد.
البته که واقعیت چیزی دیگریست. یک گزارش ملل متحد، جنایات گستردۀ تندروان گروه دولت اسلامی علیه زنان در عراق را توضیح داده است که شامل کشتار و برده داری جنسی آنان میشود.
یکی از واقعات دیگری از این نوع حکایت نورا البعثی، دختر شانزده ساله از شهر افگنان فرانسه است که در سوریه گیرمانده است. فواد برادرش در ماه می در سوریه با او ملاقات کرد.
فواد از تلاش های ناکامش برای برگشتاندن خواهرش به فرانسه صحبت کرد. نورا به برادرش گفته است که او بزرگترین اشتباه در زندگی اش را مرتکب شده است.