درحالیکه حکومت اوباما به امیدواری ضعیف ساختن طالبان بزودترین فرصت در میدان نبرد امیدوار است، قدرت های جهانی کشیدگی ها را در داخل و خارج آن کشور فزونی میبخشند.
احمد رشید، نویسنده و تحلیلگر پاکستانی اخیراً در مورد اهمیت مذاکره با طالبان در روزنامۀ واشنگتن پوست مطلبی نوشته بود.
احمد رشید میگوید باوجود اظهارات واضح مامورین امریکایی در مورد تقسیم اوقات خروج عساکر ائتلاف از افغانستان بشکل تدریجی دریک زمان مشخص، تعداد زیادی در منطقه، حتی در سطوح بلند، بدین عقیده اند که قوای امریکایی افغانستان را سر از ماه جولای 2011 ترک خواهند گفت که در نتیجه تلاش منطقوی را بر افغانستان باعث شده است.
"اکنون تبلیغات فوق العاده زیاد برای نفوذ و موقف در آنچه ،میتوان افغانستان بعد از ایالات متحده خواند، جریان دارد".
او میگوید یکی از موضوعات قابل نگرانی جنگ بنمایندگی پاکستان و هند در افغانستان است. رشید میگوید ایران نیز اخیراً تلاش دارد ساحۀ نفوذ خود را آن کشور گسترش داده و در روند سیاسی نقش داشته باشد. و از سوی دیگر، روسیه و جمهوریت های آسیای مرکزی نیزمیخواهند درین روند سهم گیرند.
احمد رشید میگوید راه حل فوری غرض جلوگیری از وخامت بیشتر اوضاع در افغانستان ، واشنگتن باید مذاکره با طالبان را آغاز نموده، کابل را ترغیب نماید تا باب مذاکره و گفت و شنود های مثمر را راه اندازی کند. این نویسندۀ پاکستانی علاوه میکند که نیاز به رهبریت منطقوی میباشد تا قدرت های منطقوی را منسجم نگهدارد. و اگر واشنگتن بخواهد، با مذاکره با طالبان میتواند نتنها این نقش را بازی کند، بلکه ثبات سیاسی را در منطقه حفظ نموده و آن کشور ها را از مداخله در امور افغانستان باز دارد.
در رابطه به نگرانی های اخیر حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان که نمیخواهد افغانستان میدان جنگ قدرت های دیگر باشد، احمد رشید موافقه مینماید، ولی او میگوید کرزی قادر نیست درین عرصه اقدام جدی و موثری نماید.
"ولی مشکل این است که او نیاز به حمایه و دپلوماسی ایالات متحده دارد تا جلو جنگ به نمایندگی دیگران را در افغانستان بگیرد".
احمد رشید در مقالۀ واشنگتن پوست از گفت و شنود های خود با مامورین امریکایی ذکر نموده بود. او میگوید حکومت اوباما شکار تفرقه روی موضوع افغانستان میباشد. و در سطوح مختلف نظریات مختلفی وجود دارد که چگونه باید با طالبان صحبت نمود. و از سوی دیگر، قناعت دادن مردم عام امریکا بخاطر مذاکره با طالبان آزمون بزرگی میباشد، بخاطریکه در جنگ علیه آن گروه، تعداد زیاد عساکر کشته و یا زخمی شده و منابع ایالات متحده نیز به مصرف رسیده است.
احمد رشید در رابطه به مذاکره با طالبان و تشویق جنگجویان روزمرۀ مخالفین به مدغم شدن در زندگی عادی، میگوید این موضوع بین سیاستمداران غربی واضح میباشد و منتظر اقدام عملی بخاطر آغاز مذاکرات و روند مصالحه اند.
"تعداد کشور های عمدۀ اروپایی علاقمند وقوع چنین کاری میباشند، ولی تا هنوز شاهد رهنمود واضح امریکا درین مورد نبوده ایم".
بعد از حملات یازدهم سپتمر بر ایالات متحده و سرنگونی رژیم طالبان، روند صلح و ایجاد نظام دموکراسی موضوعات عمدۀ بود که بعد از شکست رژیم افراطی مطرح میگردید. ولی بعد آغاز کار براک اوباما بحیث رئیس جمهور ایالات متحده که بر اهداف قابل اجرا تأکید میکند، و همچنان ظهور دوبارۀ طالبان، دست آورد ها، و یا هم مقاومت آن گروه در مقابل فشار دولت کابل و قوای ائتلاف، اکنون مذاکره و سهم دادن طالبان به سطح جهانی مطرح بوده و از آن طرح حمایت شده است. ولی سوال مدافعین حقوق بشر، خصوصاً حقوق زنان، این است که آیا در جریان این روند، دست آورد ها، و یا هم طرح های آنها غرض تحقق حقوق زنان، برباد نخواهد رفت؟
"فکر میکنم موضوع مهم چگونگی ختم جنگ میباشد، و اگر به این موضوع بحیث مسئلۀ حیاتی دیده شود، و جنگ اکنون فقط با مصلحت های با طالبان میتواند خاتمه یابد".
ولی او میگوید تلاش های باید صورت گیرد تا پیشرفت چند سال حفظ شده، و حکومت افغانستان باید مطمئن باشد تا حقوق بشر، قانون اساسی، تعلیم و تربیه، و حقوق زنان در هر گونه مذاکرۀ بمخاطره قرار نگیرد. ولی به گفتۀ احمد رشید، در ختم روز بخاطر صلح پایدار در افغانستان، برای موافقۀ عمومی، از خود گذری هایی باید صورت گیرد.