پاکستان تقسیم قدرت بین کابل و طالبان را به عنوان بخشی از مذاکرات صلح مطرح کرده است که باعث خشم حکومت افغانستان شده است.
این موضوع در ملاقات روز جمعه بین سرتاج عزیز مشاور امنیت ملی پاکستان با عمر داوودزی، سفیر افغانستان در اسلام آباد مطرح شد که به اساس گزارش خبر رسانی رویترز شامل یک شکلی از فدرالیزم و واگذاری قدرت در برخی ولایات افغانستان به طالبان است.
ارشاد احمدی، معین وزارت خارجه افغانستان در صحبت با رویترز در کابل گفت که اینگونه فدرالیزم وسیله یی برای پاکستانی ها، برای رسیدن هدفی است که نتوانستند از طریق طالبان در میدان جنگ به آن برسند.
این پیشنهاد امیدواری ها را برای بهبود روابط بین افغانستان و پاکستان به یاس مبدل کرده است.
نقش هند در منطقه
در حالیکه امریکایی ها برای خروج از افغانستان آمادگی می گیرند، ثبات منطقه یکی از بخش های مهم مشی خارجی ایالات متحده باقی خواهد ماند، و در این راستا، کشور های همسایه هند و پاکستان می توانند نقش داشته باشند.
جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده در سفر اخیر خود به دهلی نو اظهار داشت که هند می تواند نقش کلیدی را در آینده افغانستان داشته باشد.
هند قبلاً بیش از دو میلیارد دالر را برای بازسازی افغانستان فراهم ساخته بود که این دخالت برای پاکستان ناخوشایند می باشد.
عقاب ملک، استاد پوهنتون جانس هاپکینز می گوید "اگر شما پاکستان باشید و بیبینید کشوری که ۶۵ سال با شما در جنگ بوده است، یعنی چند بار جنگ محاربوی و باقی درجنگ سرد، و این کشور در خاک همسایه شما دخیل میشود، معلوم است که آنرا به عنوان یک تهدید جدی می نگرید."
بی ثباتی در افغانستان می تواند تهدیدی برای همسایه اش پاکستان باشد. در سال های اخیر حملات علیه اهداف هند افزایش یافته که گفته می شود شاید دلیل آن علاقمندی دهلی نو در افغانستان باشد.
بهای نفوذ در افغانستان
واندا فیلباب برون، تحلیلگر نهاد پژوهشی بروکنز می گوید "سفارت هند در کابل یکی از اهداف این حملات بود که طی آن تعدادی از دپلومات های هندی کشته شدند. به همین علت هند علاقه مند به یک ساحه وسیع امنیتی در محلی است که یک منبع تهدید است."
هیچ اختلافی در واشنگتن در مورد نیاز به حمایت افغانستان و ثبات در آن کشور از جانب هند و پاکستان وجود ندارد و همکاری بین این دو کشور بیشتر برای افغانستان سود مند میباشد.
تحلیلگران تاکید می کنند که یک گام عمده برای رسیدن به صلح در منطقه، حصول اطمینان از این است که هند و پاکستان از هیچ گروهی در داخل افغانستان حمایت نکنند.
فلباب برون می گوید "در نهایت، هر دو کشور به یک افغانستان باثبات که پایگاه دهشت افگنان نباشد، نیاز دارند."